LISA POV-
NANDITO sa underground dahil sabado ngayon at meron akung laban, at kakatapos lang ng laban ko at syempre panalo ako, at nag papahinga muna ako dito sa isnag kwarto dahil medyo natamaan ako ng nakalaban ko at may pasa pa ako sa mukha ko dahil hindi ko napansin kanina na susugod pala ito after kung umilag, haysssss.
Kasama ko naman si byul at hindi ko kasama si suelgi dahil hindi parin kami nag uusap mula ng nangyari yung sa bar, but I'm still hoping na mag kaayos na kami.
"Bat hindi mo kasama si DARK? " Tanung ni byul sakin.
"Medyo may hindi kasi kami pagkakaunawaan. " sagot ko sa kanya at uminom ng binigyan nyang alak.
"Haysss, dahil parin ba to sa nangyari nung isang gabi? " tanung nya pa ulit kaya tumango ako at narinig ko namang bumuntong hininga ito.
"Alam mo Uno hindi talaga kayo mag kakaayus kung isa sa inyo ang hindi lalapit sa isa, hayssss ikaw na muna ang mag pakumbaba " sabi pa nya at umiling naman ako.
"Ayaw ko, at hindi ko gagawin yun kahit alam kung ako ang mali. " seryoso ko pang sabi dahil kahit kailan ay hindi ko gawainang humingi ng sorry sa isang tao dahil yun ang alam ko, kapag nag sorry ka ay mahina ka, pero hindi naman ako masamang tao para isipin ang ganung bagay.
"Haysss yan ang hirap sayo Uno ehh, ewan koba sayo kung bakit hindi mo magawang mag pakumbaba." Medyo dissapoint pang sabi nito.
"Pero Uno kahit siguro ngayon lng ay magpakumbaba ka naman muna para sa kaibigan mo, tandaan mo matagal mo ng kaibigan si suelgi at kapag hindi kayo nag kaayus ay baka masira ang pagkakaibigan nyo dahil lang sa hindi pagkakaunawaan na kahit alam mong ikaw ang mali" pag kumbinsi pa nito sakin at napabuntong hiningana naman ako hayssss anu ba ang dapat kung gawin, should I talk to him first?
"Susubukan ko"gulat naman itong napatingin sakin dahil sa sinabe ko.
"Talaga? " gulat na tanung nya kaya tumango lang ako at nkita ko naman napangiti ito.
"Alam mo Uno himala yan kapag nag sorry ka" asar pa nito kaya tinignan ko naman ito ng masama.
I'm always like that, naging ganyan lang ako mula nung pinatay si mama, pakiramdam ko hindi ako ang dapat na mag sorry, dahil una sa lahat ay ako ang nawalan.
"Sige na mauna na ako salamat sa alak" paalam ko pa dito at tumango naman ito dahil ubos na yung alak na binigay nya sakin at medyo nahilo pa ako pero hindi naman ako nalasing sadyang nahilo lang.
"Sige ingat ka sa daan. " sabi pa nya at kinuha na ang mga bote dito bago naunang lumabas para itapon ito, inayos ko naman muna ang gamit ko bago kinuha ang isang bag n naglalaman ng pera galing sa pagka panalo ko.
Malapit na ako ako sa bahay ng ihinto ko ang motor ko sa pinag paparkingan ko dito at habang ng lalakad ako palapit sa bahay ay may nakita naman akung isang tao na nakatayo malapit sa pinto ng bahay ko at para bang inaantay ako.
Napatingin naman ito sakin ng maramdaman na nasa harap na ko nito at ganun nalang ang tayo nya ng makita ako.
"Bro andito kana pala" sabi pa nya at pinagpagan ang puwetan nya.
"Anung ginagawa mo dito ng ganitong oras at nakaupo kapa jan? " takang tanung ko pa dito bago lumapit sa pinto para buksan ito, inaya ko naman itong pumasok dahil gabi na.
"Ahh inaantay lang kita" sagot nya naman sakin, kaya tinignan ko naman ito bago ilagay sa upuan ang bag na dala ko.
"Bro gusto ko sanang mag sorry sa mga nasabi ko sa bar, hindi ko naman gusto yun, kaso kailangan kulang sabihin yun para ilabas mo ang sakit na nararamdaman mo" paliwanag nya naman.
