I droguar ne syte e tu

Njohja

- Je e re këtu,nuk besoj që të kam parë ndonjëherë.

Tha ai duke menduar se a filloj mirë apo duhej të thoshte diçka tjetër.
- Po kam ardhur këtu vetëm për pushime veror.
Tha ajo duke ecur shkallëve që të hynte brenda oborrit të shtepise mirëpo Rufus e ndaloj duke kapur dorën e saj.
- Mund ta di se si quheni?

Tha ai ndërsa ajo e shikojë duk  larguar dorën e tij.
- Jo!
- Për jo?
- Sepse nuk dua!
Tha ajo duke hyrë, ndërsa Rufus shfryu frymën dhe shikojë Janën.
- Jana!
- Më fal por kur ajo nuk dëshiron unë smundem të ta tregoj.
Tha ajo duke vrapuar për të hyr brenda.
- Hahahahah.

Dëgjohej e qeshura e Stivit tërë rrugës, ndërsa Rufus kishte mbyllurë sytë dhe po buzëqeshte, pasi e dinte që ky nuk ishte fundi.
- Hejj Rufus.
Rufus tani më ishte në botën e tij duke menduar teksa qëndronte ashtu shtrirë ne shtrat.
- Dëshiron të ta tregoj emrin,më tregoj Jana se si quhej.
Tha Stivë dhe Rufus u kthye nga ai e shikoj.
- Hahahahha mendova se të zuri gjumi.
- Të tregoi vërtet?
- Jo as që e pyeta.
Tha ai dhe Rufus morrë jastikunë e tij dhe e goditi atë.
.
Të nesërmen teksa Rufus dhe të tjerët po luanin basketbollë Jana dhe vajza e re erdhën qe t'i shikonin ku kjo bëri që Rufus të humbte i gjithi.
- Rufus merre!
U degjua zeri dhe Rufus kapi atë top dhe vrapoj por këtë herë po mundohej të tregohej më i mirë nga të tjerët vetëm që të binte në sy te saj. Dhe kur ajo lojë përfundoj vajzat u afruan tek ata duke sjellë ujë për ta.Rufus zgjati dorën dhe morrë një nga shishet që po mbante vajza e re dhe kur e morri atë ujë e shikojë dhe i buzëqeshi,teksa ishte i mbushur me frymë.

- Rufus bëre goxha lojë të mirë.

U degjua Stiv por nuk i duhej komplimenti i tij sëpaku jo tani. Si zakonishte kur përfundohej lojra ata të gjithë ecnin sëbashku duke folur e bërë shaka, por kur Rufus pa Stiv që ishte me Janën ai ngadalsoj hapat e tij derisa vajza e re e mbërriti atë dhe vazhdoi të ecë me të.

- Përse smund të ma tregosh emrinë
- S'të njohë.
- Të njihemi atëher,unë quhem Rufus.
- Nuk dua të njoftohem me ty.
- Mendon se jam djalë problematik?
- Ndoshta!

Tha ajo dhe Rufus bëri një buzëqeshje.
- Nëse do te doje te më njihe më shumë do e dije që nuk jam ashtu.
- Nuk po më intereson!
- Matilda eja të shkojmë!

U dëgjua zëri i Janes teksa po e thërriste atë.
- Matilda...Pra kështu quhesh.

Tha Rufus ndërsa ajo u bë të shkoj tek Jana.
- Si thua të dalim në një takim sëbashku.
Tha ai duke kapur dorën e saj.
- Jo.
Tha ajo dhe u largua.
.
Në ditën tjetër Jana dhe Matilda ishin ndalur në shtëpin e Stiv pasi dëgjuan që Stiv fliste i nevrikosur me Rufus.

- Çfarë dreqin thua?
- Them qe nuk do vi.
- E kupton që jemi në gjysmëfinale!.

Tha Stiv teksa shqetësohej se Rufus nuk do luante nesër në mbrëmje ku të gjith do të mblidhen vetëm që ta shikonin këtë lojën sezonale.

- Rufus...Çfarë thua more?
U degjua Jana duke qëndruar përballë Rufus i cili ishte ulur në shkallët e shtëpis së Stivit.

- Si sdo luash,dëshiron humbje?
- Do luajë vetëm nëse...
Rzfus ngriti  kokën dhe shikoja Matildën që po qëndronte tek Jana.
- Vetëm nëse? Çka?
- Nëse ajo pranon të dalë me mua!
- Çka!! Jo sdo e bëj!!
- Atëherë sdo luaj.
- Mos bëjë si fëmijë Rufus.
U degjua Stiv duke i drejtuar Rufus.
- Unë thash atë që kisha për të thënë!
- Matildaa të lutemm prano. Ky kur thotë diçka nuk ndryshon mendim. Prano është vetëm një takim.
- Nuk dua!
- Matilda mos u bë kështu.
Tha Jona kete here.
- Hhhh.
Matilda shikoj Rufusin i cili mezi priste një përgjigjje pozitive.
- Unë se kam problem nëse ai s'luan.
- Por ne po..Pranoo Matilda të lutem.
- hhh, vetem per ty Jana po pranoj.Në rregull!
- Në rregull çka?
- Do Dalë Me Ty.
- Hhh në rregull nëse kjo është dëshira jote pranoj.