CHAPTER 34

70 2 0
                                    

It's been three weeks. Di ko pa din makalimutan yung pagkanta sa akin ni Danger sa akin. Di ko pa din nakalimutan yung lasa ng carbonara na niluto niya.


Nandito kami ngayon sa likod ng school kung saan lagi ko siyang hinihila kapag gusto ko ng katahimikan. Sa damo lang kami naka-upo ngayon. Actually, naka-higa pala.

Uwian na kasi pero natripan ko lang pumunta dito.


"Danger, kanta ka ulit please." Lagi ko na kasi siyang kinukulit na kumanta simula noon.

"Ayaw ko."

"Sige na please!" Nagpapapilit pa siya, alam ko naman na nahihiya siya eh. Haha! Yeah, nahihiya din yan.

"But, I want to sing with you."

"What? Ayaw ko nga! Hindi maganda boses ko." Hindi ko talaga alam kung maganda ba pakinggan ang boses ko. Bihira kasi ako kumanta. Kapag masaya lang ako.

"Come on!" Bigla niya nalang ako hinila papalapit sa tabi niya. 

Kinuha niya yung phone niya saka may inopen na video. I think, lyric video?


Sinimulan niya yung kanta.


The coldest in my heart

Melted suddenly

Feelin' oh so warm

First time that we met

And without me seeing it

You have fiiled my heart secretly..... ooohhh


"Your turn."


One day as I walk

Heading towards home

Notice I can't stop

Thinking about you

That moment I realized

You were in my heart

Then I knew.....


Maybe, you're the one

Maybe, hoping so

Thinking you might be

I've been waiting

Other part of me


Siya naman ang kumanta


Maybe, it is true

All along it's you

The closest to my heart

I'm unaware but

Baby I'm in love with you


My turn again


No one ever knew

I never had a clue

That I would be like this

Thinking, loving you

But I hope within your heart

TAKING CHANCESTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon