TAKING CHANCES

CHAPTER 19

"Chill?!" Napasigaw ako sa sobrang gulat. My dearest boyfriend. Wow. They really surprised me. "What is this?!" Ineemphasize ko talaga ang bawat words na binabanggit ko, making sure na masisindak sila.

Hindi sumagot si Chill, while Phoebe's just smiling as if she won something worth it.

"Ow. Just flirting with your boyfriend?" Sagot ni Phoebe.

"What?! Chill? Seriously? Pinatulan mo pa ang bestfriend ko?" Si Chill na ang hinarap ko. I trust him, kaya nga hindi ko inexpect to. Binabaan niya pa ako kanina nung tinawagan ko siya para lang dito? Wow. Just Wow.

"No, I am not flirting with her."

"Then what do you call this? Huh? Baby?" Hindi siya nakasagot. Huh! Guilty?

"Kleigh, he just accompany me while I'm alone. Nakasalubong ko lang siya dito while waiting for you. Hinila ko siya, hindi din naman siya umangal. So, I guess, he also wants this." Nakangiting salaysay ni Phoebe.

"He also wants this?!" Tanong ko kay Phoebe then I faced my Chill. "Did you actually want this?"

"Baby, I don't." Sagot ni Chill. I can feel na sincere siya sa sinabi niya, pero mas pinili kong magmatigas.

"Is that s...." Di na ako pinatapos ni Chill. He kissed me. Nabigla ako. Who wouldn't? This is the second time. I can feel the butterflies in my stomach. I feel like flying nang bigla kong maalala na may kasalanan pala siya sakin. Tinulak ko siya agad then I walked away.

Tiningnan ko siya sa huling pagkakataon,  susundan na sana niya ako pero nakita ko ang kamay ni Phoebe na nakahawak sa kanya na parang pinipigilan siya. I rolled my eyes at umalis na.

I don't want to see the next scene. Pumunta na ako sa sasakyan ko and drove my way home. I just want to be alone for now.

Nang makarating ako sa bahay, dumiretso ako agad sa room ko and locked myself. I turn my tv on dahil may sarili din akong tv sa room. I also opened the aircon. I feel cold. Tss. I hate it. Naaalala ko nanaman siya.

Days went so fast. Hindi ko pinapansin si Chill kahit na magkatabi kami sa upuan.

Nabalitaan ko din na namatay sa isang accident ang parents ni Phoebe. Pumunta ako sa libing ng parents niya to comfort her pero may nagco-comfort na pala sa kanya. And it was Chill.

Now, it's lunch time, mas pinili kong hindi kumain. Dinalhan ako ng food ni Chill pero I decided to not eat it. I still felt betrayed.

Habang nag-e'emo ako dito ay finiflirt naman ni Phoebe si Chill. Hindi na nahiya. I almost thought na ginagawa niya yun dahil sa loneliness niya pero it is not reasonable.

I once said na I won't let this ruin our friendship pero ngayon, binabawi ko na.

She started it, who am I para umatras?

Magki'Christmas na and still, iniiwasan ko parin siya. And still, my bestfriend is still pursuing him.

Actually, gusto ko na sana siyang pansinin, inuunahan lang ako ng pride ko.

I want him to prove his feelings for me. I am worth the chase naman diba? Assurance? That's exactly what I want.  Chill is really what I want, pero eto ako, pakipot pa.

Christmas Party na and I want to make things up with Chill.

9am ang start ng party at almost 9 na. Tinawag ako ni Lola Nena at pinaalala na late na ako for the party.

"Pababa na po." I was hoping na yayayain ako ni Chill na sabay na kaming pumunta pero I was just disappointed. Expectations leads to disappointment nga naman.

Siguro mag-te'ten na. I entered the school graciously.

Papunta na ako sa room, at pagkadating ko nstart na. Kumpleto and lahat, and obviously, I'm late. Chill did not bother to give a glance on me. What's wrong with him?

Naglalaro na sila and I am not interested na sumali. And now, kainan na, ang pinakahihintay ng lahat, except for me.  Inikot ko ang mata ko para hanapin si Chill pero wala na siya. I only saw my very bestfriend, smiling. Tumayo siya at parang may pupuntahan. And to my curiosity, sinundan ko siya.

Parang papunta siya sa CR? And I guess it right. Pero, sa boys siya pumasok. Huh? Sinundan ko siya. Dahan dahan akong pumasok para Makita kung ano ang gagawin niya doon.