The Twilight Saga Zonsondergang

2.

P.o.v Bella

Het is nu al zes jaar geleden dat de volturi hier zijn geweest. Renesmee is nu bijna volgroeid en gaat morgen voor het eerst naar school.
'Heb je zin in school?' vraag ik aan Renesmee. Ze zit tegenover me op de bank.
'Ja heel erg.' zegt ze.
'Probeer niet ze veel op te vallen.' zegt Carlisle die naast mij en Edward op de bank zit. 'Je blijft nog steeds half vampier.' Het zal best gevaarlijk zijn als Renesmee onder de mensen is, maar ze heeft al zo veel geoefend. Ze heeft de zelfbeheersing, dat weet ik zeker.
'Zal ik doen.' zegt Renesmee.
'Ga nu maar naar bed je moet morgen vroeg op.' zegt Edward en staat op. Ik ga ook staan en met zijn drieën lopen we naar ons huis. Als Renesmee op bed ligt gaan we allebei op de bank zitten.
'Wat word ze toch snel groot.' zeg ik en we lagen allebei omdat het dit keer echt zo is.

P.o.v Renesmee

Ik doe mijn ogen open. Vandaag mag ik eindelijk naar school. Ik hoop wel dat ze me aardig vinden. Jammer dat Jacob niet bij mij in de klas zit, maar Jacob is klaar met school. Jacob is met mij ingeprent en ik ben verlieft op hem.
'Renesmee kom je naar beneden?' roept mijn vader.
'Ja ik kom er aan.' roep ik terug. Ik doe mijn kleren aan en ren met vampier snelheid naar beneden.
'Ben je er klaar voor?' zegt mijn moeder.
'ja.' zeg ik vastberaden en ik loop met mijn ouders naar de Volvo van mijn vader. We stappen in er rijden naar de oude school van mijn ouders, de enige school hoer in Forks. Als we er zijn stap ik uit.
'Dag.' zeg ik tegen ze.
'Doe voorzichtig.' Zegt mijn vader vanuit de auto tegen me.
'En veel plezier!' zegt mijn moeder er achteraan. Ik lag naar ze en zeg:
'Zal ik doen.' Tegen mijn vader. Ik draai me om en loop naar het gebouw. Ik heb als eerst Engels. Ik kijk op het papier dat ik had gekregen. Ik loop naar de klas toe en ga naar binnen.
'Hallo Renesmee Cullen ga daar maar zitten.' De leraar wees naar de enige lege plek naast een jongen met bruin haar. Ik loop er naar toe en ga zitten. Ik hoor het bloed door zijn lichaam stromen... Nee niet daar aan denken. Ik pak mijn pen en papier en neem wat de leraar op het bord schrijft over. Opeens pakt de jongen naast mij mijn pen af en breekt het doormidden. Hij en de jongens achter me beginnen heel hard te lachen. Ik schaam me echt heel erg en word rood.
'Stil Lucas!' zegt de leraar gelukkig. Ze worden snel stil. De rest van de les word er gelukkig de hele tijd uit gelegd en hoefde ik dus niet met die Lucas te praten. Als de les afgelopen is pak ik al mij spullen en stop ik ze in mijn tas. Ik hoor dat de Lucas achter me staat. Ik draai me om om te zien wat hij wil maar terwijl ik dat doe trekt hij mijn stoel weg en val ik op de grond. Iedereen begint weer te lachen en ik word weer rood.

'Was het leuk op school?' Vraagt mijn moeder als ik in de auto stap.
'Ja hoor.' lieg ik.
'Ben je ook niet in de verleiding gekomen om iemand te bijten?'
'Nee maar waar is papa?'
'Edward is gaan jagen.'
'oké.' zeg ik. Gelukkig, dan kan hij mijn gedachte niet lezen. Onderweg denk ik terug aan wat er gebeurt was op school. Nadat Lucas mijn stoel had weg getrokken, had ik duits. Gelukkig zat ik die les niet met Lucas in de klas. Maar in de pauze had ik eten gekocht (dat moest van Carlisle om minder op te vallen). Toen ik naar een tafel liep sloeg Lucas mijn blad uit mijn handen. Daar was ik wel blij mee want nu hoefde ik het niet op te eten maar iedereen begon te lachen dus werd ik weer rood. Ik ging zitten aan de tafel waar mijn ouders ook altijd zaten. Ik kijk de kantine rond. Dit was niet hoe ik school voor me had gezien.