IBAN AT -texting

37. bölüm

İyi okumalarr

"Deniz çıkıyoruz." Deniz'e seslendikten sonra çantamı alıp odamdan çıktım. Salondan sesleri gelen annemlerin yanına gittim. Babam anneme zorla meyve yedirmeye çalışıyordu.

"Hayatım bebeğimiz güçsüz mü kalsın?"

"İnan ki çok güçlü bir bebeğimiz olacak, yeter artık valla bıktırdın beni." annem cidden bıkmış gözüküyordu ama babamın vazgeçmeye niyeti yoktu.

"Yeni evli gibisiniz." tüm huysuzluğuyla Deniz ortama giriş yaptı.

"Ortancı çocuğumuzda gelmiş, ortancılar pek sevilmiyor diye duymuştum. Yaşayıp göreceğiz artık." babam yüzünde gülümsemeyle Deniz'i sinir ederek konuşuyordu.

"Annem sever beni, sen sevmesende olur." annemin yanına gitti ve yanaklarını öptü, bende babamın tarafına geçtim.

"Evet ben severim oğlumu."

"Sen bakma annene, minik bebeğimiz doğunca tüm ilgisi ona gidecek." babamın omzunu dürttüm susması için, bana bakıp göz kırptı.

"Saçma sapan konuşma Ömer. Hepsini her zaman çok seveceğim."

"Büyük çocuk ilk göz ağrısı olduğu için sevilir, küçük çocuk son göz ağrısı olduğu için sevilir." babamın böyle düşünmediğini hepimiz biliyorduk tek amacı Deniz'i sinir etmekti ve bunu çok güzel bir şekilde başarıyordu.

"Vay be, şimdiden yerimi aldı." dedi iç çekerek.

"Senin yüzünden kardeşini sevmeyecek, yapma şunu." babamın koluna vurdu.

"Tamam be yavrum, yapmam bir daha."

"Hadi çıkalım." annemin ve babamın yanaklarını öpüp salondan çıktım, Deniz arkamdan geliyordu.

"Bu bebek benim sinirlerimi bozmaya başladı." dedi ayakkabısını giyerken.

"Düzgün konuş, kardeşimiz o bizim."

"Gençler, kartlarınıza para attım. İyi eğlenceler geç kalmayın." babam mutfağa girmeden önce bize seslendi.

"Teşekkürler baba!" babama seslendikten sonra evden çıktık

M.Yiğit: Arka taraftayız yavrum

Zeliha: Geliyoruz

"Hadi Deniz, hızlan." kardeşimin koluna girmiş bir şekilde sevgilimin yanına doğru gidiyordum ama Deniz'in uyuşuk haraketleri yüzünden yavaş yürümek zorunda kalıyorduk.

"Koşayım mı?" dedi bana yandan ters bir bakış atarak, ona göz devirip kolunu çekerek hızlı yürütmeye çalıştım, sonunda uyuşukluğunu bırakıp düzgünce yürümeye başladı.

Mustafa Yiğit'e, göz önünde buluşmayalım dediğim için kardeşleriyle arka tarafta bekliyordu. İki gündür yüz yüze görüşmemiştik sadece görüntülü konuşmuştuk, hem kardeşleri geldiği için evine rahatça gidememiştim hem de kendisi nöbette olduğu için görüşememiştik.

Sevgilimi arabasına yaslanmış bana baktığını görünce yüzümde tebessüm oluştu, beni görünce yaslandığı yerden dikleşti ve elindeki sigarasını söndürüp çöpe fırlattı. Deniz'in kolunu bırakarak daha da hızlanıp yanına ulaştım, benim hamle yapmamı beklemeden kollarını sıkıca belime sardı.

"Özlemişim yavrum." saçıma küçük öpücüklerini bırakırken, kollarımı sıkılaştırdım.

"Bende özlemişim."