A/n; This is a work of fiction which has matured content that might triggered you so, I'm asking you to read at your own risk. My works are personally made by me and if you intend poaching it, ask permission first. I'm always open for criticism too. Plagiarism is a crime.
-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --
Eunoia was walk to the garden while she was holding her crutch cane. The most significant proof of her identity is her flexibility as a sightless person. Pinakiramdaman niya ang paligid at tila ba may pares ng matang nakatingin sa kaniya. Huminto siya sa paglalakad at saka huminga ng malalim.
"Tell me, who are you? Why are you following me?"
She asked coldly.
"H-how do you know that?" Pagtataka nitong tanong na tila ba'y nagulat ito.
"I'm sightless, but I could use my other senses." Mahinang sambit niya bagaman may laman sa likod niyon.
"I'm here to be your bodyguard." He said.
Humigpit ang pagkakahawak niya sa crutch cane bago niya kinalma ang sarili. Mukha na ba siyang nakakaawa? Nawalan lamang siya ng magulang pero kung umasta ang mga tao sa paligid niya tila ba kino-kontrol sya at posibleng diktahan na din sa mga gagawin niyang hakbang.
"Who hired you?" She asked.
"Your Uncle Tiago." He calmly said.
Since the day she had a bodyguard, nagbago ang takbo ng buhay niya. Hindi niya magawang gumalaw ng walang matang nakasunod sa kanya hanggang sa naisip na lamang niyang ibahin ang konsepto.
Rancour's attention was on the phone when he suddenly heard a loud crash in the maids' room.When he heard such a noise, he immediately went there and found a lifeless servant's. Lahat ng mga katulong ay nagkakagulo at nagsisiiyakan. Ito ang unang pagkakataon na may nasaksihan siyang namatay sa loob mismo ng mansyon nila Eunioa. Bigla siyang naalarma nang maalala ang dalaga. Kaya nagmamadali siyang nagtungo sa kwarto ng bulag na dalaga. Ilang beses niyang kinatok ang pinto hanggang sa bumukas ito at bumungad ang dalaga na nalatang kakagising pa lamang.
"Bakit?" Malamig na boses na tanong nito. Napakunot noo siyang sumulyap sa loob ng kwarto nito at wala namang kakaiba. Bumalik ang tingin niya sa inosenteng mukha ng dalaga.
"May namatay sa mga katulong mo." Pagbibigay impormasyon nya dito.
"Call the police." Matapos sabihin 'yun ay agad na sinarado nito ang pinto ng kwarto.
Matapos ang insidenteng nangyari ng nakaraang gabi ay sunod sunod naman na security guard ang namatay. Hindi alam ni Rancour kung kailan pa siya naging mangmang at hindi alerto sa nangyayari. Kaya siya nandito sa mansyon para alamin kung sino ang mamamatay taong ito kaya naman nagdesisyon na lamang siyang huwag matulog ng gabing 'yun. Sa CCTV room sya nanatili. Napansin nya ang dalagang na paalis ito ng kwarto nito habang dala ang crutch cane nito. Nang nasa bandang hagdanan ito ay biglang namatay ang screen. Nataranta siya't agad na inayos ang CCTV pero makalipas lang ang ilang segundo ay bumalik na sa ayos ito. Napasulyap siya sa pambisig na relo at hating-gabi na pala. Nangunot ang noo niya ng maalala ang dalaga. Ibinalik niya ang atensyon sa screen at napansin niyang wala naman ang dalaga sa bawat sulok ng bahay kaya naman nagsoundtrip siya. Ngunit biglang may nakakuha ng atensyon niya na isang pigura ng tao na papalapit sa pinto ng CCTV room. Bigla siyang naalarma at agad na napatayo. Ganun na lamang ang gulat niya ng makita si Eunoia na inosenteng pumasok ng CCTV room at bago pa siya makapagsalita ay naunahan sya nito.
"Did you see my work? Or pretending that you didn't know? You coul have killed me at any time. but you didn't. Don't have pity on me, Rancour." seryoso niyang ani.
He was about to speak when the bullet hit him twice in the chest. He died quietly as those killed by Eunoia recently. all the dead were there without being heard nor seen.
End.
