6.Bölüm

38 5 18
                                    


Hayatta en değerli olan 'Zaman' dır. Kime hediye ettiğine dikkat et.

Özdemir Asaf

🍃🍃🍃🍃🍃

Cenk...

Gece boyu araştırma yapmıştım. Ne yazacağıma hala karar verememiştim. Aslında çoktan bir şeyler yazardım da konu önemliydi işte. Öyle geçiştirilecek bir şey değildi. En iyisi olması lazımdı. Ve bunu benim yapmam daha da önemliydi. O yüzden baya seçici davranıyordum.

Stajyer kızında burnundan getirmeye devam ediyordum elbette.
Ne var canım o da hayatın gerçekleriyle şimdiden yüzleşsin. Hem ben kötünün iyisiyim. Benim gibisini bulamaz o bir kere.

Gülümseyerek kahve fincanımı masanın üzerine bıraktım. Neden gülümsediğimin bile farkında değildim. Neyse ne yapıyordum kahve fincanı evet, kahvaltıdan sonra içmeye alışmıştım herkes gibi bende.

Evden çıkmama daha 10 dakika vardı. Camın karşısına geçip pencereyi açtım usulca. Hafiften esen rüzgar burnumun ucunda bir ürperti oluşturmuştu. Elimle hafifçe burnumun üzerini kaşıdım sonra da derin bir nefes çektim içime.

Hayat aslında şu andan ibaretti. Ne öncesi ne sonrası. Biz şu an vardık ve zamanın kıymetini bilmememiz ne kadar aciz varlıklar olduğumuzu tekrar yüzümüze vuruyordu. Şimdi buradan düşüp ölsem ne olurdu? Hepimizin aklından bazen böyle delice düşünceler geçiyordu işte.

Belki de ölüm kendini hatırlatıyordu bize. Her an ensendeyim bak! Şak diye alırım canını diye. Sabah sabah bu kadar karamsarlık yeter diyerek camı kapattım. Kaparken elime gelen tozlar sinirlerimi bozmaya yetti. Temizlik için gelen ablayı aramanın zamanı gelmişte geçiyordu bile.

Telefonu elime aldığımda mesaj için bildirim geldiğini gördüm. Stajyer yazıyordu. Mesaja girdim baktım.

"Günaydın Cenk Bey araştırmanız için aklıma çok güzel bir fikir geldi. Birlikte yaparsak daha başarılı olacağımızı düşünüyorum. Gazeteye geçmeden bana dönüş yapar mısınız?" yazmıştı.

Aklına ne gelmiş olabilirdi ki acaba? Merakım ağır bastı ve numarasının üzerine basıp aramayı tercih ettim.

İkinci çalıştan sonra telefonu açtı. Güzel sesi telefona doldu. Yoksa ben o sesini duymak için mi aramayı tercih etmiştim!

" Cenk Bey? " dedi ve bekledi.

"Cenk diyebilirsin. Günaydın bu arada." dedim çantamı ve arabanın anahtarlarını alırken. Kapıyı kilitledim ve evden çıktım.

"Neredesin geçmeden seni alayım konuşalım." dedim.

"Ben evden çıktım otobüsteyim. Gazeteye geçmeden önce sahilde inerim sizde oraya gelebilirseniz eğer." dedi sustu.

"Tamam geliyorum Eylül. Umarım vaktimi harcadığın için pişman olmam." dedim cevap vermesini beklemeden telefonu kapattım. Neden bu kızı böyle terslediğimi bilmiyordum ama hoşuma gittiğini de inkar edemezdim.

Binadan çıktım ve arabaya yöneldim. Bekleseydi beni onu da alabilirdim aslında. Aman banane canım alt tarafı bir stajyer şimdiden yüz verirsem ohooo.

Müziği açtım ve yola çıktım.

...

🍃🍃🍃🍃🍃

GÜZEŞTE Where stories live. Discover now