|Bölüm 32.

55 2 0
                                    


BEYENİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.İYİ OKUMALAR.

Eve dönüş;Nisanın ilk haftası;

Uçaktan inip her kes kendi arabasına binerken arama gelmişti Lucastan.Arabayı çalıştırdığı sırada telefonu cevapladı.

📞L:Alo?Wendy nasılsın kızım?

📞W:İyi akşamlar patron.İyiyim siz nasılsınız?

📞L:Teşekkürler ben de iyi.Jimine geldiğini söylemedim Demitriyle karşılaşmasını istemezsin diye.

📞W:Evet, iyi yaptınız.Demitriyle çok tartışıyoruz.İntikam filan alıcak raddeye gelirse Jimine zarar vermesini istemem.Bilmese ve karşılaşmasalar en iyisi.

📞L:Tahmin ettim öyle düşünüceğini.Neyse.Tatile çıkma planınız varmış Jiminle?Ne zaman gitmeyi düşünüyorsun?

📞W:Abimi ziyaret ettikten sonra gideriz her halde.

📞L:O zaman size şimdiden iyi tatiller.

📞W:Teşekkürler patron,iyi geceler.

Görüşme bitti ve kısa süre sonra da Wendy eve varmıştı.Arabayı garaja park etmedenve onun için aldığı 3 milyonluk saati arabada unutarak hızla kapıya koştu.Zili çaldığında içindeki kelebeklere engel olamıyordu.Genç çocuğu deli gibi özlemişti ve ona kavuşmak için saniyeler bir-birini kovalıyordu.
O kadar sabırsızdı ki geç geldiğini düşünerek saatine bakmıştı.Ama saat daha 23:20'di.Kapının açılmasıyla gözleri buluştu.Wendynin gözleri buğlanmıştı sevgilisini aylar sonra görmesiyle;genç çocuğun ifadesi neşeyle karışık şaşkınlık içeriyordu.Hemen kıza sarıldığında Wendy kollarını sevgilisinin boynuna dolamış kafasını boynuna gömmüştü.Genç çocuk sıkıca güzelliği sarmalarken çokça boynunu öptü.

J:Bitanemm seni çok özledimmm.

Tebessüm yayılırken dudağına sol gözünden bir damla Jiminin boynunu ıslatmıştı.Titrek sesine engel olamadan dudaklarını araladı.

W:Ben de seni özledim s-sevgilim...

Ona sevgilim demeyi o kadar özlemişti ki.Varlığını özlemişti.Her iki genç bir birinin varlığını özlemişti.Oksijen gibi ayrıca ihtiyaç da duyuyordular bir-birlerine.Nefes alıyordular bir-birlerinin sevgisi ve varlığı sayesinde.

Jimin kızı kucağına alıp kapıyı kapattı;ayakkabılarını çıkararak içeri yol aldı.Salonda kanapeye oturana kadar ve ondan sonrasında da güzel kızı öpmeye devam ediyordu.

J:İyi misin canım?Yaralanmadın değil mi?

Wendy uzun zaman sonra hiss ettiği huzurla Jimine sokulmuştu.Kafasını boynuna gömüp derin nefes aldı.

W:Yaralanmadım.Sen üzülmiyesin diye çok çalıştım yaralanmamak için.

Jimin gülümseyerek kucağındakı sevgilisinin saçlarına öpücüklerini konduruyordu.

J:Aferin bitaneme.

Sıkıca sarmalayıp öpüşlerini saçlarına ve tenine kondururken kızın aç ola biliceği aklına geldi.

J:Yemek ısıtayım, aç olmalısın.

W:Kucağından inmek istemiyorum.

Sevgilisinin yorgun ve aynı zamanda tatlı deyişine kıkırdadı.Kucağından indirmeden ayağa kalktı.

J:O zaman ben de bebeğim kucağımdayken yaparım.

Tek koluyla kalçasından destek vererek mutfağa götürdüyünde saçlarını okşamaya devam ediyordu.Wendy çoktan mayışmıştı saçları arasında dolaşan parmaklar sayesinde.
Jimin yemeyi ısınmaya koyduktan sonra masayı kurmaya başladı.Bu sırada da güzel kızla muhabbet ediyordu.

DİFFERENT | PARK JİMİNWhere stories live. Discover now