|BÖLÜM 9.

122 2 0
                                    

BEYENİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.İYİ OKUMALAR.

Yıl 2020

(Wendy'nin dilinden devam)

Aklımda sadece tek soru kalmıştı.
Acaba onun da cevabı sende miydi güzel
çocuk..?

W:Peki...Nasıl oldu da ceset ortadan
kayb oldu?Bunu nasıl yaptın?

J:Barda bir tatsız olay olmuştu.İş arkadaşım bana birinin numarasını vermişti.Tehlikede olursam o numaraya her zaman ulaşa bileceğimi söyledi.
Ben de polisler o araziyi geçtikten sonra
bana verilen numarayı aradım.Adresi verip kapattım.

Jimin'e bakarak

W:Geleceklerinden nasıl bu kadar emin ola biliyorsun da adresi verip kapattın?

J:Emin değildim.Bu yüzden yandakı binanın çatı katına çıkıp bekledim.
Onlar da geldiler.

W:Nasıl güvene bilirsin?Ya oraya polisleri gönderseydi?Arayan sendin.İlk şübheli de sen olurdun.

(Jimin'in dilinden)

Bu sorular...Neredeyse aynı...Onun adamı ola bilir mi?Ya da kızı filan?
Beni kaçıran o adamla ne alakan ola bilir ...

(Wendy'nin dilinden)

J:Arkadaşım hiç bir sorun çıkmayacağına dair söz vermişti.

W:Her kese inanma ,güzellik...

Şaşırıp kalmıştı son kelimeme...

(Jimin'in dilinden)

Güzellik mi?İyi bir kelime mi çıkmıştı ağzından?Bana iltifat mı etmişti?Wendy güzel konuşa biliyor mu?

Kendimi toparlayıp :

J:Şöyle deme bana...

Bana yakınlaşıyordu...Bense geri çekiliyordum.Sonunda beni yakaladı.
Çok yakındık.Konuşsa dudağı dudağımın üstünde olacaktı.
Çok güzel bakıyorsun biliyor musun?
Bana güzellik dedin,aynaya baktın mı hiç?Ne kadar güzel,cesur,akıllısın...

Sonunda konuştu...Ve dudağı dudağıma deyiyordu...

W:Neden..?Güzel değil misin?

Çok güzel bakıyor...Ama ben kimseye yaklaşamam.Onun da benimle kirlenmesine izin veremem...

Geri çekilerek:

J:W-Wendy,Wendy.Dur...

Bana yaramaz bakışlarla bakıyordu...
Ondan hoşlanıyorum ama olmazdı...
Bizden olmazdı...

Ondan hoşlanıyorum.Evet! Onu ilk defa
gördüyümde hayran kaldığımı sanmıştım.Benim yıllarca yapamadığımı
o bir kaç saniyede yaptığı için ona karşı hayranlık duyduğumu sanmıştım.
Ama zaman geçtikçe onun yüzünü unutamadım.Yüzü aklıma geldikçe -gerçi ne zaman aklımdan çıkıyordu ki-
kalp ritmim hızlanıyordu.

Yurttan kaydını aldırdığını duymuştum.O gün yurdun önüne gitmiştim onu görmek için.Yine güzel görünüyordu...O güzel yüzende korkmaz ifadeyi saklıyordu.
Siyah bir arabaya yaklaştı.Binmeden önce bir ilaç alıdı.Binip uzaklaştılar.

O zaman ne ilacı aldığını anlamamıştım.
İlaç aldığını hatırlamam ve kontrolden çıktığını da anlamamla taşlar yerine oturmuşdu...
Bu yüzden az önce ilacını alması için israr ettim.

Yurdu terk edişinden sonra onu bu güne
kadar görmemiştim .Onu ilk ve son görüşümü karşılaştırıyorum da...O çok
deyişmişti.İlk görüşümde de acımasız ve korkusuz görünüyordu.Ama bu gün...
Bunlara bir de delirmiş eklendi.Delirmiş
gibiydi gerçekten.Kendini kontrol edemiyordu.Ondan hem hoşlanıyor hem de acıyordum onun bu haline...

DİFFERENT | PARK JİMİNحيث تعيش القصص. اكتشف الآن