Secretly In Love With My Bestfriend | ✓ [COMPLETED]

Chapter Twenty-nine

It's really inappropriate!

“B-bakit kailangan yakap mo pa ako?” kinakabahang tanong ko sa kaniya.

“Hmmm.” mahinang halinghing nito at isiniksik pa lalo ang muka sa leeg ko na siyang ikinapikit naman ng mata ko.

Makikilitiin kasi akong tao at nagkataon pa na sa leeg malakas ang kiliti ko.

Gosh! Mababaliw all sa lalaking ito.

“Your so soft and cuddly. Ang sarap mong yakapin. Let me sleep like this,  Ami. Please?” nagsusumamo ang boses na bulong nito sapat lang para marinig ko at mas hinapit pa ako papalapit sa kaniya.

“Please? Kahit ngayon lang, Ami. Kahit ngayon lang...” he asked in a soft voice na marahan kong ikinabuntong-hininga.

“O-okay...”

Hindi rin naman ako makaka-alis sa pagkakayakap niya kaya might as well give in. His grip is still strong.

Wala na akong nakuhang sagot sa kaniya pagkatapos niyon dahil ang payapa ang taimtim niya na lang na paghinga ang naramdaman ko.

He's already asleep pero mahigpit pa rin ang pagkakayakap niya sa beywang ko at hindi man lang iyon lumuwag.

Mga ilang minuto akong nanatiling tulala lang habang pinapakalma ang sarili. Subukan ko Mang kumalma ay hindi ko magawa dahil bukod sa yakap-yakap ako ngayon ng mahigpit ni Seven, which is dream come true, hindi naman mawala sa dibdib ko ang kaba sa isiping mahuhuli kami ni Lola Esme sa ganitong posisyon.

Wala akong magawa kung hindi taimtim na mag-dasal na sana Hindi pumunta rito so Lola Esme para silipin kami ni Seven. Sana ay busy siya sa pagbebenta dahil kapag nagkataon ay napaka-awkard ng madadatnan niyang posisyon namin ni Seven.

Pero mukang hindi talaga ako malakas sa taas dahil saktong pagkatapos kong mag-dasal ay ang siya namang oagbukas ng pinto.

Napigil ko ang paghinga habang nanlalaki ang matang nakatitig sa unti-unting lagbukas ng pinto. Parang slow motion ang nangyayari kaya naman napuno ng anyisipasiyon at kaba ang puso ko habang inaantay buksan ng tuluyan ang pinto.

Muntikan na akong maoa-iyak ng tuluyang bumukas na ang pinto ay iniluwa noon si Lola Esme na nakasuot la ng apron.

“L-lola...” mangiyak-ngiyak na tawag ko rito at sinalubong ang gulat nitong tingin habang titig na titig ito sa amin ni Seven.

This is embarrassing! Gusto ko na lang magpakain sa lupa.

Seryoso ang mukang lumapit ito sa amin at hinawinang buhok ni Seven na tumayakip sa muka nito habang nakasiksik ito sa gilid ng leeg ko.

Marahang sinat ni Lola Esme ang noo nito at matapos ang ilang segundo ay bumitaw rin ito at matiim akong tiningnan na ikina-lunok ko. Magagalit ba siya sa aki–

“Mukang ayos na siya. Ang galing mo pa lang mag-alaga, amethyst.” nakangiting malawak na sambit nito bigla na ikina-kurap-kurap ko bago napatanga sa kaniya.

“P-po?” lutang at hindi makapaniwala na tanong ko sa kaniya na mahinang ikinatawa naman nito bago labirong guluhin ang buhok ko.

Maingat ang bawat kilos niya na tila ayaw nagising ang apo.

“Ang kyut niyong tingnan pareho. Para-paraam din tong apo ko, e. ” nakangising ng malawak na sambit nito at saka napailing-iling pang pinukulan ng manghang-manghang tingin si Seven.

“H-hindi po kayo magagalit?” nagtatakang tanong ko at hindi makapaniwalang tumingin sa kaniya na inilingan naman nito.

“Hindi. Bakit naman ako magagalit. Normal lang naman ito. May tiwala  naman ako sa inyo.” nakangiting usal nito na bahagyang ikinaginhawa ng pakiramdam ko.

“ Pero ayoko muna ng apo, ha? Matapos muna kayo ng pag-aara–

“La! Ano po ba ang pinagsasasabi ninyo? M-magkaibigan lang po kami ni Seven.” namumula ang pisnge sa hiya na suway ko kay Lola Esme na tinawanan lang naman nito.

“Asus, itinanggi pa.” Hindi naniniwalang bulalas nito. “ May magkaibigan bang ganiyan magyakapan?” panunudyo pa nito na ikina-pula lalo ng muka ko.

“Lola!–”

“Shhhh...” marahang suway nito sa akin bago na ikinatigagal ko bago siya panoorin na  tumingin kay seven na bahagyang gumalaw at inayos ang pagkakasiksik sa leeg ko.

“Magigising mo siya.” dagdag pa nito na ikinanguso ko.

“Kayo naman kasi, e. Abot ang pang-aasar ninyo sa akin.” nakangising bulong ko na ikinahagikgik naman nito ng mahina.

“Totoo naman kasi, e.” pinal na sagot nito saka ako kinindatan na mas ikinababa ng nguso ko.

“Siya, Ikaw ng bahala sa apo ko. Babalik na ulit ako sa bakery. Tumaas lang ako para kamustahin kayo.” ngiti nitoa t saka umayos ng tayo.

“Ay, teka pala!” ani nito at humahagikgik saka may kinapa sa bulsa niya na ikina-kunot ng noo ko.

Matapos makapanang pakay ay inibasan niya ang kamay s abuksanat halos manlaki ang mata ko ng makitang cellphone ang inilabas niya.

“For remembrance.”  ngiti nito sabay tutok sa amin ng camera kasunod ng pag-click niyon.

“Alis na ako, amethyst. Enjoy!” masiglang sambit pa nito bago tuluyang lumabas sa kwarto ni Seven.

Hindi ako makapag-salita dahil sa gulat at napatanga na lang sa pintuang nilabanan niya.

Mas dumoble naman ang pula sa pisnge ko dahil don. Si Lola Esme talaga. Napaka-pilya. Mag-lola mang talaga sila ni Seven. Sobrang lakas nilang nang-aasar pareho, e.

Mga ilang minuto akong nakatulala lang sa hanging habang pinapakinggan ang taimtim na paghinga ni Seven bago ako nakaramdam ng pagbigat ng talukap ng asking mga mata.

Hindi ko na nilabanan iyon dahil tutal naman nakahiga na ako might as well sleep too.

At iyon nga ang ginawa ko. I close my eyes when my eyelids can take it anymore. Mabilis naman akong nilamon ng kadiliman pagkatapos niyon.

_
Moonillegirl🌷

A/N: Happy Valentines Day everyone! Sabay-sabay tayong kiligin at mag sana all sa chapter na ito, hihi! ☺️🫶