THE UNSPOKEN SOULS: Hachiman Series 1

Birthday Celebration

Mukang pinili ni Mommy na ipa customize ang set na to dahil bihita lang makita ang ganito, mukang pinili din niya toh para bumagay sa kilay ng theme na pinili namin ni Tyler para sa small and simple celebration natoh.

Huminga ako ng malalim bago kuhain ang phone ko na nasa bed at kinuhanan ng picture ang sarili. Pagkatapos ay isenend ito sa mga kaibigan na hindi makakapunta.

Hazel, Mariel, Ayessa, Inoah, Benhar, Arkinn, Sean, Rainjamin, Jarred pati ang mga kaibigan ko na iba na kilala na nila Mommy ay makakapunta. Pinayagan naman sila since kilala na ako nila Tita.

Mabilis akong lumabas ng kwarto at kumatok sa kwarto ni Tyler at nakabihis na ito simple lang ang soot nito. A simple blue sleeve blouse, with a white trouser and a black shoes.

Napangisi ako. "Gwapo ah."

Napailing nalang ito bago lumabas ng kwarto, sumunod ako dito at sabay kaming bumaba ng hagdan.

I pout, hindi manlang ako pinansin.

"Halatang may pinopormahan." Ngisi ko.

Halata namang natigilan ito bago mapatingin sakin, nanlalaki pa ang mata. Napahaglpak ako ng tawa ng Makita ang muka niya.

"Ano, takot na takot?" Pangaasar ko pa lalo.

Inirapan niya ako. "Tigilan moko."

Napailing nalang ako. "Ipakita mo lang kasi ang tunay mong ikaw, maging sarili moka hindi yung pinipigilan mo kung ano ang ugali mo." Seryosong sabi ko.

Napatingin ito saakin ng matagal bago tumango. "Okay, I will try." He uttered.

Hinila ko nalang siya palabas at napatingin sa lahat nang makitang ayos na ang lahat. Napasinghap sila nang makita kami kaya napangisi ako.

Ang ganda talaga ng lagi namin, hindi na lugi ang future namin nito.

Natawa nalang ako sa iniisip ko. Naglakad na kami papuntang unahan habang hawak ko ang braso ng kapatid ko.

Malakas din ang tugtugan, nag picture taking lang kami kasama ang mga magulang namin, kapatid, at magkakasama kaming lahat na pamilya, kaibigan ko, at mga kababata namin dito sa village.

Mga 7:00 na kaya nagsimula nadin ang maliit na party o celebration sa birthday namin, halos hindi mawala ang ngiti sa labi naming magkambal dahil sa saya.

May mga nagtatawanan merong mga nagku kwentuhan at merong mga nagsasayawan na. Hindi pa lasing yan ah?

Napatingin ako sa likod ko nang may umakbay sakin. Si David.

Ngumiti ito sakin at may ibinigay na bouquet of roses. Napangiti ako bago tanggapin yon.

"Thank you." Pasasalamat ko at inamoy iyon.

Ngumiti ito. "Happy birthday again."

Tumango ako. "Pangatlong bati mo nayan." Natatawang sabi ko.

Tumawa lang ito at natahimik kaming dalawa. Napatingin ako sa direksyon ni Braxton na nakikipagtawanan Kayla kuya sa Isang table.

Hindi ko napansin na nakangiti napala ako habang nakatingin sakanya, minsan ko lang kasi siyang makitang nakangiti at nangyayari lang iyon kapag kasama ko siya o di kaya ang mga magulang niya. And now I'm feeling happy because his smiling because of my brothers.

"You like him?"

Napatingin ako kay David. Seryoso itong nakatingin sakin, kaya nakagat labi lang ako.

"I don't know," I shrugged. "Nalilito narin ako." Pagaamin ko

Ngumiti ito nang maliit. "Why? You should not, you're smart so I know you will figure out your true feelings for him."