agent | taekook

7

Bölüm içi yorum yapmaktan çekinmeyin, neler düşündüğünüzü merak ediyorum. Eğer yorum yapmıyorsanız da oylamayı unutmayın lütfen. Yorum yapıp oylamayı unutanlar var 🙏

İyi okumalar.

-

Kim Taehyung
Yanıma gel
(04.20)

Jungkook
Siktir /
Numarası ben de kayıtlıymış /
Bakmayacağım mesajına /

Kim Taehyung
Uyumadığını biliyorum
Gel yoksa

yazıyor...

Ben gelirsem senin için iyi olmaz

Tanrısal Bakış

Jungkook elindeki telefona aval aval bakarken yutkundu.

Taehyung'un odasına gelme düşüncesi bile onu ürpertiyordu, eğer gelirse cidden iyi şeyler olmazdı. Özellikle son gördüğü şeyler zaten ona yetmişken bundan emin olabilirdi.

Bu yüzden elindeki telefonu derin bir nefes verip yatağının kenarındaki komodinin üzerine koydu. Üstünde beyaz bir tişört ve altında siyah bol eşofmanı vardı, saçları dağınıktı. Kendine gelmesi için biraz zamanı vardı, onu kullandı. Daha sonra hemen ayaklandı ve çıktı odasından.

Karanlık değildi, zaten sabah olduğu için hava hafiften aydınlanıyordu. Jungkook hızlanmak istiyordu ama adımları onu geriye, odasına götürmek için uğraşıyordu sanki.

Etrafına baktı, Taehyung'un yanına gittiği ilk anda nerelerden geçtiğini hatırlamaya çalıştı. Merdivenlerden çıktı, uzun koridorlarda ilerledi, döndü ve sonunda karşısında o siyah kapıyı gördü.

Kalbi hissettiği stresle hızlanırken yavaş adımları sonunda kapıya ulaşmıştı. Artık yapacak bir şey yoktu. Girecek ve yüzleşecekti.

Bu yüzden elini kapıya tıklatmak için kaldırmıştı.

Ama başka bir şey oldu. Hiç beklemediği bir şeydi bu, o elini kaldırdığı anda kapı bir anda ardına kadar açılmış ve sert bir el; Jungkook'u kolundan tuttuğu gibi içeriye savururcasına çekmişti.

Jungkook daha anın şokunu atlatamamışken hızla kapanan kapının sesinin ardından ensesini kavrayan eller onu yapıştırır gibi duvara çarpmasına neden olmuştu. Jungkook'un yanağı duvara yaslanmışken Taehyung, çocuğun ellerini boşta kalan eliyle arkasında birbirine kenetlemişti.

Jungkook, korku ve şaşkınlık içerinde bağırmıştı. Ne oluyordu?

"Hoşgeldin, çocuk." Taehyung'un buz gibi sesi, Jungkook'un kulaklarına çarptı, yankılandı.

Yaşadığı olaydan ötürü nefes nefese kalan çocuk, haraket bile edemiyordu olduğu yerde. Göğsü hızla inip kalkıyordu, Taehyung ise oldukça ciddi ve sinirliydi.

Jungkook bir şey söylemek istemedi, olduğu yerde nefeslenerek başına neler gelebileceğinin senaryosunu kurdu. Taehyung çocuğun bu haliyle dişlerini sıkmış ve onu duvara daha çok bastırmıştı. "Seninle yarım kalan bir işimiz vardı, biliyorsun değil mi?"

Biliyordu. Taehyung ona soru sorduğunda bayılmıştı, bu yüzden açıklama yapacaktı.

Esmer adamın eli, çocuğun ensesini sıkıyordu. Jungkook, kalbi hırsla hızlanırken konuşmaya çalıştı. "Ben, sesleri duyunca korktum ve b-bakmak gibi bir hataya düştüm. Çok özür dilerim." Hızlı hızlı konuşarak derdini anlatmak için çabalamıştı.