My Alpha - taekook-

9

İyi okumalar...

...

Yapamamıştım. Kıyamamıştım bebeğime. Ona bebeğim demek bile tuhaf hissettiriyordu. Kimisi için mucize olan bu durum bana çok korkutucu görünüyordu.

Hastaneden çıkmıştık. Bay Kim'in arabasındaydık ve nereye gittiğimiz hakkında en ufak fikrim yoktu. Ben halsiz ve bitkindim, Taehyung ise düşünceli ve sanırım öfkeliydi. Arabaya bindiğimizden beri ikimizde konuşmuyorduk. O yola bakıyordu bense camdan dışarıyı seyrediyordum ama aklım o kadar doluydu ki kendime bu durumdan nasıl bir çıkış yolu bulabilirim diye düşünürken kafayı yiyecek gibi oluyordum.

"Nereye gidiyoruz?"

"Kapa çeneni!"

Bana öyle bir bağırmıştı ki dakikalardır ağlamamak için kastığım bedenim direncini yitirmiş gözlerimden yaşlar süzülüvermişti anında. Sonunda kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığım an da arabayı kenara çekip ani fren yaparak durmuştu.

Başını direksiyona yasladı. Bense gözyaşlarımı durdurmak için derin derin nefes alsamda fayda etmiyordu. Kendimi berbat hissediyordum. Ona da kızamıyordum çünkü bu lanet durumda olma sebebimiz bendim.

"Ağlama Jungkook, gözyaşların hiç birşeyi düzeltmeyecek."

Emniyet kemerimi çözüp camımı sonuna kadar açıp ciğerlerimi havayla doldurdum. Hiç birşeyin düzelmeyeceğini biliyordum bu yüzden ağlıyordum ya.

"Konuşmamız lazım." dedi başını kaldırıp. "Konuşalım." diye yanıtladım onu. Konuşacaklarımızın canımı yakacağını biliyordum.

"Bebek..." dedi ve sustu. Ardından dişlerini sıkarak, "Benden mi?" diye sordu. Karnıma ağrılar saplandı, ruhumda ağır yaralar açtı bu soru. Yine de ona karşı dürüst olmak zorundaydım. Bana güvenmese, inanmasa ve bebeğini reddetse dahi onunla herşeyi konuşacaktım.

"Ben, yalnızca..." boğazım düğüm düğümdü, konuşmakta zorlanıyordum.  "Yalnızca sizinle beraber oldum."

"Peki ya sonrasında?" sorgulayıcı bakışları bir an olsun gözlerimden ayrılmadı.

"Sonrasında ne, ne demek istiyorsunuz açık olun?"

"Sikeyim Jungkook senin bir sevgilin var. Sana nasıl inanacağım Tanrı aşkına?"

"Sonrası yok anladınız mı beni? Ne sonrası ne de öncesi var şunu aklınıza sokun artık. Ettiğiniz laflara dikkat edin, önüne gelenle yatan biri değilim ben!"

"Sözlerin o kadar çelişkili ki Jungkook sana inanmakta güçlük çekiyorum."

"Ya da inanmamak daha kolay geliyor böylelikle bu bebeğin sorumluluğundan kaçabilirsiniz, öyle değil mi?"

İkimizde öfkeyle birbirimize bakıyorduk. Ona laf anlatmak istemiyordum. O kadar yorgundum ki bu tartışmayı kaldırabileceğimi sanmıyordum. Belki de bu bebeği aldırmalıydım. Böylece bu tartışmaya hiç girmemiş olurduk.

" Sevgiline ne söyleyeceksin peki? Nasıl açıklayacaksın bu durumu ona?"

Hala sevgilin diyordu. "Sevgilim falan yok hiç olmadı. Size yalan söyledim. Benden uzak durun diye size yalan söyledim."

"Jungkook bana yaklaşan, yakın olmak için çabalayan sendin. Neden böyle bir yalan söyleme gereği hissettin? Bana mantıklı bir açıklama yapmıyorsun hala. Aklım almıyor, seni anlamıyorum."

"Anlamayın tamam mı? Ya da direkt bu bebeği istemediğinizi söyleyin. Onu istemeyen babaları olmasındansa bende onu aldırayım. Biliyor musunuz belki de bu en doğrusu olur."