Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Beni gerçekten anlamıyor musun yoksa yeteri kadar zeka sahibi değil misin diye düşünmeye başlayacağım?" önündeki ilk soruyla yedinci dakikasını deviren Felix oflayarak bıraktı kalemi. Ona, geldiğinden beri patronluk taslayan Jisung'a döndü. Aslında böyle davranması normaldi, bunun için çağırmıştı oğlanı. Tek eliyle kahverengi tutamları geriye tararken tek kaşı havalandı, "Neyi yanlış yaptım yine?" göz devirdi Jisung, kolundaki saatine baktığında çoktan gitmesi gerektiğini fark etti. Felix'le yeterince vakit kaybetmişti.
"Odaklanamadığın soruyu atlayacak ve vaktin kalırsa bakacaksın. Yoksa tüm sınavı aynı paragrafı okuyup kalmakla geçirirsin."
"Sözel midemi bulandırıyor."
"Onu fark ettim zaten, işin içine sayılar girince az da olsa zeka kırıntısı seziyorum sende."
"İyi alıştın beni aşağılamaya."
"Hiç öyle bir niyetim yok, haddimden fazla dürüstüm sadece. Gitmem gerekiyor." ayaklanan oğlanı kolundan yakaladı korkuyla. Kaşlarını çatarak baktı ona Jisung, endişeli bakışlarını fark etti. "Henüz çok erken. Az bir zaman kaldı, ben daha çok başındaydım." göz temasını bozmadan kolunu kurtaran Jisung, yanında getirdiği kaynak kitapları tek koluna toplamaya başladı. "Sana yeterince yardım ettim. Buna rağmen başaramıyorsan yapabileceğim bir şey kalmadı demektir. Bazen ne kadar çabalasan da olmaz Felix, hata sende değildir belki de?"
"Jisung, sana yalvarmamı falan mı istiyorsan? İstiyorsan yaparım bak, gerçekten sorun değil."
"Dershanede biraz da olsa sonuçlarını yükseltmene yardımcı olabilecek çok fazla arkadaşın var ve hepsi sana yardım etmeye meraklıdır eminim. En kötü bir öğretmen falan tut, benim vaktimi elimden alıyorsun Felix."
"Ceza verecekler."
Zengin oğlandan duyduğu bu cümle ile duraksadı ve sorar gibi baktı. Sesi öylesine aciz çıkmıştı ki bir an için ona acıyacağını düşündü. Yorgun bir nefes veren Felix, arkasına yasladı gözlerini yumarken. "Aslında... haklısın. Sağ ol yardımların için, gidebilirsin. Israr etmeyeceğim." ansızın, ağzından kaçırdığı bu itiraf hemen pişman olmasına sebep oldu. Kimsenin, açıklarını bilmesini istemiyordu. Korkutucu geliyordu bu Felix'e. Ancak çoktan dikkatini çekmiş gibiydi.
Gitmesi en mantıklı hareketti ancak Felix'in aniden pes etmesi rahatsız hissetmesine sebep oldu. Meraklanmadan edemedi. "Ne cezasından bahsediyorsun sen?" elini havada salladı önemli olmadığını belirtir gibi. Yerinden kalktı ve yatağına fırlattığı ceketinden sigara tabakasını çıkardı. "Unut gitsin Jisung, kendini umursamak için zorlama." çıkardığı dalı dudakları arasına yerleştirirken Jisung hâlâ onu izliyordu. Sessizce ofladı, kitaplarını tekrar masaya bırakırken oğlanın yanına yürüdü, "Çok zor bir insansın. Senden hiç hoşlanmıyorum." kapatmaya vakit bulamadan, tabakasından bir dal çeken Jisung'a baktı. "Sigara kullandığını bilmiyordum."
