She's The General's Mischievous Lady

Chap51

Brae pov.

Kanina pa ako palakad lakad at hindi mapakali nangangatog ang labi ko sa takot na baka may mangyaring masama kay leo, nag aalala ako sa kanya ng sobra saka natatakot na baka siya na ang susunod na mawala at hindi ko yon mapigilan!

"Stop walking back and forth."napatingin ako kay lincoln..seryoso lang siyang nakaupo sa sofa ng kwarto ko

"Hindi kaba nag aalala kay leo? Baka ano na ginawa nila kay leo!"

"What you were doing right now was no help at all. Just sit and calm down."anito

Sinunod ko naman ang sinabi niya at naupo nga' ako sa katabing netong sofa. Pero heto'parin di mapalagay..

Sana naman walang masamang ginawa sa kanya ang mga parsian na yon..

'Author ano na naman ba'tong plano mo?! Bakit ba lagi na lang problema sinusulat mo, Nananadya kaba? Nakakasakit kana ah! Aissh.'

"Lady blair narito po ang iyong kaibigan si aaron daw," napatigil ako sa pagiisip ng lumitaw sa harap ko ang maid

"Papasokin mo,"utos ko

Ilang sandali ay humahangos na pumasok si aaron,

"Binibini, may kailangan kayo'ng makita,"napatayo ako at mabilis siyang nilapitan

"Dala ko ang ibedensya," sabay bigay niya sakin ng parang record book

Naramdaman kong tumabi sakin si lincoln kaya binigay ko sa kanya ang ibedensyang sinasabi ni aaron,

"Lincoln ano yan"curious kong tanong

"These are evidences."

-__-

Alam ko, hindi naman ako sh*nga para di maintindihan yan ang punto ko lang ay,

"I know, what i mean is anong nakasulat,"

Imbes na sagutin ako ay nilakip niya ang mga ibedensya saka naglakad paalis,susundan ko na sana siya ay bigla siyang humarap.

"Hindi ka sasama."may diin utos niya

Dismyadong tinignan ko siya

"What?! Lincoln naman!"

"Please. For the sake of your safety, stay here."seryosong anito

"Tama ang heneral binibini, maiging dumito na lamang kayo, nararapat lang na sila na ang gumawa ng aksyon at labas na tayo don, tapos na ang parte natin kaya ipaubaya na natin sa kanila ang lahat.."

Wala narin lang akong nagawa ng naglakad na siya paalis,

God please, wag niyo po silang pabayaan..ikaw na po ang bahala sa kanila..

.
.
.

Alas syete na ng gabi at heto parin ako hindi mapakali, hindi ko alam ang nangyayari sa labas dahil nakakulong ako ngayon, oo! Kinulong ba naman ako! - _-

Ang plano ko sanang sumunod dahil di ko na kaya ang pagaalala dito ay napanis ng makitang limang sundalo ang nakabantay mismo sa bukana ng kwarto ko! Ket' hindi na siya heneral ay loyal to'ng mga bata niya! Grabe siniguro talaga ni lincoln hindi ako makasunod!

Kanina naman ay nagmamadaling umalis si daddy pagkatapos niyang masigurong nandito ako sa loob ng kwarto, pinapatawag daw sila ng emperor at mukhang related sa nangyayari ngayon, basta sabi niya lang ay maguusig sila.

Isa pa yon'g si aaron kanina pa siya umalis pero di parin bumabalik, inutusan ko siyang lumabas para makibalita pero hanggang ngayon ay wala parin siya! Inip na inip na ako!

"Binibini!!" Napatayo ako mula sa pagkakaupo at mabilis na tinakbo ang bukana ng pinto, agad na pumasok si aaron

"Ano ng balita?"