CHAPTER 16: SPIN THE BOTTLE

5.5K 247 34
                                    

Quinn's POV

I rang the doorbell and waited for Argavante. I'm here to help her catch up with everything that she missed from being absent, and also to study for our prelims, together. Matalino siya kaya alam kong matutulungan namin ang isa't-isa sa pagre-review.

"Rae? What are you doing here?" Gulat na tanong niya pagbukas ng gate.

She's wearing a plain sando and shorts. Her hair was in a messy bun. Some hairs are falling across her face, damp from sweats, I think. Maybe she's doing a workout or some sweaty activity.

"Gawa tayo schoolworks together?" Tanong ko saka pinakita ang mga gamit ko.

"S-sure! Park your car inside and wait for me." Wika niya saka kumaripas ng takbo papasok sa bahay.

I shrugged. Pinasok ko sa garahe ang kotse ko saka pumasok sa bahay. I immediately smelt the aroma of a fried rice. Siya ba yung nagluto o si Ariadne? Ang bango ah.

Wala siya sa sala. Wala rin sa kusina pero naabutan ko sa sink yung mga hugasin. It looked like a disaster came up. Nakita ko ang kawali na nakasalang parin sa kalan at may lamang friend rice. I laughed after seeing the vegetables. Hindi ko maintindihan yung klase ng hiwa, iba't-iba kasi ang size.

Kumuha ako ng spoon para tikman ang luto niya. I dig in some rice and ate it. Ninamnam ko ang lasa sa bibig ko. It's actually delicious. Malinamnam at sakto lang ang alat, may tamis ding malalasahan. Yung gulay lang, hindi pantay ang mga hiwa kaya hindi rin pantay ang pagkakaluto. But for a first timer, this is good.

Sakto, hindi pa ako nag-breakfast. Kumuha ako ng isang bowl at pinuno 'yon ng fried rice. Walang ulam. Maybe I interrupted her cooking. I shrugged and just eat. Nakaka-two bowls na ako nang sumulpot si Argavante. Bagong ligo ito dahil basa pa ang buhok.

"What are you doing?" Bungad na tanong niya. Sa tingin niya, akala mo nakagawa ako ng krimen. "Did you eat the fried rice?" Gulat pa niyang tanong ulit.

"Nope." I denied then burped.

Bakit ba mukha siyang galit? Isn't she proud that I ate her friend rice? Nasarapan pa nga ako.

"What if that was poisonous? Hindi ka manlang nagpaalam sa'kin!" I can feel the fear in her voice. Mukhang nafi-freak out siya.

"How can that be poisonous? Luto mo 'yan. Hindi mo naman ako lalasunin, 'di ba?" Taas kilay na tanong ko. I'm trying to make the conversation lighter. "Relax, Savi. It's fine, I'm still breathing. Masarap ang luto mo, okay?"

She slightly loosened up when she head me say that. I'm being honest. Mas gusto ko nga ang luto niya kaysa sa luto ni Ariadne pero hindi ko na 'yon sasabihin. Baka mahanginan ang ulo.

After she ate her cereal, we started doing her missed activities and all. At first, she doesn't want my help but she was left no choice when she figured out that she can't finish all of them in one sitting.

"Sandal lang muna ako." Wika ko saka sumandal sa sofa. Nasa carpeted floor kami. She's too focused on her work, habang ako chill lang sa paggawa. Pero hindi naman bara-bara gawa ko, pasok parin sa standards niya.

I spread my hands to stretch. Nagugutom nanaman ako.

"You can start doing your schoolworks. I can handle this." Wika niya habang hindi ako tinatapunan ng tingin.

"Marami ka pang kailangan gawin." Saad ko. I craned my neck from both sides. Nakakangawit.

"And you have to do your activities too." She uttered in serious tone then glanced at me. "Tired?" Her tone turned soft.

Trapped [RWS #2]حيث تعيش القصص. اكتشف الآن