İblis Kılıcı Bakiresi

1. Kitap: C7: Yamaçta Şafak

İBLİS KILICI BAKİRE

Pubfuture'a göre reklamlar

"Bayan Kagami, Bayan Kagami?"

Lily aniden derin uykusundan uyandı ve neredeyse attan düşeceğini fark etti.

Lily dengesini korumak için atın yelesini tuttu. Şu anda saçları darmadağınıktı ve soğuk terlerle kaplıydı.

Üstelik az önce yaşadığı tarif edilemez şoktan dolayı gerçekten dalgın bir yüzü vardı.

Şu anki... bir rüya değildi.

Her şeyi hatırlıyordu; orijinal dünyasına dair son anısı, uçağın düştüğü anda sona erdi.

Düşerken, kıdemli kız kardeş korkusunu hafifletmek için ona sarıldı. Kıdemli kız kardeş sonunda hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini bilse bile onun en büyük dileği onun biraz daha iyi hissetmesini sağlamaktı!

Bunun nedeni, kıdemli kız kardeşinin onu sevmesiydi.

Hayatlarının son anında ablası ona itiraf etmişti.

Okulun en güzel kızı ve tanrıça olarak bilinen bu mükemmel kız aslında ona itirafta bulundu!

Kıdemli kız kardeş, tıpkı onun ona gizlice aşık olduğu gibi, o da... aynı zamanda gizlice onunla ilgileniyordu!

Böyle bir kızın ondan hoşlanmasını sağlayacak nasıl bir özelliğe sahipti acaba? Tek başına onunla seyahat etme fırsatı yaratacak kadar düşkün olmak, hatta onu ilk kez ona vermek niyetiyle!

Sadece sebebini çözemedi. Ancak kalbinin gerçekten etkilendiğini hissetti, gerçekten duygulandı!1

“Peki ya ben? Aslında bu beden hakkında bayağı düşüncelerim vardı… Ben gerçekten…”

Lily yaralanmamış ve lekesiz vücuduna bakmak için başını eğdi.

“Kıdemli abla, istediğin gibi hayatta kaldım. Peki ya sen? Nereye gittin?"

Bu düşünceler aklından geçerken Lily'nin gözlerinden istemsizce hüzünlü yaşlar aktı. Eğer yanında biri olmasaydı gerçekten orada bağırırdı! Neden?! Neden hayatta kalan ben oldum? Ama yine de kıdemli kız kardeş gibi iyi bir kız...

Ancak ablasının vücudunda hissettiği sıcaklık, ablasının hâlâ yanında olduğunun kanıtı değil miydi?

Koruması gereken şey kendi bedeniydi!

"Bayan Kagami, ne oldu?" Hojo, atı çekerken Lily'ye çekingen bir tavırla baktı. Görünüşü şimdi kendi spekülasyonunu doğrulamış gibiydi.

"Bayan Kagami Lily, şu anda ne kadar çok üzüntü yaşıyorsunuz..." Hojo'nun kaşları, sözlerini dikkatle düşünürken çatıldı, ancak bir cevap için baskı yapmaya devam etmedi.

Şu anda şafak vakti yaklaşıyordu. Yamaçtan yukarı doğru yürürken atın sağlam toynakları çiy ile parıldayan yemyeşil çimenlik alanda yürüyordu. Önlerinde, güzel mor ufuktan sabah güneşinin açık sarı ışını yükseliyordu, yeşil tepelerin arasında sisler süzülüyor ve uzak bir dağ sırasının altında birbirine bağlanan eski ahşap evleri görebiliyorlardı.

“Önümüzde Matsuda ailesinin evi var. Bu bölge Matsuda Nagahide'nin etki alanıdır. Bayan Kagami, artık gitsek mi yoksa biraz beklemek ister misiniz?” Hojo sordu.

Lily gözyaşlarını silerken, "Ben iyiyim, lütfen artık gidelim" dedi.

Bu sabahın erken saatleri pitoresk bir tablo kadar güzeldi, ancak neden Lily bu sahneye bakarken kendini hep biraz üşümüş ve üzgün hissediyordu?