1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı:
Birincisi, bir kız olmasıydı.
İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı.
Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı.
Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve göre...
SINIR: Ballarım görüntülenme ve etkileşime rağmen- bir de soluksuz okumanızın etkisiyle- oy ve yorum oranları düştü. Bu yüzden zaten daha önceki bölümlerde sınır koymadan çok kolayca geçtiğiniz bir sınır koymak istiyorum ♥ Hemencecik geçersiniz zaten. 1500 oy ve 2000 yorum diyelim bu bölüme.
🎵Sohodolls - Bang Bang Bang Bang
{Babam bir şeye yaramadığımı söylüyor
Annemse babana çekmişsin diyor Manyak kardeşim delirdiğimi düşünüyor Erkek kardeşim bunun genlerimde olduğunu söylüyor.
İstemiyor musun? Sen olmak istemiyor musun? İstemiyor musun? Silahı tutmak istemiyor musun?}
İyi okumalar ♥
• • •
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• • •
Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7
8 Ağustos 2021
Titriyorum.
Titrememi bastırmaya çalışırcasına dizlerimi kendime doğru çekiyorum. Kollarımı sıkıca kendi bedenimin etrafına sarıyorum. Beni korkutan bir şeyler var fakat neyden korktuğumu bilmiyorum. Korkunun bilinmezliği, korkunun ta kendisini daha da derinden besliyor. Gözlerimi hiç açmamak istiyorum. Bu yoğun isteğe rağmen birden alnımı dizimden ayırıp gözlerimi aralıyorum.
Bir an şaşkınlıkla bakakalıyorum. Evde olduğumu fark etmenin neden beni bu kadar şaşırttığını anlamıyorum. Titremem birden hiç var olmamış gibi yok oluyor. Yeni bir yeri keşfetme heyecanı taşıyan bir gezginin heyecanıyla ayağa kalkıyorum. Hissettiğim mutluluk bir çocuğunki gibi. Ayaklarım yere değdiğinde bir bulutun üstünde gibi hissediyorum.
Televizyonun kenarında parmağımı gezdirdikten sonra çok etrafa bakınmadan salondan çıkıyorum. Sağa ve sola uzanan koridor beni karşılıyor. Neşeyle gülümsüyorum. Sağa, mutfağa giden kapıya yöneldiğimde, "Anne!" diye seslenmeye çalışıyorum. Ama sesim çıkmıyor. Bir an elim boğazıma doğru yöneliyor. Sesimin çıkmaması tekrar korkmama neden olurken adımlarım hızlanıyor.
Mutfağın kapısından içeriye doğru baktığımda görüşüm bulanıklaşıyor. Gözlerimi kısarak içeriye dikkatle bakıyorum fakat mutfağı tamamen kapatan sis bana engel oluyor. Annemin sesi mutfağın içinden yankılı bir şekilde geliyor: "Kızımla iyi ki tanışmışsın. Senin gibi bir arkadaşı olduğu için çok şanslı."
Beyaz sis yüzüme doğru yaklaşırken geriye çekiliyorum. Yanlış giden bir şeylerin olduğunu hissetmek bende oradan kaçma isteği uyandırıyor. İlk başta bu evi görünce neden mutlu olduğumu anlayamıyorum.
