🎵Nessa Barrett- do you really want to hurt me?
{
Değerli öpücükler, beni yakan sözler
Aşıkların sana asla nedenini sormadığını bilmiyor musun?
Yüreğimde ateş yanıyor
Aşıkların ağlatmaması gerektiğini bilmiyor musun?
Beni ağlatacaksın
Gerçekten beni incitmek mi istiyorsun?
Gerçekten beni ağlatmak mı istiyorsun?
Beni ağlatacaksın
}
İyi okumalar ♥
• • •
Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7
3 Ağustos 2021
Düşüncelerimle baş başa kalmama izin vermediler.
Yine de zihnim gerçek dünyayı tamamen görmezden gelip kendi sığınağına çekilmeyi başardı. Kalabalık arasında defalarca yalnız kalmış biri için bu zor değildi.
Kendimi nasıl koltuğa attığımı bile bilmiyordum. Tek bildiğim ayaklarımın bir süre sonra yere basmadığıydı ve bunu benim sağladığımdı. Tutsaklar etrafımda toplanmışlardı. Vücuduma dokunan ellerini belli belirsiz idrak edebiliyordum. Omzuma ve koluma yaptıkları küçük dokunuşlar, elimin üzerine çökmüş olan ağırlık, dizimi sıkan bir el...
Dokunuşları teselli etme çabasıyla oradaydı fakat ben, orada değildim. Temaslarının hissiyatı ve tesellisi bana tamamen uzaktı. Sanki bedenimden dışarıya çıkmıştım ve yukarıdan olan biteni izliyordum. Bana dokunduklarını görebiliyordum fakat dokundukları kişi ben miydim? Kendimi bedenimin içinde hissedemiyordum. Uzuvlarım bana ait değildi. Ruhumun içinde durduğu kabuk bana ait değildi. Ben, bana ait değildim.
Hangi dokunuş, kime aitti? Gözlerimi onlara çevirdiğimde bile bunu fark edemiyordum. Sadece bakıyordum. Görmeye çalıştığım şey onlar değildi. Gözlerim zamanın çizgisini kırmaya, geçmişe ulaşmaya çalışıyordu. Oysa geçmişimin bir kısmı benden çalınmışken ulaşabileceğim bir yer yoktu. Geçmişim bir tabloydu ve eksik bir tabloda görülmeye değer pek bir şey olmazdı. Tablo bir bütün olmadıkça gördüğünü sandığın şey de yalan çıkardı.
Yaşadığım tüm yıllar gözümde birden koca bir yalana dönüşmüştü. Ve ben de bir yalanın ana karakteriydim.
Eksik hissetmiyorsanız biri size bir eksiklik olduğunu söyleyene kadar bunu fark etmezdiniz.
Geçmişteki Afra Ahsen, geçmişini kendinden çalmıştı.
Ben unutmuştum fakat kimse unutmamıştı.
Kendi düşüncelerimden çıkıp kurtulmak için tutunacak bir dal bulmak istedim. Odaklanmaya çalıştım. Onların dokunuşlarına, yüzlerine, söylediklerine...
Kulaklarımı dolduran konuşmaların büyük kısmı sorulardı. Belgede yazanlar doğru muydu yoksa sahte bir düzenleme olabilir miydi? Geçmişte intihara kalkışmış mıydım? Öyleyse neden intiharı denemiş olabilirdim? Hiçbir şey hatırlamıyor muydum? Yoksa her şeyi hatırlamama rağmen onlardan gerçekleri gizlemiş miydim? Ölüm'ü mü öpmüştüm? Tedavi olmaya mı çalışmıştım? Neden bir hastanenin çatısından atlamıştım? Ölüm'ü nereden tanıyordum? Gerçek yüzünü görsem onu tanıyabilir miydim?
Ona ne yapmıştım?
O bana ne yapmıştı?
Hangi sorular arkadaşlarıma aitti? Kaç tane soru iç sesimin fısıltılarındandı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)
Mystery / Thriller1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı: Birincisi, bir kız olmasıydı. İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı. Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı. Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve göre...
