BÖLÜM 18• GÜN 15'

56.1K 4.7K 7K
                                    

Sürpriz! Uzun ve erken bölümle geldim!

Biraz psikolojimizi yatıştırabileceğimiz bir bölümle herkese merhaba! Yani... On Üç'ü ve yumurtama meselesini şimdilik unutalım ve biraz duygusallaşalım.

Medya: Gökhan.

ÖNEMLİ: Bu bölümde homofobik yorum istemiyorum ♥ *(Homofobi, eşcinsellere veya eşcinselliğe karşı duyulan nefret, önyargı, hoşnutsuzluk veya ayrımcılıktır.)* Hoşgörülü insanlar olduğunuz konusunda size güveniyorum.

Keyifli okumalar!

• • •

Afra Ahsen Çakmak / Tutsak 7

15 Mayıs 2021

Koltuklara çoktan yerleşmiştik.

Sabah uyandığımda parmaklarımı sayarak bir hesaplama yapmıştım. Tam yarım aydır buradaydım. On beş gün. İki haftayı geride bırakmış, üçüncü haftaya başlamıştım. Hâlâ dışarıda neler olup bittiğiyle ilgili bir fikrim yoktu.

Daha kötüsü ise bu korkunç eve alışmaya başlamış olmamdı. Artık uykuya dalmakta zorlanmıyordum. Uykum yatakta kıpırdadığımda bile bozulacak kadar hafif değildi. Her öğün ne yiyeceğimi daha o öğün gelmeden biliyordum. Silahların gıcırtısını duymak beni eskisi kadar ürpertmiyordu. Önceden, her kıpırdadıklarında kafama sıkılacakmış gibi hissederdim.

Şimdi ise Ölüm'ün bize bu kadar hızlı bir ölüm vermeyeceğini biliyordum. Bizi ezecek, geçmişimizi ya da başkalarının duymasını istemediğimiz anılarımızı bize kusturacaktı. Bu yüzden artık silahların gıcırtısını bir uyarı olarak algılıyordum. Zaman zaman küfürlerini sansürlemeyi unutan Egemen ve Çağrı'ya yönelik bir uyuru taşıyorlardı. Kırmızı çizgiye yaklaştığımızda uyarırcasına üzerimize çevriliyorlardı. Sadece tehdit aracıydılar.

Asla ateş etmeyeceklerini düşündüğümde Mete'nin topallaması aklıma geliyordu. Silah ona bir kere isabet etmişti ve geride sekerek yürümesini miras bırakmıştı. Ve Egemen... Beni kurtarırken kolundan aldığı yara iyileşiyordu fakat bu süreç çok hızlı değildi.

Gereğinde iş yapan bir tehdit aracı silahlar, diye hatırlattım kendime. Rahatlamamam gerekiyor.

Tuhaf bir şekilde aramızda hiçbir konuşma geçmemesine rağmen koltukta oturuş şeklimiz bile belli bir kalıp halini almıştı. Televizyonun karşısında olan üçlü koltukta oturanlar PES oynayanlara göre değişse de genelde Çağrı ve Sarp orada oturuyordu. Kutay ve Mete ikili koltukta oturuyor, Egemen tekli koltukta yan dönmüş bir şekilde yatıyordu. Gökhan'la ise diğer ikili koltukta oturuyorduk.

Gökhan son üç gündür ruhsuz bir şekilde masaya bakmakla meşguldü.

Çağrı kusmadan zar zor yapabildikleri kahvaltıdan sonra sinirden köpürüp telefonu masanın üstüne koymamı rica etmişti. Rica etmesi beni şaşırttığından olsa gerek isteği boşluğuma gelmişti ve şimdi telefon gerçekten de masada duruyordu.

OYUNBAZ 7 TUTSAK 1 ÖLÜ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin