THE UNSPOKEN SOULS: Hachiman Series 1

Chapter 7

Tumango lang ito bago guluhin ang buhok ko. "It's fine."

Tumingin ako sakanya na dahil parang may kakaiba sakanya ngayon, alam ko namang tahimik siya pero parang mas lalo siyang tumahimik.

Napatango ako. "Okay."  Naalala ko bigla ang pagpalit ng damit ko.

"Nga pala ikaw ba nag palit ng damit ko? Salamat ah! maarte kasi ako sa katawan kaya thank you at pinalitan mo ako ng damit."

Gusto ko sanang mag tanong pa kung sino ang nagpalit ng damit ko pero parang ang rude ng dating, maybe tumawag siya na staff na babae para palitan ako.

Nagulat ako ng mabilaukan siya kaya kumuha kaagad ako ng tubing bago ibigay sakanya.

"Are you okay?" Nagaalalang tanong ko.

Tumango ito habang nakatingin saakin. "Yeah, don't worry."

Nagpakunot ang nuo ko dahil don may kakaiba sakanya.

Napatingin ako sa phone ko ng mag ring iyon kaya kinuha ko iyon kaagad dala dala ko kasi iyon ng pumunta rito sa kitchen.

Tumingin ako kay Braxton bago magpaalam na sasagutin muna ang tawag kaya tumango siya.

Lumapit ako sa kwarto kung saan ako naligo at ini locked iyonat mabilis na sinagot ang tawag.

"How was it? Still alive?" Bungad ko rito.

Tumawa ang nasa kabilang linya bago sumagot. "Yeah, still alive and checked your email before 8:00 pm make sure that you checked it if your alone."

Napabuntung hininga ako bago mapahamak sa sintido. "Sure, what information did you gather in Catalano mansion?"

"Same thing but you will more pissed about this. Besides of Childhood abuse, Cyber Crimes and online fraud, Selling women, and Selling drugs. They sell all personal information of commander Harlow, personal and inside information— now the Fukada wants her dead." Sagot ng kausap na nagpadilim sa muka ng dalaga.

The Fukada family is really getting into my nerves, I will show them how kind I am.

"Are you still there?" Tawag sakanya ng kausap.

"Yeah, just make sure that Harlow and her family will be fine, unharmed and protected."

Nagpaalam na ang kausap dahil sa sinabi niya. Nag padala rin siya ng mwnsahi rito na wag nang tatawag sa number nato bago burahin ang number ng kausap kanina.

Malalim siyang napabuntung hininga bago lumabas ng kwarto.

While Braxton is in the table quietly eating while feeling guilty because of what he did last night, he couldn't even stared at Eloise longer just like what he always did because he's really feeling guilty.

Napatigil lang siya sa pagiisip ng marinig na sumarado ang kwarto na pinasukan ni Eloise, she sweetly smiled at me before running towards to him.

"Hi!" Kaway nito. "I'm sorry natagalan."

Tumango ako sakanya bago ngumiti. "It's fine, sino pala yung tumawag?"

She shrugged her shoulder's before drinking her hot chocolate.

"My friend." Maikling sagot ng dalaga habang umiinom ng hot chocolate.

Natahimik silang dalawa bago niya iyon putulin. "Eloise.. do you want to go in the strawberry farm here in Baguio?"

Kitang kita kung paano natigilan ang dalaga sa paglalagay ng baso sa lababo bago nagniningning ang matang tumingin saakin.

"Talaga?!" Masayang Tanong nito bago magtatalon at lumapit saakin. "Of course!! Anong oras tayo pupunta?"