You're my world Season I Ended

ភាគបញ្ចប់

    សុងហ៊ុនបានស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះមួយដែលសាងសង់សម្រាប់កម្មករស្នាក់នៅ ទោះបីជាវារាងឆ្ងាយបន្តិចមែនតែសុងហ៊ុនក៏សប្បាយចិត្តដែលគេអាចឆ្លៀតមកមើលកូនប្រុសរបស់គេបាន។ស៊ុននូក៏ចាប់ផ្ដើមមានកម្លាំងឡើងវិញហើយ នាយតូចតែងតែសម្លឹងមើលទៅទ្វារជានិច្ចក្នុងចិត្តបន់ឲ្យតែបានឃើញវត្តមានរបស់មនុស្សម្នាក់នោះមករហូតមិនថាចង់ស្អប់ប៉ុណ្ណាក៏ចិត្តរឹតតែស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណោះ។
   ក្រាក!!! ជុងវ៉ុនចូលមកជាមួយនឹងរបស់របរសំពីងសំពោងដោយមានជេយ៍ដើរមកជាមួយផងហើយកូនរបស់ស៊ុននូគឺជេយ៍ជាអ្នកបី។
   “ហេឡូ!!!មកហើយៗអាប៉ាតូចនេះយើងទិញរបស់មកផ្ញើឯងច្រើនណាស់ណា៎”ជុងវ៉ុននិយាយយ៉ាងសប្បាយចិត្ត តែអ្នកដែលនៅលើគ្រែវិញបែរជាមានទឹកមុខស្រពោនជាប់មិននិយាយអ្វីទាំងអស់។
   “អេហ៍?!មិនសប្បាយចិត្តទេហីដែលយើងទិញរបស់ច្រើនៗបែបនេះ?យើងដឹងថាឯងមិនចូលចិត្តខ្ជះខ្ជាយលុយតែនេះគឺជាលុយរបស់លោកជេយ៍ទេ គាត់សប្បាយចិត្តនឹងចំណាយវាសម្រាប់ឯងក៏ដូចជា...ក្មួយរបស់គាត់ផងដែរ”ជុងវ៉ុននិយាយដោយបន្ថយសម្លេងត្រង់ពាក្យថាក្មួយនេះព្រោះគេក៏មានអារម្មណ៍ថារអៀសៗមាត់ដែរ។
   “គេមិនមែនជាក្មួយរបស់លោកជេយ៍ទេ!”ស៊ុននូនិយាយដោយងាកមុខចេញលាក់ទឹកភ្នែកមិនចង់ឲ្យអ្នកណាបានឃើញថាខ្លួនកំពុងតែនិយាយខុសពីក្នុងចិត្ត
   “ស៊ុននូ!?មិនមែនយ៉ាងម៉េចកូនរបស់ឯងក៏ជាកូនរបស់សុងហ៊ុនដូចគ្នាម៉េចក៏..អ៊ុប”ជុងវ៉ុនក៏យកដៃបិទមាត់ជេយ៍ឲ្យឈប់និយាយព្រោះគេដឹងថាស៊ុននូកំពុងតែយំ។
   “ស៊ុននូហា៎...ឈប់គិតទៅណា៎ហើយងាកមករកឈ្មោះដាក់ឲ្យកូនឯងវិញព្រោះគេនៅមិនទាន់មានឈ្មោះនៅឡើយទេ មើលចុះគេស្អាតហើយថែមទាំងឆ្លាតទៀត”ជុងវ៉ុនលុតជង្គង់ក្បែរគ្រែដែលស៊ុននូគេងហើយអង្វរនាយតូច។ស៊ុននូប្រឹងលាក់ទឹកភ្នែកហើយក៏ផ្កាប់មុខនឹងខ្នើយដើម្បីឲ្យទឹកភ្នែកស្ងួតអស់បន្ទាប់មកក៏ប្រែខ្លួនមកវិញលាដៃទទួលយកកូនពីជេយ៍។
   “ខឹកៗៗៗ...”កូនតូចមើលមុខប៉ាៗទាំងសើចខឹកៗយ៉ាងមិនគួរឲ្យជឿ(មិនដឹងហៅប៉ាក៏ម៉ាក់ទើបល្អទេនៀកតែជាប្រុសadminសុំហៅថាប៉ាតូចទៅថ្នឹកជាង🥲)។
   “មើលចុះគេឆ្លាតណាស់ស៊ុននូ”ជុងវ៉ុននិយាយដោយរលីងរលោងទឹកភ្នែកហើយក៏លើកដៃមកចុចថ្ពាល់ទន់ៗនោះផង។
   “ថេសាន”ស៊ុននូនិយាយតិចៗចេញមកធ្វើឲ្យជេយ៍និងជុងវ៉ុនមើលមុខគ្នាធ្វើឆ្ងល់
   “ឯងថាម៉េច?”
   “ថេសាន យើងដាក់ឈ្មោះគេថាថេសាន”
   “ថេសានទទេមិនបានទេស៊ុនៗ”ជុងវ៉ុនតបទាំងបើកផ្នែកលៀនថ្លែតែជេយ៍ក៏បានបន្ថែមពីលើពាក្យរបស់ជុងវ៉ុន។
   “មែនហើយ ថេសាន ទទេមិនបានទេគឺត្រូវតែដាក់ថា ផាក ថេសាន”
   “អត់ទេ គេមិនគួរដាក់ត្រកូលនេះទេគេ-”ស៊ុននូប្រកែកតែជេយ៍ក៏កាត់ភ្លាម
   “គេត្រូវតែដាក់គេត្រូវតែមានប៉ាដូចក្មេងទូទៅ យើងដឹងថាឯងក៏មានចិត្តលើសុងហ៊ុនដែរម៉េចក៏ឯងមិនទទួលស្គាល់ការពិតហើយបើកចិត្តទទួលយកគេទៅ?”
   “ចុះលោកគិតទេថាគេនឹងទទួលយកខ្ញុំ?”
   “បើមិនច្បាស់ក៏ខ្ញុំមិននិយាយដែរស៊ុននូ យ៉ាងណាក៏ខ្ញុំជាចាស់ទុំមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះរឿងនេះ ប៉ាក៏បានដឹងពីរឿងអ្នកទាំងពីរដែរគាត់រង់ចាំតែថ្ងៃដែលអ្នកទាំងពីរចូលរោងការប៉ុណ្ណោះ”
   “ប៉ុន្តែ....”ស៊ុននូឱនមុខចុះព្រោះមិនទាន់ធ្វើចិត្តបានថានឹងប្រឈមមុខជាមួយនឹងសុងហ៊ុនបែបណា?ជាពិសេសគឺលោកផាកជីមីនដែលជាប៉ារបស់សុងហ៊ុនទៀតគាត់ម៉េចនឹងព្រមទទួលយកកូនប្រសារស្រែអ្នកក្រដូចជាស៊ុននូទៅ?នេះគ្រាន់តែជាការគិតរបស់ស៊ុននូប៉ុណ្ណោះព្រោះការពិតគ្រាប់គ្នាគឺសុទ្ធតែស្រឡាញ់ស៊ុននូទាំងអស់។
   “គិតឲ្យច្បាស់ទៅណា៎ស៊ុននូ យើងមិនចង់ឃើញពួកឯងខូចចិត្តរៀងៗខ្លួនបែបនេះទេ បើមិនអាណិតគ្នាក៏អាណិតកូនដែរ”ឮបែបនេះហើយទឹកភ្នែកនាយតូចក៏ហូរដូចជាទឹកបាក់ទំនប់ នាយតូចយំគិតដល់រឿងដែលបានកើតឡើងបើសិនជាថ្ងៃដែលថេសានកើតស៊ុននូស្លាប់ពិតមែននោះតើសុងហ៊ុននឹងយំដូចជាការយល់សប្តិរបស់ខ្លួនទេ?មួយទៀតស៊ុននូយំព្រោះតែរំភើបដែលអាចនៅមានជីវិតបានមើលមុខកូនហើយក៏បានឮច្បាស់ៗចេញពីមាត់របស់ជេយ៍ដែរថាសុងហ៊ុនបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបញ្ជាក់ពីបេះដូងគេរយៈពេលប៉ុន្មានខែកន្លងមកនេះ។
    “ខ្ញុំសុំពេលធ្វើចិត្តសិនបានទេលោកជេយ៍?”
   “ខ្ញុំមិនហាមឃាត់ទេ នោះជារឿងបេះដូងរបស់ឯងនិងគេ”
   “បាទ”
   .....
   1ឆ្នាំកន្លងផុតទៅ...
   រយៈពេលដែលស៊ុននូសុំជេយ៍គិតនោះ នាយតូចចេះតែលេសនេះលេសនោះរហូតដល់មួយឆ្នាំ ឯសុងហ៊ុនវិញគេនៅតែទ្រាំចាំនាយតូចហើយលួចមកជួបកូនស្ងាត់ៗរហូតដែលស៊ុននូវិញមិនបានដឹងសូម្បីតែបន្តិច។ល្ងាចនេះសុងហ៊ុនក៏បានមកលេងផ្ទះធំម្ដងទៀតដោយសារតែជុងវ៉ុនបានតេទៅប្រាប់សុងហ៊ុនថាស៊ុននូនិងគេត្រូវទៅក្រុងវែលីងតុនមួយថ្ងៃ យប់បន្តិចទើបមកវិញ ឆ្លៀតឱកាសនេះសុងហ៊ុនក៏បានមកជួបកូនប្រុសម្ដងទៀត។ថេសានកំពុងអង្គុយលេងក្នុងផ្ទះជាមួយនឹងជេយ៉ុនកូនប្រុសរបស់ជេននីដែលមានជេននីនិងលីសានៅមើលពួកគេ។គ្រាន់តែឃើញសុងហ៊ុនភ្លាមលីសាក៏ប្រញាប់ទាញថេសានបង្វិលខ្លួនបែមុខទៅមាត់ទ្វារ។
   “ក្មួយថេ!មើលមើល៍អ្នកណាគេមកនោះ?”
   “ប៉ាៗ...ហិៗប៉ាៗម៉ោហើយ”ថេសានរត់តេះតះៗទៅរកសុងហ៊ុនធ្វើឲ្យសុងហ៊ុនក្នាញ់នឹងកូនប្រុសជាខ្លាំងក៏ចាប់លើកយកមកពរភ្លែត។
   “នែ៎កូនកំហូចរបស់ប៉ា!នឹកប៉ាខ្លាំងអត់?មួយអាទិត្យនេះម៉ាក់កូនឯងនៅតែផ្ទះរហូតរកតែប៉ាចូលមកមិនបាន”សុងហ៊ុននិយាយលួងកូនប្រុសតែឮពាក្យនេះហើយថេសានទៅជាយំភ្លាមព្រោះក្មេងឆ្លាតដឹងថាប៉ារបស់ខ្លួនខ្លាចម៉ាក់ៗ។
   “ហឹកៗ...ហា៎ៗ....ហា៎ៗហ៉ឺៗ”ថេសានយំផងដង្ហក់ផងធ្វើឲ្យសុងហ៊ុនអាណិតកូនខ្លោចចិត្ត។
   “មិនអីទេកូនមិនអីទេ កុំយំអីណា៎ប៉ាមានវិធីយកចិត្តម៉ាក់កូនឯងហើយ ឲ្យតែកូនឯងសហការណ៍ជាមួយប៉ា”ឮភ្លាមថេសានងក់ក្បាលយល់ព្រមយ៉ាងរហ័ស។
   “នែមានវិធីអីទៀតហើយហ៊ុនបងឮតែplan planមិនចេះចប់”លីសានិយាយទាំងសើចធ្វើឲ្យជេននីដែលកំពុងតែចាក់រូបសើចតាម។
   “បើផែនការលើកនេះបានជោគជ័យបងនឹងជប់លៀងធំហ្មង ហាសហា៎”ជេននីបន្ថែម ឯសុងហ៊ុនក៏មិនព្រមចាញ់
   “ក៏បាន!បងចាំតែមើលទៅហេហេ មែនអត់កូនថេ?”
   “yes”ទាំងពីរនាក់ឪកូនក៏ទះដៃហាយហ្វាយសហការណ៍រីករាយតែម្ដង លើកនេះដឹងតែគម្រោងធំហើយព្រោះជេយ៍ក៏មានចំណែកដែរហ៊ុៗ🤭។សុងហ៊ុនបានយករូបមួយផ្ទាំងដែលខ្លួនបានព្រីនចេញ យកមកឲ្យកូនប្រុសមើលហើយក៏និយាយ។
    “កូនហា៎នេះជាសួនសុបិន្ត ឡានី វាឆ្ងាយពីចម្ការរបស់យើងតែបន្តិចទេកូន កូនត្រូវតែទារម៉ាក់ៗកូនទៅទីនោះនៅថ្ងៃស្អែកឮទេ?”
   “បាទ”ថេសានតបយ៉ាងលឿននិងទទួលយករូបភាពពីឪពុកដោយចរឹតគួរឲ្យស្រឡាញ់ គេនៅតូចពិតមែនតែឆាប់ចេះនិយាយលឿនណាស់គេជាប្រភេទក្មេងExtrovertរួសរាយឆ្លាតរហ័សរហួនមិនដូចជាជេយ៉ុនទេដែលអាយុច្រើនជាងថេសានគេស្ងៀមស្ងាត់មិនសូវមាត់.កហើយក៏មិនសូវរេផ្លិចដូចជាថេសានប៉ុន្មានទេ។ឃើញចរឹកឪកូនពីរនាក់នេះហើយជេយ៍ក៏អត់មិនបាននឹងលើកមេដៃឲ្យពួកគេ នេះចំជាល្បិចទាំងឪទាំងកូនតែម្ដងហើយមិនដឹងជាប្ដីអ្នកណាកូនអ្នកណាទេនេះ😂។បន្ទាប់ពីលេងជាមួយកូនប្រុសនិងថើបកូនឆ្អែតឆ្អន់ហើយសុងហ៊ុនក៏ត្រឡប់ទៅវិញទាំងយប់តែម្ដងព្រោះខ្លាចស៊ុននូមកទាន់រត់ច្រាសជើង😆។
    ម៉ោងជិត11ស៊ុននូនិងជុងវ៉ុនក៏មកដល់ផ្ទះល្មម ស៊ុននូចតឡានក្នុងរោងរួចក៏ចូលមកខាងក្នុងទាំងល្វើយនិងនឹកកូនប្រុសសំណព្វជាខ្លាំង។
   “អៅ!បងលីស បងជេន លោកជេយ៍ នេះអ្នកទាំងអស់គ្នានៅមិនទាន់សម្រាកទៀតហេស?”ស៊ុននូលាន់មាត់ស្របពេលដែលចូលមកឃើញសមាជិកសំខាន់ទាំងបីនៅអង្គុយចាំនៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ។
   “គឺគេងមិនលក់ បារម្ភពីពួកឯងព្រោះប្រាប់ថាចេញមកតាំងពីម៉ោង4តែបែជាក្រមកដល់ទើបមិនបារម្ភមិនបានហើយពេលតេទៅក៏មិនលើកទូរស័ព្ទទៀត”ជេយ៍និយាយដោយដៀងភ្នែកមើលជុងវ៉ុនដែលមិនមាត់មិនកមុខក្រហមប៉ាំងមិនដឹងថាកើតអ្វី?
   “ពួកយើងក៏មិនចង់ឲ្យយឺតដែរក៏ប៉ុន្តែផ្លូវវាស្ទះ”ស៊ុននូតបដោយកែវភ្នែកក្រឡេកក្រឡាប់ហាក់មានពិរុទ្ធធ្វើឲ្យជេយ៍សង្ស័យឡើងមក ម្យ៉ាងទៀតគេក៏ធ្លាប់រស់នៅទីនេះដើម្បីរៀនអស់រាប់ឆ្នាំរឿងអីដែលថាគេមិនដឹងពីចរាចរណ៍នៅក្នុងប្រទេសនេះ?ចង់កុហកគេគឺមិនងាយទេ។
   “ពួកយើងទើបតែមកដល់សុំទៅសម្រាកសិនបានទេ?ព្រោះជុងវ៉ុនគេមិនស្រួលខ្លួន”ស៊ុននូនិយាយដោយអការៈញ័រៗទើបជេយ៍មិនចង់រករឿងអនាគតប្អូនថ្លៃវីវរស៊ុននូរត់ចោលសុងហ៊ុនម្ដងទៀតអ្នកណាទទួលខុសត្រូវ?ណាមួយស្អែកជាពេលដែលសុងហ៊ុនត្រូវទៅសារភាពស្នេហ៍ប្រាប់ស៊ុននូទៀតអញ្ចឹងហើយគឺមានតែឲ្យស៊ុននូសម្រាកយកកម្លាំង។(យកកម្លាំងបឿកមែនហ្នុង?ប្រូហ៊ុនដាច់យូរផងសង្ស័យហា៎😭)។
   “អូខេទៅចុះ”ជេយ៍តបតិចៗហើយស៊ុននូក៏គ្រាហ៍ជុងវ៉ុនឡើងទៅខាងលើតែជុងវ៉ុនក៏ងាកមុខមករកជេយ៍ដោយទឹកមុខហាក់ចង់អង្វរកសុំអ្វីម្យ៉ាងពីជេយ៍តែជេយ៍ក៏មិនបានគិតវែងឆ្ងាយអីឡើយ(គេចវេសសោះព្រោះឃើញក្រសែភ្នែកកាវ៉ុនហើយប្រូជេយ៍ស្រៀវប្លោក😑)។ ចូលដល់ក្នុងបន្ទប់ស៊ុននូរៀបចំជូតខ្លួនឲ្យមិត្តសម្លញ់របស់ខ្លួនហើយក៏ឈរមើលគេបន្តិចមុននឹងបិទទ្វារដើរចេញដោយថ្នមៗបំផុត។ស៊ុននូចូលមកក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួនឃើញកូនប្រុសគេងលក់យ៉ាងស្រួលនៅលើគ្រែគេក៏ទៅងូតទឹកស្ងាត់ៗនិងឡើងមកគេងក្បែរកូនថ្នមៗ។
   ខ្សឺត!!! ស៊ុននូថើបកូនប្រុសយ៉ាងយូរដោយក្ដីស្រឡាញ់និងភាពកក់ក្ដៅតែក្លិនម្យ៉ាងក៏បានធ្វើឲ្យស៊ុននូភ្ញាក់ព្រឺតនិងមានអារម្មណ៍ថាប្រហាក់ប្រហែល។នាយតូចសាកថើបហើយថើបទៀតរួចក៏រកនឹកក្លិននេះ។
   ខ្សឺត!!!ខ្សឺត!!!ឈីតៗ ស៊ុននូថើបផងហិតផងទីបំផុតគេក៏ចងចាំក្លិននេះបាន ។(ស...សុងហ៊ុន?)ក្លិនរបស់សុងហ៊ុននេះធ្វើឲ្យស៊ុននូចងចាំនូវសកម្មភាពទាំងឡាយដែលពួកគេទាំងពីរនាក់បានធ្វើជាមួយគ្នាហើយពេលវេលាដែលពួកគេបាននៅជិតស្និទ្ធគ្នាឈានដល់ការចងចាំក្លិនខ្លួននោះគីជាពេលដែល....ធំហើយគិតខ្លួនឯងមិនចាំបាច់គេប្រាប់ហេឃើញអត់អាហ្នុងហើយដែលមានថេសានហ្នុងហ៎🌚។នឹកដល់រឿងនេះស៊ុននូក៏មានអារម្មណ៍ថាក្ដៅខ្លួនស្រៀវស្រាញបូករួមនឹងក្លិនព្រមទាំងមានជាតិស្រាក្នុងខ្លួនផងស៊ុននូក៏បានធ្វើរឿងមួយដោយសារតែគេនិងសុងហ៊ុននៅឆ្ងាយពីគ្នាជាង2ឆ្នាំហើយគេមិនដែលបានធ្វើវាជាមួយគ្នានោះទេទើបស៊ុននូសម្រេចចិត្តថាសម្រេចកាមដោយខ្លួនឯងព្រោះគេមិនអាចទ្រាំនឹងក្លិនរបស់សុងហ៊ុនបាន។ដៃតូចស្រឡូនធ្វើការសាប់បង្កងតូចរបស់ខ្លួនរហូតទាល់តែចេញទឹក គឺថានាយតូចសាប់ផងស្រមើស្រម៉ៃពេលដែលសុងហ៊ុននិងខ្លួនគេមានអីៗជាមួយគ្នាផង។
   “អា៎...អឹស...សុងហ៊ុន...អឹស...ហា៎..ខ្ញុំ...ខ្ញុំត្រូវការលោកអា៎...ខ្ញុំចង់ឲ្យលោកដាក់វាចូលក្នុងខ្លួនខ្ញុំ..ហឹក...អាស៎!!!!”ស៊ុននូលើកដៃដែលប្រឡាក់សុទ្ធតែទឹកថ្លាៗរបស់ខ្លួនយកមកមើលព្រមទាំងគិតក្នុងចិត្តទាំងល្វើយ(ហា៎...មិនគួរឲ្យជឿសោះថាខ្ញុំធ្វើរឿងនេះទៅកើត?តែវាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ...ខ្ញុំពិតជាចង់ឲ្យសុងហ៊ុនបុកខ្ញុំឲ្យខ្លាំងៗ...ខ្ញុំពិតជាចូលចិត្តពេលដែលគេបុកខ្លាំងៗនិងញាប់ៗ...អាយ៎!!!!)ស៊ុននូគិតរួចក៏យកដៃទាំងពីរមកខ្ទប់មុខដោយអៀនខ្មាសមិននឹកស្មានថាខ្លួនឯងចង់បឿកសុងហ៊ុនខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះសោះ😂។ ងាកមកមើលជុងវ៉ុនវិញមិនដឹងថាគេមមើរឬអត់ទេព្រោះបើស៊ុននូមានជាតិស្រាច្បាស់ណាស់ថាជុងវ៉ុនក៏មិនអត់ដែរ នាយតូចបើកទ្វារដើរចេញទាំងទ្រេតទ្រោតយកដៃស្ទាបជញ្ជាំងព្រោះភ្នែកបើកមិនរួច ។រាវចុះរាវឡើងក៏មកដល់មុខបន្ទប់របស់ជេយ៍ព្រោះបន្ទប់ពួកគេទាំងពីរនាក់នៅជាប់គ្នាឯបន្ទប់ទល់មុខបន្ទប់ជេយ៍ជាបន្ទប់របស់ស៊ុននូ។
   តុកៗៗ!!!សម្លេងគោះទ្វារក៏បានធ្វើឲ្យជេយ៍ដែលកំពុងតែអង្គុយពិនិត្យឯកសារដោះវ៉ែនតាចេញដើរមកបើកទ្វារទាំងឆ្ងល់ព្រោះយប់ជ្រៅហើយមិនដឹងថាអ្នកណាមករកអ្វី។
   ក្រាក!!! ជុងវ៉ុនក្នុងឈុតគេងពណ៌សស្ដើងមួយឈុតខ្លីត្រឹមភ្លៅឃើញហើយជេយ៍លេបទឹកមាត់ក្អឹកតែម្ដង។(ជាឈុតរបស់ស៊ុននូទេតែស៊ុននូយកឲ្យកាវ៉ុនពាក់ព្រោះខោអាវកាវ៉ុនមិនដឹងទុកនៅណារញ៉េរញ៉ៃពេកហើយស៊ុននូប្រញាប់ក៏យកអាវគេពាក់ឲ្យកាវ៉ុនសិនទៅ😑)។ជេយ៍ហើបមាត់រកនឹងសួរជុងវ៉ុនថាមករកមានការអីទៅហើយតែក៏ត្រូវជុងវ៉ុនចាប់បឺតមាត់រុញចូលក្នុងបន្ទប់វិញ មិនត្រឹមតែបឺតមាត់ជេយ៍ធម្មតានោះទេដៃដ៏រវាមរបស់ជុងវ៉ុនក៏រុញទ្វារបិទហើយចាក់គន្លឹះយ៉ាងមានសុវត្ថិភាពទៀតផងធ្វើឲ្យជេយ៍ធ្វើទឹកមុចមិនត្រូវ តែថាចំណីមកដល់មាត់ហើយទុកធ្វើអី?សម្ដីបានណាស់ពូកែជេរណាស់ឥលូវយកខ្លួនមកថ្វាយទៅហើយមានតែក្រេបឲ្យណាណីឲ្យអស់ពឹសតែម្ដង ទើបជេយ៍លើកដៃមកក្រសោបចង្កេះតូចៗនោះហើយលូកដៃចូលទៅក្នុងអាវស្ដើងៗឈ្លីចុងឈើរីពណ៌ផ្កាឈូកតូចច្រមិចៗដែលអាចមើលឃើញតាមសាច់អាវដ៏ស្ដើងនោះ។ អេហ៍កុំប្រាប់ណាថាជុងវ៉ុនចាប់ប្រូជេយ៍បឿក😭😭😭ចប់ហើយកូនឆីអើយ😂។
   .....
   ស៊ុននូត្រូវបានដាស់ដោយកូនប្រុសកំពូលជើងល្អរបស់គេ នាយតូចភ្ញាក់ឡើងក៏ឃើញកូនប្រុសលើករូបមកបង្ហាញទើបគេប្រញាប់ញីភ្នែកពិនិត្យមើលឲ្យបានច្បាស់ថាជារូបអ្វី?
   “ស្អីគេហ្នឹងកូន?”ស៊ុននូនិយាយរួចក៏ទាញរូបភាពពីដៃកូនប្រុសមកមើលឲ្យបានច្បាស់ហើយក៏ឃើញថាជាសួនសុបិន្តឡានីដែលខ្លួនធ្លាប់ចង់ទៅកាលពីមុនតែមិនទាន់បានទៅនៅឡើយ។
   “អាម៉ា...ខូនឆង់ធៅ”(អាម៉ាកូនចង់ទៅ)តែអូនថេសាននិយាយមិនទាន់ច្បាស់ទេច្បាស់តែពាក្យប៉ាហើយនិងបាទ ទេក្រៅពីហ្នឹងពិបាកស្ដាប់តិចហើយ😂
   “បានៗចាំម៉ាក់នាំកូនទៅ តែមិនមែនពេលនេះទេម៉ាក់អត់មានកម្លាំងទេ”ស៊ុននូនិយាយដោយទាញថេសានមកឱបតែកូនតូចមិនព្រមនិងគ្រលាស់ខ្លួនចេញ។
   “អត់ថេ ខូនឆង់ធៅទូដេ ហឹកៗ”(អត់ទេកូនចង់ទៅToday)ថេសានយំរំអុកធ្វើឲ្យស៊ុននូអត់មិនបានក៏ក្រោកទៅកូនទឹកទាំងប៉ាទាំងកូនហើយក៏រៀបចំខ្លួនទៅសួនឡានីដោយមានលីសាជេននីនិងកូនរបស់ជេននីទៅជាមួយផង។អ្នកទាំង5ចុះពីឡានដោយសប្បាយចិត្តជាពិសេសគឺស៊ុននូព្រោះគេប៉ងមកលេងទីនេះយូរហើយតែមិនបានមកឥលូវក៏បានមកជាមួយក្រុមគ្រួសារជាទីស្រឡាញ់គិតដល់ត្រឹមនេះនាយតូចរាងស្រងាកចិត្តបន្តិចព្រោះមិនមានវត្តមានមនុស្សម្នាក់ដែលខ្លួនចង់ឲ្យមកជាមួយ។មកដល់កន្លែងបង់ប្រាក់ស្រាប់តែអ្នកទទួលភ្ញៀវប្រាប់ថាពួកគេទាំង5ត្រូវបានចូលលេងដោយមិនគិតថ្លៃព្រោះពួកគេមានកូនតូចពីរនាក់អាយុស្របាលគ្នាហើយគួរឲ្យស្រឡាញ់។តាមពិតអ្នកទទួលភ្ញៀវកុហកទេព្រោះថ្លៃសំបុត្រចូលលេងរបស់ពួកគេគឺជេយ៍ជាអ្នកចេញឲ្យរួចរាល់អស់ហើយ ជេននីលីសាក៏បានដឹងដែរតែពួកគេសម្ដែងធ្វើដូចមិនដឹងខ្យល់អី។(ធ្វើដូចមែនទែន😆)ពេលមកលីសាក៏បានលួចផ្ញើសារប្រាប់សុងហ៊ុនដែរហើយពួកគេក៏បានណាត់ឲ្យសុងហ៊ុនមកចាំនៅលើស្ពានដែលពោរពេញទៅដោយផ្កាចម្រុះពណ៌មេអំបៅស្អាតៗទឹកថ្លាដូចកញ្ចក់ខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធនិងក្លិនដ៏ក្រអូបរបស់ផ្កាដែលមានទឹកដមស្នេហ៍ដ៏មហាអស្ចារ្យ។
   “អេហ៍ ជេននី ស៊ុននូតោះទៅមើលស្ពានវេទមន្តទេ?”ដើរសុខៗលីសាក៏ធ្វើជាបបួលទៅលេងនៅឯស្ពានវេទមន្តដែលបានណាត់សុងហ៊ុន។
   “អូហ៍ស្ពានវេទមន្តដែលគេនិយាយថាបើយើងប៉ងប្រាថ្នាអ្វីនៅទីនោះនឹងបានសម្រេចនោះមែនទេ?”ជេននីតប
   “ហ្នឹងហើយ ខ្ញុំធ្លាប់បានធ្វើបំណងប្រាថ្នានៅទីនេះម្ដងហើយ ហើយវាក៏បានសម្រេចពិតមែន”លីសាផ្ដល់អំណះអំណាង
   “មែនហ៎?ចុះបងប៉ងពីអីដែរប្រាប់បានទេ?”ឮជេននីសួរបែបនេះលីសាក៏សើចស្រស់តែម្ដង។
   “ហាស៎ហា!គឺប៉ងឲ្យបានប្រពន្ធម្នាក់មានកូនស្រាប់ហើយរស់នៅជាមួយគ្នាដោយភាពកក់ក្ដៅនិងក្ដីស្រឡាញ់ដល់ចាស់កោងខ្នង”លីសានិយាយដោយច្បិចថ្ពាល់ជេននីធ្វើឲ្យនាងអៀនព្រោះដឹងថាលីសាចង់និយាយសម្ដៅលើនាង ឯស៊ុននូវិញគេហាក់ស្ទាក់ស្ទើក្នុងចិត្តតែគេពិតជាចង់ទៅផ្សងសាក.លមើល។(ផ្សងឲ្យជួបប្រុសស្នេហ៍ហ្នឹងឯង ចាំមើលដឹងថាជួបហើយស័ក្តិសិទ្ធខ្លាំងណាស់😆)។
   “សម្រេចថាពួកបងទៅឬក៏អត់?”ស៊ុននូសួរជេននីនិងលីសា ឃើញឫកពាតក់ក្រហល់របស់ស៊ុននូលីសាក៏ដឹងភ្លាមទើបពួកគេប្រញាប់ដើរទៅតែជេននីក៏ធ្វើជាទៅទិញការ៉េម។
   “អេហ៍បងលីសបងទៅជាមួយស៊ុនៗមុនចុះអូនទៅរកទិញការ៉េមម៉ាភ្លែត”ជេននីនិយាយហើយក៏ដើរចេញរ៉ុយជាមួយកូនប្រុសរបស់នាងឯលីសាក៏រុញរទេះថេសានជំនួសស៊ុននូ ។ចម្ងាយផ្លូវដើរទៅស្ពានក៏ឆ្ងាយគួរសមចំណាយពេលជាង10នាទីដែរ ។ដើរមកដល់លើស្ពានទូរស័ព្ទរបស់លីសាក៏រោទិ៍ទើបនាងប្រញាប់លើក។
   «អាឡូជេន?»
   «បងលីស បងហ្កាយ៍ប្រាប់ខ្ញុំថាតិចទៀតអាចមានភ្លៀងខ្ញុំដើរទៅមិនទាន់ទេជាប់កូនយ៉ុនគេងបងអាចនាំក្មួយថេមកវិញបានអត់?កុំភ្លេចហៅស៊ុនៗមកវិញផង»ជេននីនិយាយធ្វើជាភ័យៗហើយពាក្យប៉ុន្មានម៉ាត់នោះស៊ុននូក៏បានឮទាំងអស់
   «ចាសៗបងនឹងប្រញាប់ទៅវិញ»
   ទូត!!!លីសាដាក់ទូរស័ព្ទចុះហើយក៏ងាមកប្រាប់ស៊ុននូ។
   “ស៊ុនៗហាគេថាតិចទៀតនឹងមានភ្លៀងពួកយើងប្រញាប់ត្រឡប់ទៅវិញទៅ”លីសានិយាយប្រាប់ស៊ុននូតែនាយតូចសម្លឹងមើលទៅលើស្ពានទាំងស្ដាយព្រោះវាជាកន្លែងតែមួយគត់ដែលគេចង់មកហើយមកដល់គល់ស្ពានទៅហើយបែជាមិនបានឡើងវារឹតតែធ្វើឲ្យគេឈឺចាប់ទើបគេសម្រេចចិត្តផាំងៗតែម្ដង។
   “បងនាំកូនថេទៅមុនចុះភ្លៀងក៏ភ្លៀងទៅ បើជ្រុលជាមកហើយខ្ញុំគួរតែបានឡើងទៅលើស្ពាននោះព្រោះខ្ញុំមិនដឹងថាខ្ញុំអាចមានពេលវេលាមកជាន់ទីនេះបានប៉ុន្មានដងទៀតនោះទេ”នាយតូចនិយាយដោយទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់ទើបលីសាតបវិញដោយក្ដីបារម្ភ(ក្នុងចិត្តសើចចង់អាយះមាត់ព្រោះផែនការជិតជោគជ័យ😂)
   “ចាសថែខ្លួនផងប្រយ័ត្នផ្ដាសាយ”
   “បាទ ខ្ញុំនឹងប្រញាប់ទៅវិញពេលដែលខ្ញុំរួចរាល់”
   “អូខេបងចាំឯងក្នុងរីសត”
   “បាទ!”
   បន្ទាប់ពីលាគ្នាហើយលីសាក៏រុញថេសានទៅវិញរួចផ្ញើសារប្រាប់សុងហ៊ុនឲ្យត្រៀមខ្លួន។ទទួលបានសារហើយសុងហ៊ុនត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចក្នុងការស៊ុបប្រាយប្រពន្ធសម្លាញ់របស់គេ។ នាយតូចឈានជើងឡើងលើស្ពានមួយៗពណ៌ដ៏ស្រស់របស់ផ្កាធ្វើឲ្យចិត្តនាយតូចហាក់ហេងហោង។នាយតូចចាប់ដៃទាំងពីរផ្គុំចូលគ្នាលើកឡើងហើយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើការបួងសួង។
   “សួនវេទមន្ត មេឃដីទឹកសូមធ្វើជាសាក្សីថាខ្ញុំគីមស៊ុននូស្រឡាញ់ ផាកសុងហ៊ុនខ្លាំងណាស់ឱទឹកដីដ៏មាវេទមន្តអើយ...បើពួកយើងគឺជាគូនឹងគ្នាមែនសូមឲ្យពួកយើងបានជួបគ្នាផងចុះ...ហឹកៗ”នាយតូចផ្សងផងយំអណ្ដឺតអណ្ដកផង ទើបសុងហ៊ុនទ្រាំមិនបានក៏កាន់បាច់ផ្កាពណ៌ស្វាយមកឱបស៊ុននូពីក្រោយនិងអង្អែលលួងលោមនាយតូចតិចៗ។ស៊ុននូភ្ញាក់ព្រឺតនៅពេលដែលមានដៃមកឱបក្រសោបខ្លួនបែបនេះក៏ប៉ុន្តែច្រមុះនាយតូចក៏បានធុំក្លិន គឺក្លិនដែលនាយតូចនឹកជាយូរមកហើយ។
   “ស...សុងហ៊ុន??!”ស៊ុននូងើបមុខឡើងក៏ឃើញថាជាសុងហ៊ុនពិតមែន នាយតូចសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ក៏ហក់ឱបសុងហ៊ុនណែនដៃយកតែម្ដងព្រោះខ្លាចថាសុងហ៊ុននឹងរលាយបាត់ទៅឆ្ងាយពីខ្លួន។
   “សុងហ៊ុនហឹក...ហឹកៗ...អូននឹកបង ..អូនស្រឡាញ់បងហឹក....អូនសុំទោសដែលទុកបងចោល...កុំទៅណាចោលអូនណា៎”សុងហ៊ុនមិនមាត់តែគេក៏បានបេះដៃនាយតូចចេញធ្វើឲ្យស៊ុននូភ័យកាន់តែខ្លាំងប្រឹងឱបសុងហ៊ុនកាន់តែណែនជាងមុនទៅទៀត។
   “ហឹកៗៗ...កុំអីហ៊ុន...កុំអី..ហឹកៗបងចង់ខឹងចង់ជេរស្ដីអូនក៏បានតែកុំទៅចោលអូនអីឲ្យអូនសុំទោស...ហឹកៗបងកុំឈប់ស្រឡាញ់អូនអីសុងហ៊ុនហឹកៗ...”អត់ទ្រាំនឹងកាយវិការដ៏គួរឲ្យស្រឡាញ់របស់ប្រពន្ធពេកសុងហ៊ុនក៏លើកដៃអង្អែលក្បាលនាយតូចព្រមទាំងនិយាយ។
   “ឆ្កួតទេហី!?បងខំចាំអូនជិត3ឆ្នាំមកនេះឲ្យបងទៅចោលអូនយ៉ាងម៉េចហាស៎?បងក៏ស្រឡាញ់អូនហើយស្រឡាញ់រហូតតទៅ ...ខ្សឺត...បងគ្រាន់តែចង់យកអានេះឲ្យអូនប៉ុណ្ណោះ”បាច់ផ្កាពណ៌ស្វាយដ៏ធំត្រូវបានបង្ហាញនៅចំពោះមុខរបស់ស៊ុននូធ្វើឲ្យនាយតូចរំភើបរហូតស្រក់ទឹកភ្នែក ស៊ុននូនិយាយអ្វីមិនចេញបានត្រឹមតែយំលាយស្នាមញញឹមដែលពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីសុខដ៏ជោរជន់។
   “រៀបការនឹងបងបានទេ គីម ស៊ុននូ?”សុងហ៊ុនហុចបាច់ផ្កាព្រមទាំងលុតជង្គង់នៅលើស្ពាននេះតែម្ដង។
   “យល់ព្រម”ស៊ុននូនិយាយដោយងក់ក្បាលញាប់ស្អេកហើយទទួលយកបាច់ផ្កាពីដៃរបស់សុងហ៊ុន សុងហ៊ុនក៏ត្រូវបាននាយតូចទាញដៃឲ្យក្រោកឈរ។អ្នកទាំងពីរសម្លឹងមុខគ្នាពោរពេញដោយស្នាមញញឹមបន្ទាប់មកសុងហ៊ុនក៏ប្រថាប់បរបូរមាត់របស់គេទៅលើមាត់ដ៏ទន់និងផ្អែមរបស់ស៊ុននូដោយធ្វើការថើបយ៉ាងទន់ភ្លន់និងផ្អែមល្ហែមជាទីបំផុត។នៅខណៈដែលពួកគេថើបគ្នាហ្វូងមេអំបៅចម្រុះពណ៌ក៏បានហោះហើរឡើងប្រៀបដូចជាវេទមន្តដ៏អស្ចារ្យជូនពរស្នេហាពួកគេឲ្យស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូតតទៅ៕
      ~~~~~
     ចប់ដោយបរិបូរណ៍💕
     បើសិនជាមានអ្នកចង់បានសាច់រឿងបន្ថែមadminនឹងសរសេរថែម១-២វគ្គទៀតតែបើអត់យើងចប់ត្រឹមហ្នឹងហេសហេ😂។កុំភ្លេចបញ្ចេញមតិម្នាក់មួយម៉ាត់ឲ្យពិន្ទុសាច់រឿងadminផង។ថ្ងៃទី22/12/2023នេះអេដមីននឹងចេញរឿងថ្មីដែលរឿងនោះអេដមីនសរសេរជាកាដូសម្រាប់ប្អូនស្រីធម៌អេដមីនចឹងហើយបើមានអ្នកមិនពេញចិត្តគូនោះក៏សូមមេត្តាខន្តីអភ័យទោសដល់អេដមីនផង😢🙏។ Leona(foxy)🦊