𝐒𝐭𝐨𝐫𝐲 𝐨𝐟 𝐌𝐚𝐱 𝐓𝐡𝐨𝐦𝐩𝐬𝐨𝐧 || 𝑯𝑷⋆𝑭𝒂𝒏𝒇𝒊𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏

⋆4⋆

Sabah aşırı şiddetli bir karın ağrısı ile uyandım. Ah evet.. ayın işkencesi olan o bir hafta... Bu gün dahil iki gün profesörlerden izin alacağım, hem revirden ağrı kesicide alabilirim.

Profesörlerden izin almaya giderken Mattheo'nun birkaç Slytherin öğrencisi ile Hufflepuff'tan bir çocuğu sıkıştırdığına tanık oldum.
Mattheo o çocuğu sınavdan kopya vermesi için tehdit etmişti ve çocuk Mattheo'yu profesörlere şikayet etmişti. Muhtemelen dövülecekti. Ve dediğim gibi oldu neredeyse iki dakika sonra Mattheo çocuğu dövmeye başladı. Açıkçası işlerine karışmak istemedim, Mattheo'dan korkuyordum. Aslında direkt Slytherin'li öğrencilerden korkuyorum. Onlara görünmeden yavaşça profesörlerin yanına gittim. Profesörlerden izin aldıktan sonra revirden bir tablet ağrı kesici aldım ve yurt odama dönüp yatağıma yatıp uyudum.

Uzun süredir geç yatıyordum ve derslerde uykusuz kalıyordum. Bugün güzelce dinlendim. Bir süre yatağımda debelendikten sonra kalktım, kendimi iyi hissediyordum, saate baktım, ders bitimine az kalmıştı ve yapacak bir şeyler aramaya başladım. Uzun süredir odamı toplamıyordum.

Henüz bir oda arkadaşım yok ama eğer olsaydı bana çok kızacaktı ve söylenecekti. Belki bu yüzden okuldan atılırdım. Biraz düşündükten sonra odamı toplamaya karar verdim.

Toplamayı bitirdikten sonra bir oh çekip yatağıma oturdum. AH HAYIR. BUGÜN SLYTHERİN VE HUFFLEPUFF'IN QUİDDİTCH MAÇI VARDI. Daha bu sabah Mattheo'nun Hufflepuff binasından bir çocuğu dövdüğüne tanık olmuştum! Ne yapacağımı bilemeyerek yatağımda kara kara düşünmeye başladım.

Maça gitmezsem..? Lorenzo muhtemelen çok üzülecekti.

Ama maça gidersem..? Hangi binayı destekleyecektim? Bir tarafta en yakın arkadaşım ve sevdiğim çocuk. Diğer tarafta ise binam. Eğer Slytherin'i desteklersem binama ihanet etmiş olacaktım. Hufflepuff'ı desteklersem? Bu sefer Lorenzo'ya ihanet etmiş olacaktım.

Endişeli bir şekilde otururken korkunun ecele faydası olmadığını kendime yedirerek hazırlanmaya başladım. içime siyah boğazlı kazak, altıma kalın siyah kadife pantolon ve üstüme siyah bir palto.

Giyinirken maçı sahada değilde astronomi kulesinden izlemeye karar verdim. Hem maçı izleyecektim, hem de Lorenzo'yu destekleyecektim. Ve tabii binam Hufflepuff'ı.

Tamam neyse tarafsız olalım. Kim kazanırsa zafer onundur.

Astronomi kulesinde heyecanla maçın son dakikalarını izliyordum ve maçın kazananı Slytherin oldu. Biraz fazla hile yaptılar ama onlar zaten hilebazın teki! Oh.. bunu duyarlarsa bana fotosentez yaptırırlar. Sustum.

Slytherin'den bir çocuk bizim binadan bir çocuğu süpürgesinden düşürdü! Ahmaklar! Hiç biri hakkıyla kazanmadı! AH OLAMAZ BU THEODORE'MUŞ

Herneyse görmemiş sayalım ve devam edelim. Maç bittikten sonra Lorenzo muhtemelen beni aradı ve bulamadı. Odama geçtiğimde aniden kapı açıldı ve çakık kaşlı bir Lorenzo içeri girdi. OF YÜZÜ ÇOK KOMİK gülmemek için kendimi tutarken aklımdan tahmin ettiğim cümleleri bir bir bana söyledi.

"SABAHTAN BERİ NEREDESİN LAN SEN?! BÜTÜN GÜN SENİ ARADIM! MAÇTA BİLE YOKTUN! SÖZ VERMİŞTİN! BANA TEZAHÜRAT YAPACAKTIN! SENİ YALANCI! BİR ANLIĞINA BÜYÜK BİR GOBLİN TARAFINDAN YENİLDİĞİNİ DÜŞÜNDÜM! YA DA BİR SİREN TARAFINDAN DERİN SULARA ÇEKİLDİĞİNİ! YA DA BİR EJDERHANIN SENİ UZAK DİYARLARA GÖTÜRDÜĞÜNÜ!"

Son söylediklerini düşünmemiştim ama evet aynen böyle hayal etmiştim.

"Profesörlerden iznim vardı neden onlarla sormuyorsun! Bütün gün içini yemiş durmuşsun! ya da gelip bana sorabilirdin!"
Bir an da susup durdu ve yatağımın kenarına oturdu