CHAPTER 3

25 2 0
                                    

It's been three years since they have found the baby and her mother. The little infant before is now an energetic and bubbly four year old kid.

"Mama! Andito na po kami!" Pasigaw na tawag nito kay Mythia habang papasok sa bakuran nila.

"Dahan dahan lang Winter anak!" Pasigaw ding habol ni Victor na nakasunod sa anak na babae habang puno ng pag aalala na baka madapa ito.

Napatawa nalang si Mythia sa ginagawa ng mag ama nya. Despite her age, Winter is actually smarter than she expected and is also well behaved kaya kahit na wala silang karanasang mag asawa sa pagpapalaki at pag aalaga ng bata ay hindi sila nahirapan na alagaan ito.

Agad syang sinalubong ng yakap ng anak at binigyan sya ng isang kumpol ng pulang rosas. Winter beamed at her with wide slime and handed her the flowers.

"Para po sayo mama, bigay ni papa hihi" sabi nito na tila ay kinikilig.

"Aww salamat anak, salamat sa inyong dalawa"

Sinalubong naman sya ng halik ni Victor bago niyakap. "Syempre naman, kahit ano para sa mahal ko"

Hindi mapigilang mapangiti ni Winter sa nakikitang interaksyon ng kinikilala nyang magulang. In her previous life, she have never experienced this kind of love and attention, lagi syang mag isa sa kadahilanang anak sya sa pagkadalaga ng ina nya. Ngayon lang nya naranasan na magkaroon ng buo at masayang pamilya.

She may be a kid but her mind is way older. She really thanked the Goddess for letting her keep the memories of her past life. Hindis ya nahirapang mag adjust sa buhay nya ngayon dahil mga ala ala ng nakaraan nya.

"Oh sya, hali na kayo at mag hahapunan na tayo." Pag aaya ni Mythia at sabay sabay zilang tatlo na nagpunta sa hapag kainan.

"Anong pong ulam natin mama?" Tanong ni Winter habang naka akap sa binti ng ama nya na hinayaan lamang sya.

"Aba ano pa ba? Edi ang paborito mong tinolang manok!" Mythia explained that made Winter more excited to eat that she actually let go of his father's leg and ran straight to the table.

This is one of the things Winter liked about this new world she lives in. Almost every fruit and vegetable here is the same as what earth has offered, even the livestocks. The only difference is that this world is full of mana that lets magic possible and of course, where there's magic, there's monsters.

Victor could only sigh while looking at his daughter's back. Agad namang nahuli ni Mythia iyon at di napigilang mag tanong kung anong problema.

"nakakatakot ang talento ng anak natin. Kanina habang nangangaso kami, nakita nya akong gumamit ng fire ball para mahuli yung usa, nagulat nalang ako ng ginaya nya ako. Wala syang sinabing chant, basta nalang syang nagpalabas ng fire ball at binato sa isa pang usa sa di kalayuan. "

Napahilot naman agad ng noo si Mythia. She knew that Winter is special and talented, but she never expected it to be this great. All mages in the land use chant in order to manifest magic, the stronger and higher your aptitude in magic, the shorter the chants are. It symbolizes one's control over their mana.

"Alam kong may talento itong anak natin pero hindi ko inaasahan na ganito ang mang yayari."

She could only sigh out of worry for their daughter. Mythia could not even imagine this child's improvement once trained.

"Panahon na ba para turuan natin sya?"

May himig ng pag aalala sa tono ni Victor. A child this powerful needs proper training to handle her powers or else the power that strengthens her will be her weakness. Uncontrolled and fierce magic will only cause destruction to its wielder.

The Strange Girl (Slow Updates)Where stories live. Discover now