Don't let me down

32

"Matt, ga je mee vanmiddag naar mij? Ik heb 'n nieuwe game die we kunnen doen?" vraagt Rob blij als ik weer naast hem ga zitten. Ik schud mijn hoofd "ik kan niet, ik moet naar Niels." zeg ik emotieloos, eigenlijk wil ik huilen, want ik wil gewoon naar Rob. "Oh oké jammer. Ik vind die Niels maar een beetje raar, sinds eergisteren staart hij je al de hele tijd aan." zucht hij en hij speelt een beetje met zijn vingers, waarna ik mijn handen in die van hem leg "hey, er is niks om je zorgen over te maken, geloof me." stel ik hem gerust. Hij knikt en vlecht zijn vingers in de mijne en knijpt zachtjes in mijn hand. Verder kletsen we wat met de andere jongens over van alles en nog wat. Koen verteld over hoe hij gisteren op de training heeft gescoord "ik ben gewoon een scorende verdediger." zegt hij trots en klopt zich op zijn schouder. "Ja in je eigen doel." lacht Milo, Koen kijkt hem verontwaardigd aan "alsof jij een bal zou raken als je één training van ons mee zou doen." vuurt Koen terug. "Oké dan doe ik een keer mee." Milo slaat zijn armen over elkaar en grijnst. "Daar hou ik je aan jongen." Koen steekt zijn hand uit en schudt die van Milo. 

We lachen nog wat en dan gaan we naar de volgende les, althans, de rest wel. We hebben weer eens LO, ook Rob gaat niet mee aangezien hij niet kan rennen of iets en ik heb er gewoon geen zin in "jongens gaan jullie mee?" vraagt Rob aan de rest. Koen stemt gelijk in en ook Milo is makkelijk over te halen, Raoul daarintegen twijfelt "ik weet het niet hoor, wat als ze erachter komen dat we spijbelen?" Koen lacht "ze komen er toch wel achter als wij er alle vijf niet zijn." Raoul is nog steeds niet echt overtuigd "we kunnen eten halen ofzo en dan in het park gaan zitten." geeft Rob als suggestie "broer, het is buiten echt -40, ik ga daar toch niet zitten bevriezen?" stribbelt Milo tegen. Rob kijkt mij aan, terwijl de rest discussieert over waar we heen zouden kunnen "ik vond het helemaal geen slecht idee hoor." fluister ik naar Rob terwijl ik mijn arm lichtjes om hem heen sla. "Oké, doen we!" roept Koen ineens veel te hard. "Huh? Wat is nou het plan?" vraagt Rob verward "we gaan gewoon naar de stad en dan gaan we daar gewoon terrasje pakken." legt Milo uit. "Ik kan toch niet fietsen!" Rob wijst naar zijn benen "je mag wel achterop bij mij." zeg ik met een grijns "geil hoor." antwoord Koen, waardoor we moeten lachen.

Als we in de stad aankomen, gaan we een klein restaurantje in en bestellen wat te eten en drinken. Als je mij een jaar geleden had verteld dat ik nu hier met 4 vrienden zou zitten eten, zou ik je voor gek verklaren. "En toen knalde ze dus zo dr bier over me heen, ik zeiknat natuurlijk." Milo heeft het over afgelopen weekend denk ik ofzo "Nou je was vast niet de enige die nat was." lacht Rob, ik grinnik door zijn opmerking "ja maar ze wilde dus niet met me mee naar huis." Milo trekt een sip gezicht "volgende keer beter man." Rob geeft hem een schouderklopje "ja niet iedereen heeft een vriend of vriendin hé Rob." Rob trekt zijn wenkbrauwen op en grijnst. Raoul zit er wat zenuwachtig bij, aangezien hij niet heel erg fan was van dit plan "Roel, je krijgt echt geen strafblad voor spijbelen hoor." stelt Koen hem gerust. Raoul houdt zich het liefst gewoon aan alle regels en zorgt er het liefst ook voor dat alle anderen dat doen, zodat ze niet in de problemen komen, hij is altijd lief en zorgzaam, een soort broer. Ik hoor een appje binnenkomen en pak mijn telefoon erbij

Niels:
Waar ben je? We hebben nog wat dingen af te maken 👀😏
14:51

Ik ben verbaasd, hoe komt hij aan mijn nummer? "Wat is er Matt?" Rob probeert op mijn scherm te kijken, maar ik klik snel mijn telefoon uit, ik wil helemaal niks met Niels te maken hebben en dan hoeft Rob zich ook nergens zorgen over te maken. "Oh, geheimen?" hij geeft me lachend een kleine schouderduw, ik grinnik een beetje, maar toch word ik er zenuwachtig van. Ik wil niet dat Rob zich zorgen gaat maken, maar aan de andere kant wil ik hem wel vertellen wat er gaande is.

Een klein half uurtje later, sta ik zenuwachtig voor Niels zijn huis, zodra ik op de bel heb gedrukt, vliegt de deur al open. "Ik vroeg me al af waar je bleef, ik dacht dat je er stiekem onderuit probeerde te komen." hij grijnst en laat me binnen. We lopen weer naar zijn kamer, waar ik gisteren ook nog zat, ik wil er eigenlijk niet eens meer aan terugdenken. "Oké, laten we dit effe snel afmaken, want ik moet zo weer ergens anders heen." zeg ik om zo snel mogelijk van dit gezeik af te zijn. "Schattig." zegt hij zachtjes, ik kijk expres zo weinig mogelijk op van mijn laptop. Dan loopt hij langzaam op me af en klapt mijn laptop weer dicht, net als gisteren. "We hadden ook nog wat anders af te maken." er staat een zacht-gemene grijns op zijn gezicht, ik kruip een stukje naar achteren, verder op het bed, totdat ik word tegengehouden door de muur. "Niels stop." hij stopt niet, maar komt juist verder naar me toe. "Ontken niet dat je dit stiekem wel wilt." hij houdt zijn hoofd een beetje schuin. "Waag het niet om tegen te stribbelen." wat de fuck overkomt me? Ik wil dit helemaal niet. Veel tijd om na te denken heb ik niet, want hij drukt zijn lippen op de mijne, ik ben in een complete shock. Het voelt alsof ik niet meer kan bewegen.

Dan komt alle realisatie terug en duw ik Niels zo hard mogelijk weg "Ik zei blijf van me af!" schreeuw ik in tranen. "Wat zei ik over tegenstribbelen?" Niels kijkt me boos aan. "Houd je bek." bijt ik hem toe en ik pak mijn spullen en ga naar buiten "hier ga je spijt van krijgen." roept hij me nog na.

'S avonds lig ik in tranen op bed, een paar dagen geleden kende die gozer mij niet eens en nu heeft hij....wat heeft hij eigenlijk gedaan? Ik schud mijn hoofd en verberg mijn hoofd in mijn handen. Ik durf het eigenlijk ook tegen niemand te zeggen, want ik ben zelf nog een keer naar Niels toegegaan. Dan komt er weer een appje binnen, van Rob

Rob:
Matthyas, wij moeten praten, over tien minuten sta ik bij je voor de deur, je zorgt maar dat je er bent.
19:30

Wat krijgen we nou? Mijn hart klopt in mijn keel. Hij zal toch niet....? Ik raak in paniek en hoop dat de komende tien minuten snel voorbij zijn.

------------------------------------------------------------------------------------------

Het is nog gelukt een hoofdstuk online te krijgen, ik heb namelijk "even aan mijn stageverslag gewerkt." Ik wist ook niet meer zo goed hoe ik verder moest, dus sorry als het een beetje een kut hoofdstuk is hahahahah :))

Als je zelf ooit iets meemaakt tegen je wil in, praat erover met iemand die je vertrouwd <3 Het is niet jouw schuld!

Zorg goed voor jezelf 💗

xx