Don't let me down

12.

Raoul:
Ik zou met hem gaan praten, misschien is hij helemaal niet boos op je, maar wil hij het gewoon uitpraten.
Gelezen 21:00

Ik staar even naar mijn scherm en ik probeer na te denken. Misschien moet ik toch maar met hem gaan praten. Het is toch vrijdagavond dus ik kan nog wel even weg. Ik pak wat spullen bij elkaar en loop naar beneden. "Waar denk jij heen te gaan?" ik laat mijn hoofd naar achter vallen en zucht. Jaïr legt zijn hand op mijn schouder. "Ik ehm, slaap bij een vriend vanavond, hij vroeg of ik kwam gamen en gelijk bleef slapen." verzin ik snel. Jaïr knikt, hij is een stuk makkelijker dan Jesse en bij hem kom ik er dus nog wel mee weg. "Zeg alsjeblieft niks tegen Jesse." smeek ik hem. "Oke dan, als je maar appt als je er bent." nou dat had een stuk erger kunnen zijn, ik knik en loop dan de deur uit.

Ik loop door het dorp denkend aan wat Raoul heeft gezegd. Misschien wil Rob juist niet praten en wil hij dat ik hem met rust laat. Alleen hij heeft wel meerdere keren gevraagd of we konden praten. Ik besluit hem snel even te appen om te vragen of hij thuis is, in de hoop dat hij niet thuis is. Dan kan ik omkeren en hoef ik hem nog even niet onder ogen te komen.

Ik krijg geen reactie op mijn appje dus ik heb geen idee of hij thuis is, mijn appje is ook niet afgeleverd, heeft hij mij geblokkeerd? Vast niet, want ik kan zijn profielfoto nog zien. Ik zucht en loop met mijn handen in mijn jaszakken zo langzaam mogelijk door naar Rob zijn huis. Als ik eindelijk bij zijn huis aan kom, begin ik weer te twijfelen, ik staar even naar zijn huis, waar nog veel licht brand. Ik loop langzaam naar zijn voordeur en adem diep in, dan druk ik op de bel.

Na een minuutje vliegt de deur open "Matt?" hij kijkt me verwachtingsvol aan totdat ik iets zeg. Ik kijk hem even aan en schraap dan mijn keel. "Uh, ik ehm, ik kwam sorry zeggen." stamel ik en ik kijk hem even aan, recht in zijn ogen. "Matt ik was zo bezorgd man, waarom heb je niks van je laten horen?" hij leunt tegen de deurpost aan en kijkt me aan, best wel schattig, oke Matt stop, je bent hier om je excuses aan te bieden. "Ik ehm had even tijd nodig om na te denken." ik weet ook niet precies wat ik wil zeggen eigenlijk. "Over wat?" zijn toon klinkt iets serieuzer en het maakt me bang.

"Ik dacht gewoon dat jij hetzelfde voelde als ik en toen je aan het begin van het jaar zo lief was tegen me, dacht ik eerst dat ik het voelde omdat ik niet wist hoe het voelde om vrienden te hebben, maar toen ik ook meer met Milo, Koen en Raoul omging, wist ik dat het bij jou anders voelde. Als je tegen me praatte enzo, voelde het anders dan bij anderen en toen jij mij wilde helpen met mijn cijfers en zo naar me keek in het park dacht ik echt dat jij hetzelfde voelde, maar ik schrok gewoon van mijn eigen actie en ik had het nooit moeten doen, het spijt me Rob, het was mijn fout." Ik ratel in een keer door en alles wat ik de afgelopen dagen heb lopen overdenken is er in één zin uit.

Ik staar naar de grond, ik hoor een zucht uit zijn mond komen, maar ik durf hem niet meer aan te kijken. Ik speel wat met mijn vingers terwijl ik nog steeds naar de grond kijk. De stilte lijkt wel uren te duren. Dan voel ik een hand onder mijn kin en Rob duwt mijn hoofd omhoog, zodat ik hem aankijk. "Matt-" begint hij. Dan trekt hij mijn hoofd een stukje naar hem toe en plant zijn lippen op de mijne, ik schrik even van zijn plotselinge actie maar dan ga ik erin mee. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik en ik verplaats mijn handen naar zijn heupen. De zoen is lang en liefdevol, ik voel Rob grijnzen tegen mijn lippen. Na een tijdje trekken we terug en hij kijkt me met lieve ogen aan. "Het is de beste fout die je ooit gemaakt hebt." fluistert hij.

Het voelt alsof ik droom, maar het is echt. Ik probeer te verwerken dat dit zojuist is gebeurd. "Ik was nooit boos op je Matthy, ik heb je namelijk altijd al leuk gevonden." ik slik even bij zijn woorden. Ik had eerder naar hem toe moeten gaan, dat had me veel tijd overdenken bespaart. "Kom, blijf je slapen?" hij kijkt me vragend aan. Ik knik en stap naar binnen.

We ploffen neer op zijn bed en hij start Netflix op. "Wat wil je kijken?" vraagt hij, ik haal mijn schouders op. Hij zoekt zelf een film uit en zet hem aan, ik heb geen idee wat het is, maar het zal vast leuk zijn. Ik leg mijn hoofd op Rob zijn borstkas neer en hij slaat zijn arm om me heen. Ik krijg een warm gevoel door mijn hele lichaam en mijn ogen worden steeds zwaarder. Rob wrijft zachtjes met zijn hand over mijn rug en dat zorgt ervoor dat ik uiteindelijk in slaap val. Hij drukt een kusje op mijn haar "Slaaplekker lieverd." hoor ik zachtjes.

------------------------------------------------------------------------------------------

Twee delen vandaag, zoals beloofd. Het zou kunnen dat het weer even duurt, sorry daarvoor, maar ik ben sowieso volgende week donderdag weer terug met een nieuw deel en misschien wel nog daarvoor. Ik heb het even druk met m'n studie namelijk :).

Zorg goed voor jezelf 💗

xx