Miras

44

Oy ve yorum atmayı unutmayın ask okuyucularımm iyi okumalarr❤️✨

Oy Sınırı: 35

                           °°°°°°°°°°

Müjde abla Tanın elini hızla çekti ve Tanın omzuna vurdu "Tan yersin suratına yumruğu bak delirtme beni dön önüne" Tan güldü ve elimi bırakıp Güneş anne ile birlikte içeri yürüdü. Urasa döndüğümde bakışlarını Tana kitlemiş sinirden iyice belirginleşen damarları patlicak gibi duruyordu

Elini tuttuğumda bakışları bana döndü "Sakin ol." diyip gülümsedim. Uras da zar zor gülümsediğinde bizde yemek masasına geçtik. Masada havadan sudan konuşulurken Tan birden bağırdı "Buldum!"
"Neyi?" dedi Sarp abi

"Yarın sabah ailecek pikniğe gidelim akşamına da çadır falan kurarız kamp yaparız çok güzel olur."

"Ailecek derken, sen yoksun yalnız bu ailede. Ailecek yapılacak bir aktiviteye en son dahil olacak kişi sensin."

"Uraas!"

"Ne var anne? Yalan mı?"

"Yalan değil canım kuzenim. Sana göre. İstemiyorsan gelmezsin. Biz gideriz hep beraber tabi sevgili karın Lara da bizimle gelir dimi Lara?" diye bana döndürdü Tan sinsi bakışlarını. "Lan bak!" diye bağırdı Uras elini masaya vurarak, o anda Urasın bacağına elimi koyup yerinden kalkmasını engelledim ve lafa girdim. "Uras sana karşı bu kadar cephe almış durumdaysa demek ki bir nedeni vardır. Kısaca Uras yoksa bende yokum he birde böyle imalarına devam edersen Müjde abladan yediğin dayağın on katını atarım sana ve Urası seni parçalamaması için tutmaya devam etmem."

Müjde abla gururla bana bakarken Urasın gergin bedeni rahatlamıştı. Sözlerim onunda hoşuna gitmişti. "Duydun mu lan yılışık?" dedi Sarp abi. "Duydum." dedi Tan ama o an Güneş anne sert bir sesle Urasa emir verdi. "Uras kalk masadan!"
Hepimiz şaşırarak Güneş anneye baktığımızda Güneş anne konuşmaya devam etti "Huzursuzluk yaratıyorsun masada kalk!" Uras sinirle kalktığında bende kalkıyordum ki Güneş anne durdurdu
"Sen değil Lara kızım. Uras kalkıcak."

"Sen ne karışıyorsun lan benim karımın ne yapıp yapmayacağına. Kalkmak istiyorsa kalkar oturmak istiyorsa oturur bu evde ona karışabileceğini düşünüyorsan da yanılıyorsun. Başlarım şimdi Tanına delirtme beni!" diye bağırdı Uras. Güneş hanım ok gibi havaya fırlayıp "Benimle doğru düzgün konuş Uras!" diye haykırdığında hemen bende kalkıp masaya doğru adım atan Urasın önüne geçtim ve ellerimi göğsüne yerleştirip ileri gitmesini engelledim
"Hadi gel yukarı çıkalım." Uras beni duymuyormuş gibi Güneş anneye bir şeyler söylerken yüzünü ellerimin arasına aldım ve kendime çevirdim "Lütfen."

Uras istemese de beni dinleyip birkaç saniye gözlerini kapatarak sakinleşti ve elimden tutup üst kata doğru yürüdü. Odaya girdiğimiz an Uras duvara sert bir yumruk geçirdi. Kapıyı kapatıp kitleyip anahtarı elime aldığımda bana döndü
"Lara bırak ben gidip hepsinin ağzının payını veriyim." diyerek bana yaklaştı
"Hayır Uras. Sakinleş bir nasıl bağırdın annene sakin ol."

"Lan nasıl sakinleşmemi bekliyorsun? Adam ilk gelip senin elini öptü hadi sustum sen o mükemmel gülüşünle beni rahatlattın diye gelmiş masada ne diyor. Çıldırıcam cidden katil olurum ben bu gidişle." Uras konuşurken odada birkaç tur turlayıp yatağa oturmuştu. Yanına oturup elimi omzuna koydum ve omzunda gezindirdim
"Uras." Uras yüzüme baktığında konuşmama devam ettim
"Alttan al. Benim için. Nolursun bak gerek yok gerginliğe. Ne yaparsa yapsın hiçbir işe yaramicak. Çok iyi biliyorsun ki beni senden alabilecek kimse yok bu dünyada."