Miras

23

Hiçbir şey yapmadığımda Uras arkasını döndü. Uyuduğuna emin olduğumda tamamen rahatlayıp bende uykuya daldım

Gözlerimi açtığığımda Uras yanımda yoktu yine gittiğini düşünmüştüm ama artık alıştığım için canımı sıkmamıştı. Onu bir gerizekalı gibi aldattığım geceden beri durum böyleydi ve ben artık alıştığım için ona kızmıyordum tek sorun o gece bana uyguladığı muameleydi

Her neyse sonuca bakarsak altıma yapmak üzereyim

Yataktan fırlayıp banyoya koştum ve kapıyı açtığım an arkamı döndüm "Lara yapıyorsun?" arkam dönük beklerken "Ya sen niye kitlemiyorsun kapıyı havlunu beline sar ve çık tuvalete girmem lazımm!" çok sıkıştığım için yerimde kıvranırken Uras beline bağladığı havlusu ve daha yeni az kalsın tamamen çıplak olarak göreceğim vücudu ile banyodan çıktığında kapıyı kilitleyip ihtiyacımı giderdim

Banyodan çıktığımda Uras da üstünü giyinmişti altında siyah bir pantolon üstünde ise siyah bir gömlek vardı gömleğin ilk düğmelerini açmaya çalışıyordu ama pek başarılı olduğu söylenemezdi. Ben tam odadan çıkmak için kapıyı açtığım an "Yardım eder misin?" dedi. Derin bir nefes alıp kapıyı geri kapattım ve önünde durdum. Yüzüne bakamıyordum utanıyordum

Düğmelerin ilk ikisini açtığımda Uras işaret parmağını çeneme yerleştirdi ve kafamı kaldırarak ona bakmamı sağladı. O bana ciddiyetle bakarken ben ona utanç dolu gözlerle bakıyordum. Kendimi suçlu hissediyordum. Uras baş parmağını dudağıma yerleştirdiğinde yüzümü sağa çevirdim böylece elini çekmek zorunda kalmıştı. Kafamı çevirdiğim için boynumda oluşan gerilmiş alana yüzünü gömdü

Öpmüyordu okey ama garip olan her zaman yaptığı kokumu içine çekme hareketini de yapmıyordu vücudum önünde titrerken ilk önce "Sakin ol!" diye fısıldadı ardından "O gece sana karşı sergilediğim aptalca tavır yüzünden özür dilerim sanki ben aynısını yapmamış şerefsizin teki değilmişim gibi üstüne geldim. Lütfen affet beni." Ellerini belime koyup geri çekerken vücudunun gerildiğini hissediyordum. Kendini zor tutuyordu ama bu sinirden değildi. Her hâlinden belliydi öpmek, koklamak, sarılmak istiyordu

Ben konuşucakken Uras devam etti "Eğer affetmicem diyorsan uzak durucam senden. Dokunmicam, öpmicem, bu beni deli gibi kendine çeken kokunu koklamicam. Eğer affetceksen işte onu o zaman görürsün." Uras sustuğunda "Şu anlık affedildin ama acilen bu konuyu konuşmalıyız " dedim. Belki de normalde affetmezdim ama onu aldatan bendim, özür dileyen oydu. Kendimi suçlu hissetme duygum biraz daha inmişti

Sözüm biter bitmez Uras belimden tutup beni kendine çekti belime sıkıca sarılırken dudakları boynumu turluyordu. Öpüyor, dudaklarının arasına alıp çekiştiriyordu. Acı hissetmem gerekirken şuan zevk alıyordum. Uras her ne yaparsa yapsın beni güvende hissettirdiği için huzurlu oluyordum

Uras belimdeki ellerini gövdemde dolaştırırken bir yanım şuan ileri gitmek istiyordu, bir yanım ise dur! Diyordu. Dur diyen yanım ağır bastığında Uras'ı ittim. Uras istemsizce geri çekilirken "Kahvaltıdan sonra ben hazırlanırım şirkete veya bir yere gidip konuşalım." dedim ve odadan çıktım. Uras da arkamdan geldiğinde tüm ailenin oturduğu masaya oturduk

Herkes doyduğunda Selim bey "Uras, Lara beni can kulağı ile dinleyin!" dedi. Urasla birbirimize baktık. Naneyi yedik bakışıydı bu
" Sizin ilişkinizin çalkantılılı olduğunu hepimiz biliyoruz. Sizi özel ev bir arada tutamadı buraua geldiniz biz de tutamadık. Peki bir aileyi birbirine bağlayan şey nedir biliyor musunuz?" diye sordu Selim bey. Bizden önce Sarp abi konuştu "Çocuktur."