Miras

18

Uras'ın dediğini takmadan arabaya doğru gittim "Çık şurdan" Uras beni dikkate almayıp gözlerini kısarak önce gözlerime ardından dudaklarıma baktı. Ben gözlerini kısmış bakan haliyle bile çok yakışıklı olmasına hiç istemesem de düşerken Uras elini yüzüme yerleştirip baş parmağını dudağımın üstünde gezdirdi, aynı zamanda da dilini hafif dışarıya çıkararak dudaklarını ıslattı ardından "Hadi güzelim, içeride veya evimizde başbaşa konuşalım" dedi.

Her ne kadar karşısında eriyip gitsem de bu yaptıklarına rağmen yüzsüzce güzelim demesi ve bu hareketi iyice sinirlenmeme sebep olmuştu. Koluna sertçe vurup elini yüzümden uzaklaştırıp "Bir daha bana dokunursan o parmağını koparır ya ağzından ya da müsait yerlerinden vücudunun içine sokarım Uras!" yeterince imalı, sinirli ve sert söylediğim sözlerle Uras kaşlarını alay edercesine kaldırıp aynı şekilde ellerini omuz hizasına getirip iki yana salladı ve hafif geri çekildi

"Vaaoooğğğğşşş"
"Senin içine Polat Alemdar falan mı kaçtı kızım?"

"Hııı Polat Alemdar kaçtı"
"Ne saçmalıyorsun be yüzsüz herif"
"Hala gelmiş karşımda utanmadan konuşuyorsun azcık yüzün kızarsın be. Utan kendinden çünkü emin olki ailende bende senin adına çok utanıyoruz."

Uras'ın alaylı bakışları bağırarak söylediğim sözlerle sert ve sinirli bakışlar olarak yenilenmişti ama yinede beni korkutmuyordu. Yeniden dikleşip kolumu tuttu ve vücudumu kendine çekip kulağıma "Uzatmadan bin şu arabaya!" diye fısıldadı. Bu sefer ben alaylı tavırla kaşlarımı kaldırarak Uras'ın daha yeni yaptığı hareketin aynısını yaptım ve omuz silktim. Saçlarımı savurarak sokağın başına doğru ilerledim

"Lara buraya gel" dedi Uras arkamdan gelirken. "Gelmicem" dedim. "Geleceksin" dedi yine, sanırım bu 5. diyişiydi. "Ben senin tehditini bırak başıma silah dayanmış olsa yine gelip de senin eften püften açıklamalarını dinlemicem şimdi o altına girmek için yırtınan kızlara git" evden baya uzaklaşmıştık ve sokaktaki insanlar ile bakışlarını umursamadan hem yürüyor hem kavga ediyorduk fakat benim son sözümden sonra sokakta olan bağırış sesi bitmişti, Uras beni dinleyip gitmiş miydi? Arkamı dönüp baktığımda Uras telefonla konuşarak geldiğimiz yoldan geri dönüyordu

Kurtulduğum için oh çeksemde Uras ile kavga edip inatlaşma eğlencesi sona erdiği için anlık bir üzüntü yaşamıştım. Yürümem gerekmesine rağmen arabamı almak için bende Uras'ın gittiği yoldan geri gittim. Ben Uras'a göre çok arkada kaldığım için eve vardığımda arabası bahçede yoktu bunu fırsat bilip zili çaldım kapı açıldığı an kollarımı göğsümde birleştirip tek kaşımı havaya kaldırdım "Açıklama bekliyorum Ada" Ada şirinlik yapmaya çalışarak beni öptü ve yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi

"Vallahi eniştem zorladı"
"Sabah onun morali bozukmuş sende sert çkışınca kavga etmişsiniz e sende bunun için evi terk etmişsin olur mu böyle şey canım dedim kıyamadım öyle uydum ona iştee"

"Ya Ada delirtcen he beni"
"Kızım sence ben böyle bir şey için evi terk eder miyim?"

"Lannn"
"Etmezsin"
"Ay benim kafamı eşekler sik-"
"Ay neyse devamını getirmeyem şey şey eee niye terk ettin evi o zaman?"

"Çünkü gecenin bir vakti Uras Bey evimin önüne iki kolunda iki kadın geldi ve birkaç şey daha işte"

"Ne?!"
"Yalancıya bak senn"
"Neyse e sen nereye gidiyordun acaba?"

"İstanbul'a gidiyordum ama o kadar yolu geri dönmek zorunda kaldım sayende bu yüzden izninle içeri giricem"

"Ay geç geç"