Miras

2

Abim ayağa kalktı

~Siktir lan ordan

~Oğlum sakin ol
~Beyfendi başka bir şey isteyin

~Mirası sadece bu şartı kabul ederek alabilirsiniz

Bu sefer ben ayağa kalktım

~Bizi beş dakika bekler misiniz

~Tabi

Abimin ve annemin kollarından tutarak üst kattaki odama götürdüm Çınar'ın da arkamızdan geldiğini görünce gözlerimle aşağıya inmesini işaret ettim beni dinleyip aşağıya indi

Odamın kapısını kapatıp annemin ve abimin önünde durdum

~Lara bu konu konuşulmicak siktir et mirası

~O miras sizin hayatınız Berke bu yüzden bu konu konuşulacak daha doğrusu Lara tamam derse düğün yapılacak

~Lan ben kardeşimi tanımadığı biriyle mi evlendirim belki adam piçin teki

~Yeter abi sus anne sende buna ben karar vericem miras olayının baba tarafımız için ne kadar önemli olduğunu biliyorum yıllardır babaların mirasları hep çocuklarında ve öyle devam etmeli ama bilmiyorum yarına kadar karar veririm

Odadan çıkıp aşağıya indim abim ve annemin arkamdan geldiği seslerden belliydi adamın önünde durup konuştum

~Yarına kadar kararımı size söylerim

Karısı cevap vermişti

~Tamam kızım bu arada ben Güneş Karakaya

~Memnun oldum efendim bende Lara Bozkurt

~Biz kalkalım yarın görüşürüz kızım yeniden başınız sağ olsun

Kadının ismiyle soyadı birbirine acayip uyuyordu ben bunları düşünürken abim konuştu

~Red ediceksin dimi

~Bilmiyorum abi

~Red ediceksin konu kapanmıştır

~Buna ben karar veririm abi

~Allah Allah

~Ya abi bir kez olsun benim kararlarıma saygı duy bir kez olsun bana güven Allah aşkına yap bunu

~Tamam abicim senin kararın ama şunu düşün babam yaşasa senin hiç sevmediğin ve tanımadığın biriyle evlenmeni ister miydi bence istemezdi

Abim merdivenlerden yukarı çıktı kapı sesi gelince odasına girdiğini anladım

Babam bunu ister miydi? Tabikide istemezdi ama bu miras bizim için çok önemliydi baba tarafımızda her baba çocuklarına mirasını bırakır daha biz küçücükken halamın babama ve bize söylediği bir söz vardı "eğer ölünce mirasın çocuklarına kalmazsa ne seni kardeşimiz ne çocuklarını yeğenlerimiz sayarız" tam olarak bunu demişti bu sözü asla unutmamıştım çok saçma bir düşünceydi ama onlara göre bir baba mirasını ailesine hatta ailesini geç evlatlarına bırakmıyorsa o gerçekten bir baba, eş olmamıştır demekti cidden bu düşünceden nefret ediyordum ama yapcak bir şey yoktu ve düşündümde babam halamın dediği lafın gerçekleşmesini de istemezdi

Bahçeye çıkıp derin bir nefes çektim çok güzel toprak kokuyordu bu kokunun kararımı vermeme yardımcı olacağını düşündüm... Hiç tanımadığım biriydi belkide tipsiz belkide sıska biriydi hiç bilmiyordum tek bildiğim şey en iyi kararın bu teklifi kabul etmek olacağıydı bu düşünceyle içeri girdim annem koltukta düşünceli şekilde oturuyordu Çınar ise telefonla oynuyordu