မပြည့်စုံသော သူဌေးမလေး

အခန်း ၁၁ မှ ၁၅ ။

အခန်း ၁၁ ။  [ ကျန်း ရှောင်ယန် ကျန်း ရှောင်ယန် ကျန်း ရှောင်ယန် ကျန်း ရှောင်ယန် ]

သဘာဝကျစွာပါပဲ လင်း ချန် ကတော့ ထိုအကြောင်းကို မသိပါချေ ။ သူမ က အနာဂတ်မှာ ကျန်း ရှောင်ယန် နဲ့ ပို အဆင်ပြေအောင် အချိန်တွေကို ဘယ်လိုသုံးရမလဲ ဆိုတာ‌တွေ တွေးရင်း အပျော်ဆို့နေရှာသည် ။

“ ကောင်းယဲ့ လင်း ချန်ကို ကူပြီး ခရီးပြန်သွားဖို့ လက်မှတ် ကြိုမှာထား ” လင်း ဟွေ့ရဲ့ မိဘ တွေက မနက်ဖြန် မနက်မှာ သူတို့ ဇာတိမြို့ကို ပြန်ကြတော့မည် ဖြစ်၏ ။ ကျန်း ရှောင်ယန် က လင်း ချန် ကို သူနဲ့ ခေါ်ထားပါမယ် လို့ မဆိုလိုချေ ။

လင်း ချန် က သူမ မိဘ‌ တွေနှင့် ဇာတိ ပြန်လိုက်သွားဖို့ရန် မတွေးထားသည့် အတွက် တစ်ခဏမျှ တန့်သွားကာ : “ ရှောင်ယန်‌ ကောကော ဘာလို့ အကိုက  ညီမအတွက်ပါ လက်မှတ် ဖြတ်စေချင်‌နေတာလဲ ? ”

ကျန်း ရှောင်ယန် ပြောလိုက်၏  ။
“ တရုတ်မှာ နေချင်တာ မိဘတွေနဲ့ တွေ့ချင်လို့ ဆိုပြီး မင်း မပြောခဲ့ဘူးလား ? အခု နွေရာသီ အားလပ်ရက် ရှည်ကြီး ရထားတာကို မင်း အကျိုးရှိရှိ အသုံးချသင့်တယ် ၊ သူတို့နဲ့ အဖော်ပြုပေးလိုက် ”

လင်း ချန် : “ ..… ”
‘ ရုတ်တရက် သူမ ပေးလိုက်သည့် ဆင်ခြေက မကောင်းဘူး လို့ ခံစားနေရသည် ‘

သူမ တရုတ်မှာ နေချင်တာက ကျန်း ရှောင်ယန် နဲ့ အတူရှိနေဖို့ အခွင့်အရေးတွေ ပိုရလာဖို့ရန် ဖြစ်သည် ။ ဒါပေမဲ့လည်း သူက သူမကို နေခွင့်ပေးလိုက်ပြီး ဖြစ်သောကြောင့် ထပ် မေးဖို့မသင့်တော့ချေ ။ 
“ အို‌ခေ ပါ ၊ ရှောင်ယန် ကောကော သေချာ စဉ်းစဉ်းစားစား တွေးပေးလို့ ကျေးဇူးပါ ”

လင်း ချန် သူမ မျက်နှာက ပြုံးနေ ပေမဲ့လည်း သူမ နှလုံးသား ထဲမှာတော့ မပြုံးနိုင်ခဲ့ ။

ကောင်းယဲ့ က အရမ်းကို လုပ်နိုင် ကိုင်နိုင်စွမ်း ရှိ၏ ။ မကြာခင်မှာပင် လက်မှတ်တွေ ကြိုတင်မှာယူပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည် ။ နေ့လည်ခင်းမှာ ကျန်း ရှောင်ယန်သည် အတွင်းရေးမှူး ဟူ ကို လင်း မိသားစုအား မြို့တော် အေ ကို လိုက်၍ လှည့်ပတ်ပြခိုင်းလိုက်ပြီး သူနဲ့ ကောင်းယဲ့ကတော့ ကုမ္ပဏီကို အရင် ပြန်သွားခဲ့၏ ။