Herkese güzel okumalar dilerimmm!
Umarım yeni bölümü beyenirsinizz
Oy ve yorum bırakmayı unutmayın!
Bölüm şarkısı;Ebru Yaşar-Ben Ne Yangınlar Gördüm;Daddy Yankee-Gasolina;Özdemir Erdoğan-Aç Kapıyı Gir İçeri..
Bölüm 41.
Bir gün,artık nefes alamadığını hisseder insan.Bir gün,bir gece,bir kavga da,yaşayamadığını hisseder o çocuk.Sanki hayatım boyunca yapabileceğim bütün hataları yapmıştım ve şimdi de dost bildiklerim,ailem tüm gücüyle boğazımda ki ellerini sıkılaştırıyordu.
Aile..
Dost bildiklerimin,beni böyle hunharcasına harcadığı zamanlar da,düşman nefreti neyime yarardı ki?O çocuk ne için o kadar ağlamıştı?Ne için o kadar çok yıpranmıştı?Kimin içindi geceler boyu uykusuz kalmaları?
Her çektiğimiz acının,bir bedeli olmalıdır diye öğrettiler bize oysa ki.Meğersem bedel dedikleri,o yarayı yeniden açıp kanatarak öylece geri çekilmekmiş..
Kimin içindi uykusuz kalıp,annesinin nefesini kontrol eden bir çocuğun çaresiz geceleri?
Günlerden çarşamba,ölmektense..bir sayfa.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Dünyanın en huzurlu yerinde yatsam,bu kadar rahat olamazdım yüksek ihtimalle.En son rüya da,gökyüzüne doğru sallandığımı görüyordum.Biri kuvvetle sallıyordu beni,ancak sallayan kişi kim,onu bilemiyorum.Gülüyorum öylece doya-doya.Saçlarım bir-birine karışmış,her kahkaha atışımda verdiğim nefesler yüzünden daha çok yapışıyor yüzüme.
Bir deniz kenarındayız.
Bir yerlerde,birinin beni kucağına alıp taşıdığını hissedebiliyorum fakat rüya öyle güzel ki açmak dahi istemiyorum gözlerimi.
Yüzüme çarpan rüzgar,rüyada saçlarımı geriye doğru savuruyor.Gülümsüyorum bulutlara karşı.Öyle böyle değil hemde..sanki kalbimin en derin yerlerinde saklanan o küçük çocuk,elinde küçücük kırmızı balonuyla beraber izliyor gökyüzünü.
O çocuk mutlu orada.
O çocuk yaşıyor..
Sonra birden bir şey oluyor.Ama bu sefer rüya da değil,gerçek hayatta dudağımın kenarına doğru konulan küçük bir temasla durdurmaya çalışıyorum gülüşümü.
En nihayet gözlerimi açıyorum.Bir birine karışmış kirpiklerim aralandığında,karşımda ilk görmek isteyeceğim adam vardı.Sarıhan,oldukça az bir mesafe ile bana doğru yaklaşmış,hâlâ dudağımın kenarına baskı uygulayan çenesini biraz daha ilerletiyor ve bu sefer de burunlarımız temasa erişiyor.Kalbimin saniyede tavan yapan atışlarını oda duymuş olacak ki,dudağımın üzerinde ki dudakları küçük bir tebessümle şenleniyor.
"Ben mi uyandırdım?"Diye sordu,Karan.Dudaklarını benimkinin üzerinden çekmesi yüzünden anlık bir afallasam da,beni bıraktığı yataktan yavaşça doğruldu ve göz temasımızı keserek oda da bulunan kahve makinasına doğru ilerledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ
Romance"Beyaz kızıl gülleri çok severim.Aslında en sevdiğim çiçek mavi vanilya çiçeğidir ama,beyaz kızıl gülleride en az onlar kadar çok severim."demiştim çiçeklerin kokusu tek tek burnuma geldiğinde. "Bu çiçekleri sevdiğini biliyorum,"dediğinde sesi huzur...
