SESSİZ

2 bölüm

Oy ve yorum bırakmayı unutmayın🖤

Başlama tarihinizi buraya bildirirseniz sevinirim.

Herkese iyi okumalarr!!

Sizleri seviyorum...

Bölüm şarkısı;Altüst olmuşum-Mavi gri,Back to blak-Amy Winehouse,Kıskanıyorum-Göksel.....

                        Bölüm 2

O bana gururla bürünmüş bir ifadeyle bakarken ben ondan bakışlarımı kaçırdım.O sırada Orkunun konuşmasıyla gözler ona döndü."Hadi o zaman geçelim masaya"Elimi elinden çekip masaya ilerledim.İsminin Elif olduğunu öğrendiğim kadın ve Orkun eski yerlerini otururken,Karan denen adam masanın baş köşesine geçti.Babam Karan denen adamın sol tarafına yani Orkunla karşı-karşıya oturdu.Onun yanına annem,daha sonra Ayla ve ben oturuyorduk.

Karanın baş işaretiyle garsonlar teker-teker hepimizin önüne birer kase çorba koydular.Çorbadan gelen kokuyla ve çorbanın görünüşüyle anladığım kadarıyla közlenmiş biberli domates çorbasıydı.Herkes yemeğine odaklanırken,bende elime kaşığımı alıp çorbadan bir kaşık aldım.Gerçekten çok güzeldi.Közlenmiş sebzeler her daim favori yemeğim ola bilirdi.

Fakat şu an düşünmem gereken şey közlenmiş sebzeler değil Karan denen adamın bana olan bakışlarıydı.Yemek boyunca ara sıra bakışlarım ona kayıyordu.Çatık kaşları,soğuk bakışları,ağır-ağır hareketleri çok farklıydı.Her ne kadar şu an babamla ortaklık hakkında konuşsalarda az önce selamlaşırken bana bahş ettiği o gurur dolu ifadeyi anlayamamıştım.Genellikle anaokulunda,ortaokulda,lisede ve aşçılık kurslarında benimle sırf konuşamadığım için alay eden insanlar tabii ki olmuştu.Ama Karan denen adam benim konuşamadığımı öğrendiğinde bozuntuya vermemiş aksine takdir eder gibi bakmıştı.

Beni düşüncelerimden sıyıran şey yanımdaki Ayla'nın kolumu dürtmesi oldu."Abla sana soruyorlar."Aniden başımı kaldırdığım da masadaki herkesin gözlerinin benim üstümde olduğunu gördüm.Karan denen adam beklenti dolu ifadeyle bana bakıyordu.Ellerimi yavaşça kaldırarak göstermeye başladım.

"Affedersiniz dalmışım.Birşey mi sordunuz?"Gösterdikten sonra,Ayla benim için tercümanlık yapıp konuşmaya başladı."Diyor ki dalmışım.Bişey mi sordunuz?"
Karan Ayla'yı dinledikten sonra yeniden bakışları bana döndü."Bir meslek seçtin mi?Hangi yöne gitmek istiyorsun?"Karan denen adam  tabağındaki etden bir parça alıp yeniden bana döndü.O çorba hangi ara etle yer değiştirmişti?Bu kadar çok mu dalmıştım yani?Kendimi toparlayıp cevap verdim.

"Aşçılık.Çocukluktan gelen bir istek bu.Hem hobim hem de işim olarak yapmak istiyorum.Kurslara ve saire gidiyorum."göstererek karşımdaki sudan bir yudum aldım."Aşçı olmak istiyor.Kurslara falan gidiyor.Kısacası hayali."Tercümanlık işini yine Ayla devr aldığında,Karan denen adsm bir kaç saniyeliğine Ayla'ya baktı.Sonrasında başını ağır-ağır sallayarak sandalyesinde daha rahat bir şekilde oturarak konuşmaya başladı."Çok güzel.Aşçılık güzel meslektir.Aşkın tarifinide birgün bulursan bizimle paylaşırsın.Eminim başarıcaksın."Bu cümleleri sıralarken,yüzünde muzip bir ifade vardı.Özellikle;"Aşkın tarifinide bir gün bulursan bizimle paylaşırsın" cümlesinde.Dediklerine karşılık sadece gülümseyip başımı hafif salladım ve yemeyime geri döndüm.

&&&&&&&&&&&&&&&&

"Seçkin bey biliyorsunuz biz artık ortağız.Bir-birimize güvendik.Ben herkese kolay-kolay güvenmem.Ortaklığımız kazanç getirir umarım."Karan denen adam babama bakarak yine aynı konuda,farklı cümleleri kullandı.Yemeklerimizi yemiştik.Karan denen adam'ın ve ailesinin ısrarıyla şirketin teras kısmına çıkmıştık.