Oy ve yorum bırakmayı unutmayın🖤
Okumaya başladığınız tarihi paylaşırsanız çok sevinirim.
Herkese güzel okumalar.
Sizi seviyorumm...
Bölüm şarkısı;I Wanna be yours-Arctic Monkeys,Ve ben-Yaşlı amca,Back to black-Amy Winehouse...)
İnstagram hesabı;sessizkitab18
1.Karan Sarıhan parodi hesab;karan_sarihan
2.Alaz Akyüz parodi hesab;alaz_akyuz
3.Ayla Akyüz parodi hesab;ayla_akyuzz
4.Orkun Şimşek parodi hesab; orkun_simsekk....
Benim instagram hesabım;quliyevaanuray🤍
Bölüm 1.
Odamdaki pencerenin önünde oturmuş Beyza Alkoç 3391 kilometre kitabını okuyorum.Beyza Alkoç,fazlasıyla insanın kitaplarını okuduğu,benimde fazlasıyla hayran olduğum bir yazar.Yazar çok erken yaşında böyle bir başarı elde etmiş.Hayran olmamak elde değil.Kitapda da dediği gibi aslında,mesafeler,denizler,diyarlar aramıza gire bilir.Ancak aşk varsa,o iki insan bir-birini hiç görmese bile birbirlerine aittir.Bu aşkın ilk kuralıdır.Ben Alaz,Alaz Akyüz.Bu hayatta herkes beni sessizliğimle tanıdı.Ancak kimse bilmiyordu onlardan çok ben konuşuyordum...
3391 kilometre kitabını çok önceden bitirmiştim ama bazı alıntıları tekrar-tekrar okumak insana iyi geliyor.Bazı kelimeler vardır insanın gözünde aşkı güzel gösteren.Hatta bence;'Biz insanlar gerçek hayattaki değil,hayaller ülkesindeki aşkları seviyoruz.Masum,güzel,saf.Çünki hayal dünyası senin dünyandır.Senin düşlerin vardır orada,senin krallığın.İstemediğin hiçbirşey olmaz.'
"Alaz,bir gelir misin?"
Babamın sesiyle daldığım o güzel düşleri kenara bırakıp,kitabı baş ucumda ki komodinin üzerine koydum.Odamdan çıkarak,salona geçtim.Salonda annem ile babam yanyana oturmuş birşekilde sohbet ediyor,Ayla ise dakika-dakika izlediği moda sayfalarının röportajlarını takib ediyordu.
"Gel kızım,gel.Geç şöyle otur karşımıza"Babam çenesini kaşıyarak önündeki koltuğu gösterdi.Genellikle önemli birşey olduğunda böyle davranırdı.Karşısındaki beyaz koltuğa oturup,arkama yaslandım.
"Alaz,yarın bizim çok önemli bir yemeğe gitmemiz gerekiyor.Yeni iş ortaklarım davet etti.Sarıhanlar,iş ortaklarım kızım.Yarın sende bizimle geleceksin." Hayır,ya hayır.Alaz biz seninle yarın vanilyalı pasta yapacaktık ama!Sus ses1!
"Ben gelmesem?"diye sordum el işaretleriyle.Evet ben konuşamıyorum.Ancak bu herhangi bir tedavi yardımı ile düzele bilecek birşey değil.Sadece travmamla bağlıymış.Çoğu kez psikologla görüşmüştüm fakat hiçbir işe yaramamıştı bu durum.Annemlerin söylediğine göre küçükken düşmüşüm,sonrada travma olarak kalmış.Çok korktuğum için birdaha konuşamamışım.
"Olmaz kızım.Zaten ailecek olacak onlarda.Sıkılmazsın,değişiklik olur senin için" Annemin sesiyle ona döndüm.
"Anne zaten kimseyle birşey konuşamayacağım.Neden zorluyorsunuz ki?"
"Biz senin için diyoruz Alaz.Kızım hem ailecek gideceğiz dedik.Şimdi ne diyeceğiz 'niye gelmedi'derlerse?" Annem omuzlarını kaldırıp ısrar dolu bakışlarla bana bakmaya başladı.
"Anne yapma.Bu güne kadar kimin ne dediğiyle ilgilendim ben?"dedim ifadesiz bakışlarımla.
"Güzel kızım,kırma bizi ha?Hadi bak,çok önemli diyoruz.Gelde gidelim."dedi babam da konuya atlayıp.Daha fazla uzatmak istemeyerek konuşmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ
Romance"Beyaz kızıl gülleri çok severim.Aslında en sevdiğim çiçek mavi vanilya çiçeğidir ama,beyaz kızıl gülleride en az onlar kadar çok severim."demiştim çiçeklerin kokusu tek tek burnuma geldiğinde. "Bu çiçekleri sevdiğini biliyorum,"dediğinde sesi huzur...
