SESSİZ

23 bölüm

Salamlarr efenim,,💐

Hamıya salam,necesinizz?

Ümid edirem bölümü beyenersiniz!🖤

Oy ve yorum yazmağı unutmayın!🖤

Bölüm şarkısı;Zeynep Bastık-Yol;Merve Özbey-Yaramızda kalsın;Yalın-Sesinde Aşk var..

Bölüm 23

Mecburiyet.Yaşamak bile bir mecburiyettir aslında.Nefes almak,gezmek,gülmek yeri geldiğinde ağlamak bile bir mecburiyet.Sevmek,sevilmek.Sürekli birilerini beklemek bir mecburiyettir.Benim,Karan ile buralara kadar gelmemin en önemli sebebi,bu işlere karışmamdı.O gün o akşam yemeğinde bulunmamdı.Bu da benim mecburiyetimdi işte.

Ancak bazen emin olmazsın;seni yaptığın işe hayat mı mecbur eder yoksa sen mi mecbur olmak istiyorsundur diye.Hiç kimse bilmez,bilemez.Senin kalbin bazen rotasını öyle bir değiştirir ki,sana bile açmaz kendisini.

"Sevmek,basit bir kelime değil;ömürlük bir zindandır."İnsan bazen öyle çaresiz olur ki,yaşayacağını bildiği o zindan bile cennet bahçesine döner gözünde.Ve bu da mecburiyettir.Sevdiği için,sevmediklerine mecbur bırakandır aşk.

Ve yine,hep buna hayat deriz.Bizi,sevdiklerimiz uğruna sevmediklerimizle imtahan eden o yaşama,biz hayat deriz.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

"Buyrun efendim,hoşgeldiniz."Hafif İngiliz aksanıyla karışık,otel kapısında durmuş siyah giyimli koruma başını eğerek selamladı Karan'ı.

"Eyvallah..."dedi Karan boğuk sesiyle.Belimde her zaman inatla yer alan eli,yine oradaydı.Kendisine has kokusu ta sol tarafında duran bana kadar geliyordu.Derin bu sefer önümüzdeydi,her ne kadar önde gitsede bir o kadar alçaktı benim gözümde.

"Kız bu adam sana abayı yakmış ha."dediğini duydum Orkun'un.Fısıldayarak kurduğu cümle,aldığım soğuk havayı ciğerlerimde sakladı.Durdum.Bakışlarım şaşkınlıkla çevrelendi ve üstelik bu yaptığıma Orkun sadece gülüyordu.

"Ne diyorsun sen be?"diye gösterdim Karan'dan gizli.Otel'e ilk adımlarımızı attığımız gibi müdür olduğunu düşündüğüm küçük boylarda bir adam gülümseyerek bize ilerledi."Diyorum ki,"Kaşlarıyla Karan'ın belimde ki elini işaret etti."Abayı yakmış bu adam.Koskoca Han hemde."Ellerini pes dercesine salladığın da gözlerimi devirmiştim.

"Hoşgeldiniz Karan bey.Odalarınız hazır efendim.Dilerseniz hemen oda kartlarını verelim."dedi adam.Ne yani,bende önceleri Karan'a bey dediğimde böyle mi gözüküyordu?

"Hayır yani,neden senin evine gitmedik ki?"diye sitem etti Derin.Kaşlarım çatılmıştı.Tabii ki,burada evi olmalıydı.Fakat dikkatsizliğim sürüklemişti beni bu düşünceden uzağa.Karan gözucuyla Derin'e bakıp,"Eyvallah Erdem.Sen sadece üç odanın anahtarını ver."dedi sakince.

Uçaktan iner inmez,otel'e gitmek için arabalara binmiştik.Haluk,şöför olarak bizi daha yeni Karan'ın olduğunu öğrendiğim otel'e getirmişti.Çok tuhaftı.Daha bu gece saat 00:18'de oturacağımız kumarhane masasında Han olacaktı.Otel odasında hazırlanacaktık,daha sonra ise gideceğimiz tek yer kumarhaneydi.Han'ın kumarhanesi..