Nuevo Destino ~ Pedri González

1.0

"jude ile olan tüm geçmişini düşün,böyle çekip gitmek sana yakışmaz,jude ile anlaşmalı bir şekilde ayrılmaya çalış,sonraki ilişkilerinde sorun olabilir" demişti vini' arabada yanımda otururken

"haklısın..." diyip ellerimle oynamaya devam ettim,stresli ve sıkıntılı bir durumdu,gericiydi en çokta

"tabi sen jude'la ayrılıyorsun diye tabiki arkadaşlığımız,kardeşliğimiz bitmeyecek raika,sana her zaman yardımcı olurum" dediğinde suratına bakıp gülümsedim,mükemmel bir detaydın sen vinicius jr.

"çok teşekkürler vini',ama artık madrid'de yaşar mıyım bilmiyorum..." dediğimde iyi ki kırmızı ışık yanmıştı,vini'nin şaşkınlığı tamamıyla suratına vurmuştu

"ingiltere'ye mi gideceksin?"

"gerçekten bilmiyorum..."

🇪🇸

"iyi olduğunu söyledim"

"vazgeçmem için yapıyor,onunla konuşmayacağım bile" dedim sırtım dönük olan vini'ye

"bunu istemiyorsun raika,seni tanıyorum,jude'du da öyle,sadece sizi ölüm ayırabileceğine inanmıştım..."

"ölümden daha önemli meselelerimiz var vini',ölüme kadar bekleyemem..."

🇪🇸

"raika çok üzgünüm,iki gün sonrası için bir boşluğum var,ama ben seni her gün arayacağım merak etme..."

"sorun değil pedri,dert etme..." demiştim en son pedri'ye,iki gün sonrası için boşluğunun olması iyi bir şeydi,bu akşam barselona'ya inecektim çünkü

jude'un antremanda olduğunu vini'den öğrenmiştim ama onun modunun pek yerinde olmadığınıda söylemişti bana

kimse bilmiyordu bu akşam barselona'ya uçacağımı...

eve geldiğimde baktığım her köşede bu evde azda olsa biriktirdiğimiz anıları görmüştüm,bu evde uzun süre yaşamamama rağmen burası tam bir evdi...

odamıza çıktığımda ilk baktığım yer yatağımızdı,deliler gibi yastık savaşı yaptığımız,yeri geldiğinde sakince film izlediğimiz,birlikte uyuduğumuz o yer...

evin her köşesinde hisli anılar vardı ve asla aklıma kötüleri gelmemişti bile

dolabın üstünde duran valizimi yere indirip kendi aldığım eşyalarımı valizime koymaya özen gösterdim,onun aldığı kıyafetlerimi ise bağışlayacaktım...

bir kıyafet hariçti,onun bana aldığı ilk elbise,ilk akşam yemeğimizde,dortmund'un en lüks restoranında bir akşam yemeği yemiştik,ilk akşam yemeği için fazla şatafatlıydı,ama bu yemek jude bellingham ile yeniyorsa şatafat onun için yetersiz kalırdı.

tek götürmek istediğim elbise buydu,diğerlerini ise bir kutuya koydum ve kutunun üstüne ise 'bağışlanacaklar' yazdım,şuan onları bağışlamak için vaktim yoktu

ve jude için ise ufak bir not yazdım

'geçirdiğimiz her güne ve geceye minnet ederken son anlarımızı kötü bilmek beni en çok yaralayan oldu,umarım kariyerinde başarılı olduğun gibi ilişkilerindede başarılı olursun bellingham...'

notu yazıp yatağın tam ortasına bıraktım ve hazırladığım valizi odadan çıkarttım ve merdivenlerden aşağı indirdim

belkide en zor olan şey vedalardı,benim vedalarım ise anılaraydı...

🇪🇸

"inanamıyorum..."

"inan fede',ingiltere'ye dönüyorum,en azından ordaki kurulu düzenime devam ederim..." dediğimde arkadan vini'nin sesini duymuştum