0.6

682 41 76
                                    

"harika ve çok yetenekli bir adamsın ve babasın,kızların çok şanslı..." dediğimde karşımda oturan otuz iki yaşındaki adam bana gülümserken gözleri kısılmıştı ve gözlerinin dolduğunu gizlemek için kahvesinden bir yudum almıştı

"fazla yüceltiyorsun beni raika..."

"hayır,bu az bile,sen benim idolümsün antoine,her zaman bir numaraydın" diyip gülümsediğimde o da bana gülümsemişti

antoine ile ingiltere fransa maçında tanışma fırsatı bulmuştum,çok şanslıydım ki hala iletişimdeydik

"sence tekrar saçlarımı pembe yapmalı mıyım?" diye bana gülerek sorduğu soruya gülerek başımı aşağı yukarı sallamıştım, "saçların değişse bile asla değişmeyecek olan şey senin kalbin antoine,kızın çok sevmiştir" dediğimde gülümseyerek başını aşağı yukarı sallamıştı

en azından saçları pembeyken gelen kötü yorumları bir süreliğine benimle önemsememişti,bazen insanlar çok kırıcı olabiliyordu

"akşamki maça eğer önce davrandıysam seni davet ediyorum raika connel" derken suratındaki gülümseme hoştu,beni davet ederken çekinmiş gibiydi

"tabikide bugün maçtayım,ama senden önce davranan vardı,ama senide tabikide destekleyeceğim" dediğimde antoine başını eğip "amaro seninle tanışmak istiyordu" dediğinde tamamen bebek gibi olmuştum,kızı benimle tanışmak mı istiyordu

"onun için stada erken gideceğim"

🇪🇸

barcelona'nın yeni transferleri tam şuanda karşımda duruyorlardı,yetenekler efsaneydi,barcelona efsane olma yolundaydı...

"Ronaldo'yla oynamak nasıl bir şeydi?" diye iki portekizli joao'ya bakarak sorduğum soruya birbirlerine bakıp sırıttıktan sonra "mükemmeldi..." demişti ikiside,bende öyle düşünmüştüm

"başarılar diliyorum beyler..." diyip joao felix ve joao cancelo'yu uğurladıktan sonra yanımda sırıtan pedri'yi farketmiştim

"neden gülüyorsun?" diye sorduğumda gözleriyle üstümdeki formayı işaret etmişti

"real madrid oyuncusunun sevgilisisin ve barcelona forması giyiyorsun,buna bir tek ben değil tüm dünya şaşırır raika"

"sanada başarılar diliyorum pedri gonzalez,hadi" diyip onu geçiştirerek yanımdan kovmuştum,ukalaydı

uzaktan gelen pablo gavi'yi gördüğümde ona selam vermeden geçememiştim,asıl beklediğim birisi vardı ama o gelene kadar burda insanlarla konuşuyordum

"naber pablo..." dediğimde hemen bana sarılmıştı,beklediğim bir şey değildi

"bir sorun mu var?" diye sorduğumda hayır anlamına gelen bir ses çıkartıp benden ayrılmıştı

"sanırım sadece sarılmaya ihtiyacım vardı,ne de olsa şuan herhangi bir kıza sarılamazdım..." dediğinde gülmeme engel olamamıştım

"herhangi bir kız değil miyim senin için?" dediğimde bana biraz yaklaşıp kibarca formamdan tutarken "benim formamıda giyersen en yakın arkadaşım olursun,nasıl ama?" diye bana çocuk gibi baktığında formamı tutan eline hafifçe vurup "forma sendense neden olmasın"

sırıtarak soyunma odasına girdiğinde koridorun diğer ucunda beklediğim kişiyi görmüştüm

"antoine!" diye seslendiğimde başta beni farketmemişti ama beni gördüğü gibi hemen yanıma gelip bana sımsıkı sarılmıştı

"misafirimiz var..." dediğinde başta anlamamıştım ama tam arkasından gelen kişiyi gördüğümde baya şaşırmıştım

"kylian,aman tanrım!" dediğimde yüzünde koca bir gülümseme oluşmuştu,antoine'dan ayrılıp kylian'a sımsıkı sarıldığımda güldüğünü hissetmiştim,görüşmeyeli uzun zaman olmuştu

Nuevo Destino ~ Pedri GonzálezWhere stories live. Discover now