«Εσύ τίποτα δεν θυμάσαι, πρέπει πάντα να σου τα θυμίζω εγώ» η κόρη της ακούμπησε τα δάχτυλα της στο πρόσωπο της πειράζοντας την με την υπομονή της να εξαντλείται με το θόρυβο έξω από το γραφείο του άντρα της να δυναμώνει εκκωφαντικα στο μυαλό της, με τη θηλιά να την σφίγγει ακόμη περισσότερο γύρω από τον λαιμό της.

«Εχώ τους λογαριασμούς, έχω την εταιρία, έχω τους υπαλλήλους, έχω ένα παιδί να φροντίσω που να θυμηθώ ένα τραπέζι;»

«Αυτή τη ζωή θέλεις, λοιπόν;»

«Μια ζωή τι Ρέινα;» τα χείλη της σχεδόν τρεμόπαιξαν και δάγκωσε ασυναίσθητα το κάτω χείλος της με την Ντενίζ να κλαίει στην αγκαλιά της συνεχόμενα και τα δάκρυα της να μουσκευουν την μπλε ανοιχτή σε χρώμα μπλούζα της.

«Αυτή την ζωή ονειρεύτηκες;»
«Εσύ την ονειρεύτηκες Ρέινα, το μυαλό σου»

«Ό,τι έχτισες, ο,τι κι αν σκέφτεσαι, είναι έργο του μυαλού σου»

Ζείς ή επιβιώνεις;
Ζείς σε έναν εφιάλτη; Ή μήπως είναι σχέδιο του μυαλού σου;
Το φαντάζεσαι; Ή μήπως το βιώνεις πράγματι;

Όλοι μας έχουμε την πεποίθηση πως ζούμε σε έναν μόνιμο δύσβατο εφιάλτη, ο οποίος κατά προτίμηση αποδείχθηκε ψεύτικος. Διότι, δεν υπήρξε ποτέ, το μυαλό μας το δημιούργησε. Εσύ το δημιούργησες, το μυαλό σου.

Τα μάτια της τρεμοπαιξαν βιαστικά όταν συνειδητοποίησε που ακριβώς βρισκόταν. Απέναντι της είχε τον αγέρωχο πατέρα της, τον Κριστιάν, ακόμη και τον Ματέο με τον Μίχαελ που παρατηρούσαν προσηλωμένοι την παράσταση που έδιναν όλοι τους, με την Ρέινα να έχει χάσει κάθε λογική, να έχει αποδιοργανωθεί και να μην αναγνωρίζει στο που ακριβώς βρίσκεται.

Έγυρε το πρόσωπο της προς την μεριά της πόρτας σε αδιευκρίνιστα αίτια με για εγρήγορση σε οξύτητα του ίδιου της του ευατού καθώς ο πατέρας της στεκόταν σιωπηλός, έσμιξε τα φρύδια του με τα ακροδαχτυλα του να χτυπάνε την επιφάνεια του τραπεζιού. Ήρθε το τέλος; αναθεώρησε μα το προαίσθημα που την εκδίωκε, την προετοίμασε να είναι επιφυλακτική.

«Πως μπλέχτηκα έτσι;»
«Αν δεν καλούσες την γαμημένη αστυνομία δεν θα ήσουν εδώ τώρα, idiota» η μπάσα φωνή του αδυνατούσε να βελτιώσει το επίπεδο διάσωσης του Σάμαελ, εφόσον μπορούσε να φανεί ξεκάθαρο πως πίσω από τις φωνές τους στην συγκεκριμένη κασέτα κυριαρχούσαν μυστικά που τόσο ήθελαν να κρύψουν.

MonstrumWhere stories live. Discover now