Under the Stars (Tonjuarez Series I)

UTS 46

"I am pertaining to the church I used to go to, the attending pastor lives beside it. He should be there right now, I think he will give us a chance with our situation right now." paliwanag ko, umawang ang labi nito.

Maya-maya pa ay lumiwanag na ang mukha niya, hindi niya na ako sinagot at kinambyo na ang sasakyan.

"Let's go." pagsang ayon niya, ngumisi ako at napa iling-iling.

Nakarating rin kami agad dahil wala naman ng traffic, at inexpect ko nang sarado na nga ang simbahan. Walang ilaw at naka kandado na.

Pero bukas ang bahay, may ilaw pa.

Nagkaroon ako muli ng pag asa, hinila ko si Caden para pumunta roon.

"Are you sure about this?" nag aalangan niyang tanong habang papunta kami sa bahay.

"Yeah... Let's just hope he has a license to perform a wedding ceremony." sagot ko sa kanya.

Kumatok na kami sa pinto, ilang segundo ang bumukas na rin ito. Nginitian ko ang pastor, I think he remembers me with the look on his face.

"Good evening. Sorry to interrupt Sir, but we really need your help." ani Caden.

Lumipat ang tingin nito sa akin, at parang nakuha na kung anong tulong ang kailangan namin ni Caden.

Ngumiti ito bago ay tumango. "Bubuksan ko ang simbahan." sagot niya.

Lumiwanag ang mukha ko. "Salamat po!" masaya kong saad.

Kinuha nito ang susi, matapos ay tumungo na kami sa simbahan at pumasok sa loob. Ngayon na nandito na kami, unti-unti ko nang nararamdaman ang kaba. Totoo na ito, mangyayari na.

Hinawakan ni Caden ang kamay ko, at hinila na ako sa harap ng altar. Sa harap namin ay naka tayo ang pastor.

"May witness ba kayo?" tanong nito, natigilan ako. Right, nawala sa isip ko.

Natawa ito. "Tatawagin ko ang asawa ko." aniya, nahihiya ko siyang tinignan bago tumango.

Naiintindihan niya siguro, na biglaan ang lahat ng ito.

"Am I late?" nawala ang iniisip ko, nang isang pamilyar na boses ang nagsalita. Napa awang ang labi ko, nang makita si Rohen na naglalakad papasok ng simbahan na naka ngisi.

"You are no use, late ka pa." reklamo sa kanya ni Caden.

Pero imbis na sumagot, may nilabas lang ito sa bulsa at ibinigay kay Caden. It was a ring...

"R-Rohen, you're here..." naguguluhan kong bati.

"Hi, Yara, I'm sorry. The judge got stuck in Tagaytay, hindi pa siya makababa." paliwanag nito, pinagdikit ko ang labi at tumango sa kanya.

Dumating na ulit ang pastor kasama ang asawa niya, at nagsimula na nga ang seremonya.

"Good evening everyone, now that we are all gathered here to witness the Holy Matrimony of this man and woman. In sight of God and in the presence of family and friends. This is instituted by God, therefore this should be taken with honesty, love and joy. These two people are present now to be joined." panimula nito.

I looked at Caden's eyes, he was staring through my soul with anticipation. I smiled genuinely at him.

This might be long in the making, but this is worth it.

"Do you take Ayara, to be your wife and to hold from this day forward, for better for worse, for richer, for poorer in sickness and in health."

Caden gulped as he smiled at me. "I do."