'' Pelikan yılan balığı Katakuri!!!''
''Pelikan yılan balığına benziyor haha!''
Çocuklar katakuri ile dalga geçip kaçıyordu. Katakuri buna sinirlenmişti. Ona bu sözleri söyleyen herkesi dövmekten çekinmeyeceği de açıktı.
Ama bilmiyordu ki duvarın arkasında ona hayranlıkla bakan güzel bir kızın olduğunu...
Mera eve gitmişti. 'Katakuri-san bu sözlere üzülmüş olmalı.' diye düşündü ve ona Katakuri'nin en sevdiği tatlı çöreklerden yapmaya başladı.
Her şey hazır olunca Mera derin bir iç çekmişti. Sokaklarda kısa süre aradıktan sonra istediği kişiyi bulmuştu fakat Katakuri'de bir terslik vardı.
Moralini bozmadı. Her zamanki gülümseyişiyle oğlana yaklaştı. Katakuri, Mera'yı öldürecekmiş gibi bakıyordu. Mera'nın elindeki kabı elinin tersiyle vurarak kenara attı.
''Brulee'nin bir suçu yoktu ona diye böyle vahşice bir şey yaptın? Birde gelmiş çörek veriyorsun. Aşağılık kız.''
Hiçbir şeyden haberi olmayan kız ağlamaya başlamıştı. Bunu beklemiyordu. Hemen ayağa kalkıp evine doğru koştu ve içeri girdi. Oradan çıkmaya niyeti de pek yoktu.
Katakuri her yerde kardeşini arıyordu. 'Nerede bu kız?' diye içi içini yiyiyordu. Onun yüzünden Mera, Brulee'nin yüzünü kesmişti.
Sonunda kardeşini bulan oğlan telaşla onun yanına gitmişti. ''Brulee iyi misin? Mera nasıl böyle bir şey yapar hala aklım almıyor. Özür dilerim.''
Yüzü kesilmiş olan Brulee, Mera'nın adını duyunca abisine tuhaf tuhaf bakmaya başlamıştı.
''Oni-chan y-yüzüm hiç te acımıyor ama Mera n-ne alaka?''
Katakuri sert ama telaşlı bir sesle:
''Senin yüzünü kesmiş.''
Brulee iyi biliyordu Mera'nın, Katakuri'den hoşlandığını. Eh aynalar sağolsun.
''B-benim y-yüzümü o kesmedi. Seninle alay eden aşağılıklar kesti. Merak etme oni-chan ben iyiyim.''
Katakuri'nin rengi solmuştu. Başkasının bir lafına güvenerek onu seven birini incitmişti. Kendinden utanıyordu.
Brulee ile hastaneye gitmişti.
...
Olayın üzerinden 3 gün geçmişti. Brulee'nin yüzü sargılı olmasına rağmen şimdi daha iyi görünüyordu.
''Mera ile konuştun mu?''
''Onunla konuşamam. Kalbini çok kırdım.''
''Zaten bu yüzden konuşmalısın.''
Katakuri anlamayarak kardeşine bakıyordu.
Brulee ise ayna dünyasına abisiyle girmişti. Mera'nın odasındaki boy aynasını aramaya başlamışlardı. Aynayı bulduklarında Katakuri'nin karnına mızraklar geçiriliyordu sanki.
Olayın üzerinden 3 gün geçmiş olmasına rağmen Mera yere çökmüş ağlıyordu. Büyük ve sevimli gözleri kıpkırmızıydı ve hıçkırıklarını durduramıyordu.
''Oni-chan ne zaman buraya gelsem Mera ağlıyor.''
Derin bir nefes alıp abisine döndü ve gerçekleri anlatmaya başladı.
''O gün senle alay edildiği için Mera üzülmüş sana en sevdiğin tatlı çörekleri yapmaya gitmişti. Sonunda bitirdiğinde ondan mutlusu yoktu. Çünkü seni gerçekten seviyordu. Sen ona öyle davranınca odasına kapandı. Anlayabiliyor musun?''
Katakuri düşünmedi. Hemen Brulee'yi kullanarak boy aynasından geçti ve Mera'ya doğru koştu. Kız şaşkındı ve korkmuştu. Brulee'nin ise ayağı kaymış ve Mera'nın dikenli botlarının üzerine düşmüştü.
Katakuri, Mera'ya sarılmadı. Bir elini beline, diğer elini ise çenesine götürüp kendine çekmişti. Kızın dolgun ve yumuşak dudaklarını derin bir şekilde öpüyodu. Ağladığından ötürü araya biraz tuz tadı karışsa da bu an bozulmadı.
Brulee ise canı yanması bir yana abisine şaşkınca ve dikkatle bakıyordu.
Bu öpücük samimi bir özrün yerine geçmişti. Mera bunu anlamıştı. Sonunda ayrıldıklarında herkes boş boş birbirine bakıyordu.
''Çörek yapmak ister misin?''
''Elbette.''
...
(Zaman atlaması 14 yıl sonra)
Big Mom korsanlarına katılan Mera, Katakuri ile beraber Big Mom'dan sonra ailenin en güçlü üyeleriydi.
Ara sıra sakarlıklar yapılsa da ikiside birbirinden ayrı durmuyordu. Mera'da kocasına yanaşmaktan çekinmiyordu.
Sanırım ikiside Brulee'ye bir teşekkür borçluydu.
(Ay ilk defa ilahi bakış açısıyla oneshot yazdım. Naıl olmuş? Zamanım olsa daha güzellerini yapabilirdim, eğer beğenilmezse yeni bir bölüm de atarım.)
