NUEVE

20 3 1
                                    

ZEUSJAYY_
Chapter 9

Nagising ako dahil sa sinag ng araw. I checked my phone behind me, it's already 7 in the morning. I looked at him and I was shocked, he's awake already, kailan pa?

"Kanina ka pa ba gising?" I murmured with my "just woke up" voice.

He didn't say anything. Instead, he just stared at me. And I was shocked of what happened next, he hugged me....tightly!

I was still in shock, is this true, or am I just dreaming? My mind can't still process what just happened. Noong kumawala siya sa pagkakayakap sa akin, doon ko lang namalayan na umiiyak pala siya.

"Hey. Are you okay? May nagawa ba ako?" I said with a worried tone.

"Nothing's wrong, Richard. I am so sorry, I am just overwhelmed. You saved me. And for that, I owe you one." he said while his tears are flowing like a river.

I stared at his eyes, and out of nowhere, naglakbay ang mga kamay ko sa kaniyang mga pisngi. I was also shocked of what I did but, I wiped his tears.

I saw his reaction, he was shocked too. But, I don't really care about his reaction anymore. As long as, napapakita ko sa kaniya na nag-aalala ako sa kalagayan niya ay okay na ako.

His eyes glitters after he cried. Alam kong nakaka-awa siya dahil siya'y umiyak, pero I still adore his eyes. His hazel brown eyes. Ang mga pilik-mata at mga kilay niya. He's the biggest example of what they called "perfection".

My right hand touches his face, and in no time, I felt his lips kissing mine. His lips is so soft like a pillow. Nararamdaman ko na lumalalim ang kaniyang paghinga. At ilang segundo pa ay naramdaman ko na lumalaban na siya sa aking halik, na senyales na gusto niya ang ginagawa namin kaya't napanatag na ang loob ko.

Isayaw mo ako sinta,
Ibubulong ko ang musika
Indak ng puso'y magiging isa
Takbo ng mundo'y magpapahinga
Parang isang pelikula
Ilayo man tayo ng tadhana
Bumabalik sa bawat eksena
Ako ay ikaw....
Walang iba.


But minutes later, I saw him crying when I opened my eyes. I was in shock that's why, I distant my lips.

"I-I am s-so sorry Ky, I didn't mean to do tha-" bago ko pa man matapos ang aking sasabihin ang may biglang kumatok sa labas ng pinto. Nag paalam ako sa kaniya na bubuksan ko muna ang pinto at sumang-ayon naman siya. I opened the door and I saw his foctor.

"Doc, pasok ka." I murmured.

"Kyriel, how are you feeling right now?" the doctor asked him.

"Okay na naman po ako." he said shortly.

"Good thing. Makakalabas ka na mamayang hapon. Sir, a word please." the doctor said looking straight at me.

Lumabas kaming dalawa ng doctor niya at nag-usap. Ilang minuto rin ang pag-uusap naming dalawa bago ako bumalik sa loob.

"Ano yung sinabe sa'yo ng doctor?" he asked.
"Nothing. Ni-remind niya lang ako sa mga bawal sa'yo. Yung lang naman ang sinabe niya." sabi ko sa kaniya.

School Romance 1: In Love Sa'yo, Pare(COMPLETED)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora