School Romance 1: In Love Sa'yo, Pare(COMPLETED)

OTSO

Dali-daling sumaklolo sa amin ang Adviser namin. Buti na lang at nadala namin agad siya sa hospital.

"Doc! What happened to him? Bakit siya nahimatay? " I firmly asked the assigned doctor towards his condition.

"We checked his saliva and also the blood, and we found out that he has anemia. He fainted because of the lack of sleeping. " the doctor added.

My blood run cold after what I've heard. Kaya pala ang putla niya at parang nanghihina siya kanina.

"Hey, you look so pale, are you okay? " I asked him a question.

"I was pale way back then, hindi mo ba napansin? " he sarcastically answered.

"Doc, what are we going to do? What's the medication? " I asked.

"Just let him rest. Don't let him sleep late at night. It's bad for his body. " the doctor said.

Nakahinga na ako ng maluwag ng marinig ko ang mga katagang binitawan ng doktor. I didn't know that he had this illness, sana pala hindi ko na siya pina-practice ng late kanina. If only I knew.

Suddenly, my tears starting to flow like a waterfall. Nakita iyon ng mga kasama ko at lumapit sila sa akin.

"Hey, Richard. It's not your fault. It was just, we didn't know that he had this illness, okay? Don't cry. " our Adviser said and hugged me tight.

I felt relieved but still not satisfied of my actions. Binilin ko sa mga magulang niya na walang mangyayare sa kaniyang masama pero ilang araw pa nga lang noong pumunta kami dito, may nangyare na agad.

"Guys, pwede na muna kayong umuwi, ako na muna mag babantay kay Ky. " I told them politely.

"Sigurado ka ba, Richard? Pwede namang ako muna yung magbabantay sa kaniya? " our Adviser suggested.

"Hindi na po, ako na po magbabantay muna sa kaniya. Pwede na po kayong magpahinga muna, besides, it is already 11 in the evening. Let's continue practicing tomorrow na lang siguro, kung gagaling na agad si Ky. " I said politely.

Nagsi-alisan na nga ang lahat ng mga kasama namin at ako na lang ang naiwan para bantayan si Kyriel. Hindi ako makapaniwala na mangyayare ito sa kaniya. I didn't know everything, kung sana alam ko lang na may ganito pala siyang sakit ay sana mas inalagaan ko pa siya ng maayos.

I'm in the middle of my what if's ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang Mama ni Kyriel.

"Tita! Gabi na po, paano niyo po nalaman na nandito si Kyriel? " I asked her politely.

He looked at me before stating a word. "Tinawagan ako ng Adviser niyo, iho. Maraming salamat ha? Hindi mo pinabayaan si Ky. Hulog ka talaga ng langit sa kaniya. Hindi ko alam kung paano kita mapapasalamatan sa lahat ng ginagawa mong mabuti sa unico hijo ko. " she mumbled and her tears started to fall into her cheeks.

Nilapitan ko siya at agad ko siyang niyakap. Hindi ko alam pero bigla na lang may tumulong luha mula sa aking mga mata. Naaawa ako sa kalagayan ni Kyriel, and in other hand, pati na rin sa Nanay niya. They are both caring and also, hindi ko matitiis na pabayaan dito si Ky lalong lalo na sa situwasyon niya. Kailangan ko siyang bantayan, kahit alam kong weird sabihin pero, he needed me, and I needed him in my life. Simula noong araw na nakilala ko siya ay para bang nag-bago ang pananaw ko sa buhay. Nawala ang pagiging masungit ko, pati na rin ang pagiging selfish at pagiging mainitin ng ulo ko.

I hate to admit it but, I guess I'm falling for him. It might sound so gay but, wala e, he caught my attention. He really does.

Ilang minuto rin ang pagyayakapan namin ng Nanay ni Ky bago kami kumalas.

"Richard, tsaka nga pala. Ako na ang magbabantay kay Ky. May mga practice kase kayo tsaka ayokong maging sagabal pa si Ky sa iniisip mo. " sabi ng Nanay ni Ky.

"Nako, Tita ako na ho. Tsaka, mas mabuting magpahinga na muna kayo. Kaya ko na pong alagaan siya. Wag na po kayong mag-alala. " pagtutol ko.

"Nako, hijo? Sigurado ka ba? Hindi ba talaga nakaka-abala sa'yo?" she asked worryingly.

"Opo, kaya ko na po. Para na rin po makapag-pahinga kayo. Tsaka, dapat bakasyon niyo ngayon, e. Time niyo na rin po para mag pahinga naman. " sabi ko.

She smiled at me at ilang sandali pa ay bigla niya akong niyakap. I hugged her back at noong kumalas na siya ay agad na siyang nagpaalam sa akin para bumalik na rin dahil masiyado na raw gabi. Babalik na raw siya doon sa lugar ng asawa niya. Hinatid ko muna siya sa labas ng hospital at noong umalis na siya ay bumalik na rin naman ako sa loob ng hospital.

Tinatahak ko ang daan pabalik sa kwarto ni Ky ng biglang may nagsalita sa likod ko, pamilyar ang boses niya. Para bang narinig ko na ito noon.

Hinarap ko ang taong nagsasalita at tama nga ang aking sapantaha, siya nga iyon.

"Bakit ikaw pa ang kailangang magbantay kay Ky, e madaming taong nags-suggest na sila ang magbantay? " he asked. It was Charles.

"Ano ba ang pakealam mo? Wala ka nang pakealam kung ano man ang desisyon ko sa buhay. " aalis na sana ako ng bigla siyang nagsalita ulit.

"You love him, aren't you? " he asked. Tumigil ako sa paglalakad dahil sa mga salitang binitawan niya.

Hindi ako nakasagot sa mga tanong niya. Something is wrong, I knew that. Hindi siya pupunta dito ng walang rason.

"Ano naman ang pakealam mo? And stay the hell out of my business. " akma na sana akong aalis ng bigla niya akong hinila and the next thing I know, he was kissing my lips like a maniac.

Hinihila ko ang sarili ko sa kaniya pero hindi ako maka-alis dahil malaki siya sa akin. Nagpu-pumiglas pa rin ako pero wala na akong nagawa dahil sa sobrang lakas niya.

Ilang minuto pa ay naisipan kong tapakan ang kaniyang mga paa at doon niya lamang ako pinakawalan..

"How dare you kiss me without my permission! " I shouted at him. Buti na lang at hating-gabi na kaya't wala na masiyadong taong lumalabas pa.

"I-I just missed you, Richard. I'm so sorry for breaking your heart, I didn't meant to cheat on you. " he's stuttering while he was saying those words.

"You didn't meant to?! How pathetic! Ano yun? Bigla na lang kayong nag decide na mag halikan? Na parang wala lang meaning iyon?! Hindi ako uto-uto, Charles! " I pointed my fingers unto him. I didn't knew but my tears are starting to fall.

"Pinagsisisihan ko na naman lahat ng 'yon, e. Kaya please, balikan mo na ako, Richard. " he begged like crazy.

"Hindi ako tanga, Charles! Once a cheater, always a cheater. Kaya hindi na ako naniniwala na nagbago ka na. Hinding hindi na ulit ako magtitiwala sa'yo. Tama na, Jared. You've done too much. Sinira mo ako! Sinira mo ang tiwala ko." I shouted at him again.

He kneel down before he say a word to me. "Richard, please. Give me one more chance, p-promise hindi ko na uulitin yung mga nangyare noon. Nagbago na ako, kaya nga bumalik ako dito diba, kaya Richard, please? " He's still on his knees and I don't care if he kneel down, he did too much just to wreck my heart, he deserved this. I might be harsh, pero, kabayaran lang lahat ng ito sa mga ginawa niya sa akin.

"Tama na, Charles! Hindi na ako babalik sa'yo, at kailanman ay hinding hindi na ako babalik sa'yo." kinalas ko ang kamay niya sa paa ko at agad ng umalis sa harap niya.

I was crying out before I left him. I was devastated and I was shattered when he did that to me, tapos babalik siya na parang wala lang? How dare he?!

Bago ako bumalik sa kwarto ni Ky ay pumunta muna ako sa banyo para mag hilamos at para ayusin ang sarili ko.

Noong naayos ko na ang sarili ko ay agad na akong bumalik sa kwarto ni Ky. He's still asleep. Pumunta naman ako sa right side ng hospital bed at doon ako umupo. I was staring at him. He was so handsome. Para bang tumitigil ang oras kapag nakikita ko siya. Alam ko, parang ang sagwa pakinggan pero wala e. Nahulog na ata talaga ako sa taong 'to.

Ilang minuto ng pagtitig ko sa kaniya ay parang tinablan ako ng antok. Tiningnan ko ang orasan, it's already 2:45 am. Masiyado ng late kaya naisipan ko na lang na matulog na lang. Bago ako matulog, I stared at Ky's face for the last time and smiled at him.

"Mahal na ata kita, pare" I whispered before closing my eyes.