ကလောင်.ကလောင်.ကလောင်.
....
စာသင်ခန်းထဲရှိspeaker boxမှခေါင်းလောင်းသံမြည်လာပြီးနောက် အခန်းတွင်းမှကျောင်းသားများလဲအလျှိုလျှိုထွက်လာကြသည်
Other: ''ကန်တင်းတန်းသွားကြမလား...''
Other: ''ငါအဆောင်ပြန်နားတော့မယ်...''
Other: ''မင်းရော No.3 အပုဒ်ရလိုက်လား...''
အခြားသူများမှာ စကားတပြောပြော အပေါင်းအသင်းများနှင့်ထွက်လာသော်လည်း နောက်ဆုံးမှ ထွက်လာသော hoodei အပွကြီး. style pants ကိုဝတ်ဆင်ထားပြီး မျက်မှန်အဝိုင်းကြီးတက်ထားသော အသားမည်းမည်းနှင့် ကောင်လေးတစ်ယောက်ထွက်လာခဲ့သည်။
ကောင်လေးမှာ ခေါင်းကိုအောက်ငုံ့၍ မြေပြင်စိုက်ကြည့်ကာ လမ်းလျှောက်လာရင်း အတွေးကမ္ဘာထဲနစ်မျောနေလေသည်....ထိုကောင်လေးမှာ
ခဏအကြာ...
ဒုတ်..!!
"အာ့..."
နဖူးထိပ်မှ အောင့်ကနဲ့ နာကျင်သွားမိတာကြောင့် နံရံနှင့်များဝင်တိုက်မိသည်လား မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ သို့သော် ထင်ထားသလိုမဟုတ်ခဲ့......
" Oh! Shit! Don't you know how to walk ? Han..?
("ဟ. လမ်းဘယ်လိုလျှေက်ရမလဲမင်းမသိဘူးလား ..ဟမ်..'')
''Cleaner ..?''
(''သန့်ရှင်းရေးသမား?'')
ပြောတော့ အဆင့်မြင့် university ဆို ခုတော့ဘယ်က တောသားတုန်း...ဒီကောင်ဘာလားဟ ..ကြောင်တောင်တောင်နဲ့မျက်မှန်ကအစ လာပီးပြူးကြည့်နေလိုက်သေးတယ်..လူကြည့်တော့ တစ်ကိုင်ပေါက်စာတောင်မရှိဘူး ပြောတာကိုတောင်ကြားသလိုလိုမကြားသလိုလိုနဲ့
" Arr..... I'm sorry.."
(''အာ.ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်'')
တောင်းပန်သည်ဟု ဆိုကာပြေးထွက်သွားသောကောင်လေး
ဟုတ်ပါသည် ထိုကောင်လေးကတော့ ဒရာမွန်းနွေပါပဲ
" ဟမ်...! ဒါဘဲလား ဒီကောင် လူတစ်ယောက်လုံးကိုတိုက်မိတာတောင် တစ်ခွန်းဘဲပြောပြီးလစ်ပြေးသွားရဲတယ်ပေါ့''
ထိုစကားကိုပြောကာစိတ်တွင်လဲမကျေမခဲနိုင်ဖြစ်၍ထိုနေရာတွင်ပဲရပ်နေသောကောင်လေး
...........
uni canteenတွင်
" မာန်... ဟ. မင်းဘာဖြစ်လာပြန်တာတုန်း ..."
