biliyorum çok uzun zaman oldu ama artık böyle olucak yapıcak birşey yok
yazım yanlışı varsa affola
iyi okumalar
.
ben yapmıştım aydın geçiyormuş ordan o gördü evine götürdü kanıtlar yok edildi
ama beni vicdanım ile tehtid etti ben gözyumdum haklıydı ben bir katildim hürkan
bir yaş daha ve bir yaş daha bu göz yaşlarının sonu olmazmıydı hayat bu kadar acıtırmıydı hayatın anlamı varmıydı
hayatın anlamı yoktu bence hayatı anlamlaştıran kişiler, hayeller, yaşanıcak şeyler vardı
hürkanda hayatımı anlamlaştıran kişilerden olmuştu ama şimdi donup kalmıştı anlam veremediğim bir ifade ile bakışların yere çevirdi nasıl bir tepkiyle karşılaşıcağımı bilmiyorum daha doğrusu bilmek istemiyorum 2 dakikaya kadar polisler gelicekti elllerim kelepçelenicek gözlerim arkamda ruhum uçmuş olacak kim bilir.
o beden emreye sarılıyordu göz yaşları omzunu ıslatıyordu neydi şimdi bu "sen bilerek yapmadın ki emre sen iyi birisin sana her daim destek olucağım demiştim ve yanındayım"
beden ayrıldı bedenden ruh ayrılmadı ruhları orda kaldı ruhları hep bir kaldı ellerini tutu hürkan dudakları birleşti bir daha ayrılırmıydı bu dudaklar
kim bilir
gülen bu dudaklar acı ile haykırımıydı
kim bilir
unuturmuydu kalp bu aşkı
kim bilir
flashback end
"unutmadım emre, unutmadın emre"
emre bakışlarını Aydın'a çevirdi tekrardan
sırtıyordu güçlüydü ona inanan biri vardı
çünkü sırıtışı kahkahalara dönüştü gülüyordu
ciğerini yırtana kadar gülüyordu
"napıyosun lan sen iyimisin"
"haha neden olmayayım mükemmeli aydın mükemmelim anlıya biliyormu o beynin mutluyum evet unutmadım unutamadım
ama kendimi neden öldürmeliyim ki
sen beni sevmiyor muydun hem insan sevdiği birinin ölmesini istermi ha aydın"
bu sefer hürkan gülüyordu boşluktaydı sanki sesler yankılanıyordu aydın bakışlarını hürkana çevirdi
"ahh aydın vahh aydın ne güzel bir cümle demi 'insan sevdiği birinin ölmesini istermi'
hadi gel beraber sayalım ee Eylül, asya hmm başka varmıydı ya haa şey vardı hani gülünce olurya aynen aynen gamze soyadlarını söyleyim mi gerek varmı hani şu ölüm nedeni bilinen ama kimin yaptığı bilinmeyen kişiler demi bunlar"
"şansa bak ben kimin yaptığınıda biliyorum"
aydın gözleri büyümüş aslında buna emrede şaşırıyordu onunda böyle birşeyden haberi yoktu hürkanın yanındaki korumalar hürkanı bıraktı aydın anlamaz gözlerle korumalar Aydın'a doğru yürüdü ve kollarından tutu
"siz napıyosunuz lan kendinize gelin"
koruma maskesini indirdi bu Aydın'ın koruması değildi bu ömerdi
"ö-ömer ama nasıl"
diğer korumada maskeyi indirdi mertdi evet
"mert"
artık bu bir sır değildi 2 kişinin bildiği sır sır değildir derler 2 değil 4 kişinin bildiği sır olarak kalacaktı polis siren sesleri mavi ve kırmızı ışık göründü ardından emre şok içinde kalmıştı bağrış sesleri duyuyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝖘𝖚𝖎𝖈𝖎𝖉𝖊
Fanfiction-sevmek neydi? "Sevmek bazen vazgeçmektir. Kimine göre gidenden, kimine göre kendinden." "sevdiğin çocuk orda o odada istesen girebilirsin yanına ama ruhu orda değil ruhu uçup gidiyor ve sen onu yakalayamıyorsun" ~ssilagge~
