𝖘𝖚𝖎𝖈𝖎𝖉𝖊

1-günler geçtikçe

13 Eylül 2019- bugün hürkan ile lunaparka gittik ve çok eğlenceliydi
20 Eylül 2019-hürkanda artık değişik duygular hissediyorum anlam veremediğim duygular
1 Ekim 2019-hürkanın yanında bi kız gördüm neden kıskanıyorum ben
11 Ekim 2019-hürkana aşık olmaya başlıyorum hayır o benim en yakın arkadaşım
17 Ekim 2019-bu duygulara artık söz geçiremiyorum
21 Ekim 2019-kendimi iyi hissetmiyorum o beni sevmiyo hatta eşcinselinden hoşlandığını bile bilmiyorum
27 Ekim 2019-bana çok yakın davranıyordu
2 Kasım 2019-bu duygular her geçen gün dahada artıyor
4 Kasım 2019-kendimden nefret ediyorum.

nerdeyse 2 haftadır evde tek başına kalıyordu her geçen gün daha da ağırlaşan depresyonu artık kendisine zarar veriyordu

hem fiziksel hem psikolojik bakımdan çok zarar almıştı genç
depresyonu onu ölüme sürüklerken arkadaşları onun için fazlasıyla endişeliydi

ama artık tek başınaydı elinde jilet karşısında ayna vardı
emre kendi yüzüne bakamıyordu sadece ağlıyordu
artık dayanamadı bu acıya ve elindeki jileti damarlarına götürdü.

"1 saat önce"

A"açmadı demi"
U"hayır"
M"olum ben artık dayanamıyorum çocuk kendini yedi bitirdi yetmedimi çektiği çileler bide bu mu şimdi"

~flashback~

emre elindeki karnesi ile eve doğru gidiyordu tüm dersleri çok iyiydi artık ailesine layık bir çocuk olduğunu düşünüyordu

eve gelmişti içeri girdi ve annesine sesleniyordu annesinin sesini duyamayınca odaları gezmeyi düşündü
her odaya baktı ama annesini bulamadı son olarak kilere bakıcaktı ama annesi zaten kilere çok gitmezdi
kilerin önüne geldiğinde içeride akan kan kapıya kadar geldiğini görmüştü
Emre'nin gözleri dolmuştu eli titriyerek kapıyı açtığında
annesi kanlar içinde yerde yatarken babasının delirmiş gözlerle elindeki bıçağa bakıyordu
kapı açılınca babası Emre'ye döndü
emre gördüğü dehşet karşısında donup kalmıştı ayakları arkaya doğru sendeledi babası birden ayağa kalkıp Emre'ye koşmaya başladı
emre arkasına bile bakmadan koşmaya başladı kapıyı açtığı anda ayakları çıplak o soğukta dışarı koşmuştu babası arkasından geldiğine emindi ama arkasına bakmak
için döndüğünde
ayağı önündeki taşa takıldı ve yere düşmüştü ağlıyordu ağlaması dahada şiddetlenmişi

küçük çocuk gözünü açtığında polis karakolundaydı
korkulu gözlerle etrafa baktı
"b-ben neredeyim bura nere"
yanına bir polis memuru geldi hızlı adımlarla
"şşş sakin ol iyimisin" emre kafasını polis memuruna çevirdi "e-evet" emre ellerine baktı titriyordu bir iç çekti

"annem yaşıyormu"
gözleri dolmuştu Emre'nin, kafasını kaldırdı umutla polise baktı.
polis başını eğdi emre anlamıştı ama genede bir umut bekliyordu
"üzgünüm" emre umduğu cevabı almıştı sinir ile karışık gözleri dolmuştu ellerini sıkımaktan beyazlamıştı
"babam..." dedi emre kafasını tekrardan polise çevirdi "gözaltında"
başını eğdi bu sefer ağlıyodu emre "b-ben ne olucağım"

polis bir dizini eğdi ve küçük Emre'nin göz yaşlarını sildi "şş ağlama savaşı burda bırakamazsın önünde uzun bir gelicek var"
"yetim haneye gidiceksin"
emre artık ağlamasını tutmuyordu gözyaşı akıp gidiyordu

işte emre o zaman acı duygusunu kaybetti

"şimdi bana bir söz vermeni istiyorum"
emre kafasını polis memuruna çevirdi
"okucaksın ve en iyi yerlere geliceksin tamamı"
emre buruk bir gülümseme ile "söz"

~flashback end~

hürkan içeri girdi ve herkes bakışını hürkana yöneltti

Ali sesini yükseltti "oo hoşgeldiniz sonunda"

hürkan gelip karşılarına oturdu

M"önemli bişey sanırım demi"

hürkan iç çekip konuşmaya başladı
"benim için biraz zor biraz değil çok zor ben"
iç çekiş
"ben emreden hoşlanıyorum"

mert ve Ali'nin gözleri ışıldadı emre bu zamana kadar hürkana aşıktı

M"sen sen ciddimisin"
H"bakın bu benim için çok zor-"
A"oda seni seviyo hemen git"
H"n-ne"
A"evet emre bu zamana kadar sana aşıktı artık yanımıza gelmiyor senin yüzünden"
H"o yüzden mi gelmiyordu"
M"aman geçmişte kaldı artık o günler sen ciddi ciddi seviyorsun yani demi"

hürkan başını salladı

A"hadi ne zaman kaybediyosun o zaman hadi git söyle"
H"g-gerçektemi"

hürkan ayaklandı ve küçük bir çocuk gibi yerinde sayıyordu
ve kapıya yöneldi kalbi içne sığmıyor sanki çıkıcakmış gibi hissediyordu

Ali arkasından seslendi ve hürkanın durmasını sağladı "anahtarı almadan nereye gidiyorsun. sanki kapıyı açıcak"
"ha evet ama anahtar yok" Ali cebindeki yedek anahtarı hürkan verdi.
"adamsın be" hürkan kapıdan dışarı heycanla karışık bir duyguyla çıktı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

hürkan Emre'nin kapsının önüne gelmişti
ona süpriz yapma amacıyla kapıyı hiç çalmadan direkt açtı

Emre'yi göremeyince biraz şaşırdı ama odaları gezmeye başladı hiçbir odada yoktu emre hürkanın suratı asılmıştı tam çıkarken tuvaletin ışığı açık olduğunu gördü
bi umut belki buradadır diye kapıyı açmaya yektendi ama kapı kilitliydi hürkan Emre'ye sesleniyor ama emre ne cevap veriyor ne de kapıyı açıyordu

hürkan bişey olmasından korkmuştu
ve kapıya omuz atmaya başladı kapının kilidi kırılmıştı hürkan içeri daldı bi anda

emre yerde kanlar içindeydi.