මමද කිව්වෙ ආසිට අර මැරයො එක්ක පැටලෙන්න කියල.. ඉතින් කොහොමද දෙයියනේ ආසිට වෙච්ච මේ දේට මම පලිවෙන්නෙ..එයා මාව බේරගන්න මැද්දට පැන්න කතාව ඇත්ත.. ඒත් මම නෙමෙයිනෙ ආසිට තුවාල කරේ..
ආර්යාගෙන් බැනුම් අහන්න බැරි කමට මම කට පියාගෙන හිටිය නිසා.. එයත් නිහඬව හිටියෙ ආසි දිහා දුකින් වගේ බලාගෙන..
ටිකකින් අපි පාලු පාරක් දිගේ ඇවිත් හද්ද පරන ලැටිස් ගේ කෑල්ලක් ලග වාහනේ නැවැත්තුවෙ මාව සීතල වෙලා යද්දි..
කොහෙද මේ...අනේ මට ගෙදර යන්න ඕන..
මගෙන් මැරුම් නොකා.. වරෙන් යන්න..
මට ඇත්තටම ගෙදර මතක් උනා මේ වෙලාවෙ..බඩ දරු අම්මෙක්ට උදව් කරන්න ගිහින් මාත් මාර මරාලෙක තමයි වැටුනෙ අද.. එවෙලෙ මට ආසිව මුණ ගැහුන් නැත්තම් එයාට මෙහෙම තුවාල නොවෙන්නත් තිබ්බ..දැන් කොහෙමෙන් කොහොම හරි වෙච්ච අකර තැබ්බෙන් මමයි අමාරුවෙ වැටිල තියෙන්නෙ..
ආසිව කොල්ලො දෙතුන් දෙනෙක් උස්සගෙන වාහනෙන් එලියට ගද්දි.. ආර්යා මාව ඇදල වාහනෙන් එලියට අරගෙන දොර වහල දාල වාහනේ පිටත් කරල මාව එහෙම්ම ඇදගෙනම ආවෙ ලැටිස් ගේ අස්සට..
ආසිව ඒ පුංචි ගේ කෑල්ලෙ බිත්තිය අයිනට කරල තිබ්බ ඇඳක පරිස්සමෙන් හාන්සි කරවල කොල්ලො දෙතුන් දෙනා එලියට යන්න යද්දි..ආර්යා එක පාරටම මගෙ අතින් ඇදල අරගෙන ආසි ඉන්න ඇඳ ලගට තල්ලු කරේ මහ හයියෙන් කෑ ගහල...
තුවාල වලට බෙහෙත් දාපන් මේ දැන්ම..
ම..ම...
නැතුව මමද... මෙන්න තියෙනවා බෙහෙත්.. කොහොම හරි කමක් නෑ බෙහෙත් ටික දාපන්..
මගෙ අතට මොකද්ද මන්ද බෑග් එකක් දීල බෙහෙත් දාන්න කියල මට තර්ජනය කරන නිසාම..මම බයෙන් බයෙන් ආසි ලගින් ඉදගෙන එයා ඇඳන් ඉන්න ටීශර්ට් එක කපල දාල මට පුලුවන් විදිහට කැපුම් පාරවල් තිබ්බ තැන් හෝදල පිරිසිදු කරල තෙත මාත්තු කරලම බෙහෙත් ටික දාල වෙලුම් පටි වලින් එතුවෙ පුරුද්දට..
YOU ARE READING
ආසි 💣 ( ✔️ )
Fanfictionඅපි අපේ නොවුනත් කමක් නෑ මට හැකියි නුඹට අවාරෙක සෙවනක් වෙන්න.........🌬️
15 කොටස ✴️
Start from the beginning