moon or star [Kookjin_jinkook]

کافه ومپایر

با باز شدن در نگاه همه به کوچکترین عضوشون افتاد

مایکل: های گایز

پل: چته مایک شنگولی؟

مایک همونجور که میخندید چشمکی به پل زدو خودشو کنار بانی پرت کرد: همینجوری چه خبر؟

ایان: بدبختی

نینا از پله های طبقه دوم پایین اومد و همونطور که به سمت آشپزخونه میرفت چشم غره ای به ایان رفت: باز شروع نکن

مایک با تعجب ابروهاشو بالا انداخت و نگاهی به همه انداخت: خبری شده؟

کرولاین که تو آشپزخونه بود با شنیدن صدای سلام مایک شروع به درست کردن اسموتی مورد علاقش کرد با گذاشتن لیوان اسموتی خنک جلوش به آرومی رو صندلی کنارش جا گرفت: نه فقط داشتیم حساب کتاب میکردیم

مایک نگاهی به قیافه گرفته دوستاش کردو تمام حس خوبش نابود شد: خیلی کم داریم؟

ایان پوزخندی زدو آروم گفت: بیشتر از چیزی که فکر کنی

مایک: هی غصه نخورید ماهنوز همو داریم یه راهی پیدا می‌کنیم نمیذاریم این کافه رو ازمون بگیرن

پاول: تنها کاری که باید بکنیم اینه که از این قیافه مضخرف درش بیاریم

نینا: فقط کافیه ایانو بندازیم بیرون تا با این طرز نگاه کردنش مردمو فراری نده

بانی: هی به نظر من همین چند نفرم که میان بخاطر نگاه های ایانه

ایان نیشخندی زد ولی با حرف بعدی نینا دوباره به همون حالت زهرمار قبلیش برگشت

نینا: فقط یه احمق میتونه یه همچین فکری بکنه بانیه عزیزم چون میتونی ببینی که تعطیلات اینجا چقدر شلوغه اونم فقط بخاطر وجود مایکه که روزهای تعطیلو به کافه خودمون اختصاص میده

کارولاین پشت چشمی نازک کردو گفت: موافقم وگرنه دکور اینجا هیچ مشکلی نداره چون مردم همیشه دنبال شگفتین

ایان چشماشو چرخوند: کامان کارول اینجا کافه ومپایره هرکی میاد اینجا دنبال چیزای هیجان انگیز و ترسناکه نه اینکه درشو باز میکنه با یه سری گلو گیاه فاکی روبرو بشه معلومه میره پشتشم نگاه نمیکنه

پل: ایان

ایان: زهرمار مگه دروغ میگم توام منظورت همین بود دیگه

پسر کوچیکتر که تا الان تو سکوت مشغول گوش دادن به حرفای بقیه بود و با بهم زدن اسموتیش خودشو سرگرم نشون میداد با دیدن کارولاین که این روزا حساس تر از همیشه بود دست از هم زدن اون نوشیدنی که حالا گرمم شده بود و علاقه چندانی به خوردنش نداشت برداشت

مایک: حالا انقدرم بد نیست بیخیال بعدم درموردش حرف می‌زنیم کارول بیا برات پاستیل شکری خریدم