Meet Lucy

10 十

Unedited. Grammatical and typographical errors ahead.

—

Kat

"Seryoso ba?!" Hindi makapaniwalang sambit ko ng biglang tumirik ang sasakyan ko sa kalagitnaan ng daan. Lumabas kaagad ako sa kotse dahil binubusinahan na ako ng mga nasa likuran ko.

Hindi pa nag uumpisa ang araw ko pero pagod na ako.

Pasensya na sa mga nasa likuran ko, hindi ko naman sinasadya na mamatayan ng makina. Mukhang napansin ng mga ilang dumaraan na nasiraan ako kaya nagtulong tulong sila para maigilid ang sasakyan ng maayos.

"Thank you po talaga." Pasasalamat ko sa mga kuya, manong, at tatay na tumulong sa akin. Mabilis kong kinuha ang telepono para makatawag na ng tulong.

"Natsume...natsume.." Bulong ko habang hinahanap ang number ni Lucifer sa cellphone. Napatigil ako ng mapagtanto ko na bakit siya ang tatawagan ko. Naalala ko din naman ang sinabi niya sa akin nung nakaraang linggo na kung may mangyari man daw sa akin ay siya ang tawagan ko. Pero puwede naman ako tumawag ng ibang tao o mas mainam kung towing service nalang ang tatawagan ko.

Napapailing nalang ako sa mga pumapasok sa isip ko ngayon.

"Excuse me, Miss?" Napalingon ako sa taong biglang nagsalita dito sa aking tabi.

"Yes?"

"Nasiraan ka?" Kuya naman...Nakita mo na nga e.

"Ah, yes. Tatawag na sana ako ng towing service."

"Is it okay if I check the engine?" Hmm, hindi ko kilala kung sino itong lalaking ito pero mukha naman siyang maayos na tao. Matangkad, mukhang negosyante, maayos ang itsura niya dahil sa suot niyang suit, at hindi ko ikakaila na may kaguwapuhan siya.

"Oo sige, okay lang." Sagot ko at pinanood lang siya sa kanyang ginagawa. Para siyang si L, alam na alam kung anong kinakalikot sa loob ng makina.

"You should bring your car sa autoshop. Hindi na maganda ang condition nito." Parehas din sila ng sinasabi ni L.

Hindi ko kaagad nadala ang sasakyan sa autoshop, dapat pala sinunod ko na agad ang sinabi sa akin ni Lucifer.

Ibinaba ni kuya ang hood ng makina at pumasok sa loob ng sasakyan ko para paandarin ito.

"All good." All smile niyang sinabi sa akin. Napangiti rin ako sa kanya dahil para akong nabunutan ng tinik sa dibdib ng napagana niya ang sasakyan ko. "But you need your car to be fixed right away." Dugtong pa nitong sinabi sa akin.

Umikot ako sa kabilang side ng sasakyan para makuha sa glove compartment yung wet wipes, napansin ko kasi na medyo nadumihan ang kamay niya sa pag kalikot sa makina kanina. Lumabas na siya ng sasakayan at nilapitan ko kaagad siya para ibigay yung wipes sa kanya.

"Thank you talaga." Pasasalamat ko. Hulog siya ng langit sa aking ngayong araw na ito.

"Hindi ako tumatanggap ng thank you, paano ba yan?" Napangiti ako sa sinabi niya, may naalala kasi akong tao na ganito din sa akin.

"Uhm..so, ano ba dapat?"

"Have coffee with me. Pwede?" Nakangiti niyang sinabi sa akin.

"Sure." Nakangiti ko ring sagot sa kanya. "Pero okay lang ba kung sa mga susunod na araw nalang? Or puwede namang iset nalang na'tin kung kailan tayo parehas available. Medyo may hinahabol kasi ako ngayong araw."

"Of course. Can I have your number?" Iniabot ko sa kanya yung calling card ko. "Katrina Angeline Casabueno." Pagbanggit niya sa pangalan ko habang sinusuri ang card.