ꜱᴛʀᴀᴡʙᴇʀʀʏ ᴄᴀᴋᴇ ~ ᴄʜɪᴊᴜ [chisa & jurin] xɢ

seven ~ first day of work

Jurin yeni iş yerindeki ilk gününe elinde valizlerle gelmiş, bu da ister istemez herkesin dikkatini çekmişti, en çok da Maya'nın. "Günaydın." Çalışacağı birimdeki ofisine girmek üzereyken duyduğu sesle dönmek zorunda kaldı. Dün karşılaştığı ve instagramdan istek atan kızdı bu, yani patronunun kızı.

Yüzüne tatlı bir tebessüm yerleştirdi ve karşılık verdi. "Günaydın efendim."

Jurin'in ona bu şekilde hitap etmesi hoşuna gitmemiş gibi hafifçe yüzünü buruşturdu. "Açıkçası beni herhangi birinizden üstün gösteren hitaplardan pek hoşlanmıyorum." Elini karşısındaki kıza uzattı. "Maya diyebilirsin."

Jurin elini kavrarken Maya'nın böylesine mütevazi biri olması çok hoşuna gitmişti. "Jurin. Tanıştığımıza memnun oldum."

Maya geniş gülümsemesiyle karşılık verirken başını eğip Jurin'in valizlerine baktı. "Bunlar nedir?"

"Bu şehirde yaşamıyordum, dün acilen taşınmam gerekti."

Maya anladığını belirterek başını salladı. "Kalacak bir yer bulabildin mi?"

"Birkaç gün arkadaşımın evinde kalacağım. Daha sonrasını ben de bilmiyorum."

"Anladım. Ben seni oyalamayayım. İlk iş günün hayırlı olsun."

"Teşekkür ederim, ef-. Pardon." Son anda demekten kaçındığı kelime Maya'nın gülümsemesine neden olurken ayrılıp ofislerine ilerlediler.

İlk günü olmasından dolayı birimdekiler Jurin'e her konuda yardımcı olmaya çalışıyordu. Bazen patron kontrole geliyor, personellerin çalışma aktivitesini gözlemliyordu. Bu vesileyle yeni çalışanlarla da tanışmıştı ve buna Jurin de dahildi. Maya'nın babası olduğu her şekilde anlaşılıyordu, tıpkı onun gibi mütevazi bir kişiliğe sahipti.

Jackson herkese iyi mesailer dileyip ofisten çıktığında çalışanlardan Cocona Jurin'in yanına doğru ilerledi. Kendisi burada çalışmaya başlayalı bir seneden fazla olmuştu ve Jurin'den daha tecrübeli olduğu da bir gerçekti.

Jurin Cocona'nın kendine yaklaştığını gördü, bir şey söyleyecekmiş gibiydi. Onu dinlemediğini hissettirmemek adına elindeki malzemeleri kenara bıraktı, kimseye saygısızlık etmek istemiyordu. "Maya resmen babasına çekmiş, ikisi de mükemmel bir karaktere sahip."

Jurin dudaklarına tebessüm kondurup cevap verdi. "Kesinlikle öyle."

"Tanıştın mı onunla?" Cocona'nın surat ifadesi gözle görülür şekilde değişirken Jurin buna anlam verememişti. Kötü bir şey mi söyledim diye düşünmeye başladı istemsizce.

"Birkaç kez karşılaştık, ona dayanarak söylemiştim." Cocona başını sallayıp onayladığını belirtti fakat kafasında bu kız için bazı kuşkuları vardı. Maya herkese karşı samimi davranırdı ve bu da bazılarının bu samimiyeti yanlış anlamasına neden olurdu. Jurin'in Maya'nın ona karşı yaklaşımını başka yerlere çekme ihtimali aklını kurcalıyordu. Şimdilik, düşündüğü şeyin olmamasını temenni etmekten başka bir şey gelmiyordu elinden.

~

Yoğun geçen bir günün ardından Jurin şirketten ayrıldı ve Chisa'nın evine geldi. Evdekiler onu samimi bir şekilde karşılarken Chisa biraz mesafeli gibi durmuştu, bu da Jurin'in dikkatini çekmişti.

Yemeklerini birlikte yediler ardından Chisa Jurin için hazırladıkları misafir odasını gösterdi, Jurin de valizlerini alıp oraya geçti. Chisa odadan çıkacakken Jurin onu kendine çekip sıkıca sarıldı. Çok özlemişti onu, kokusunu, gülüşünü. Chisa ister istemez gülümsemeye başlamış, o da kollarını Jurin'e sarmıştı.

"İstemeden bir şey mi yaptım? Sanki bana karşı soğuk gibisin."

Chisa üzgün bir ifadeyle baktı arkadaşına. "Gelince sarılamadığım için üzgünüm. Bir sebebi var ama anlatabileceğimden emin değilim."

Jurin bu cümlelere hiçbir anlam verememişti. Bir sebebi var diyordu fakat nasıl bir sebep olabilirdi ki bu? Fazla üstelemek istemedi, sadece bu tavrının kendi yaptığı bir şeyden kaynaklı olmamasını umuyordu. "Birlikte dişlerimizi fırçalayalım mı?"

Chisa başta kararsız gibi görünse de sonradan kabul etti, Jurin eşyalarını aldıktan sonra banyoya ilerlediler. Jurin her saniye Chisa'yı izliyor, bir türlü gözünü ayırmıyordu. Aynaya bakınca bunu farkeden Chisa işini bitirip fırçasını yerine yerleştirdi. "Niye beni izliyorsun?"

Jurin de ağzını temizledikten sonra diş fırçasını ve macununu eline aldı tekrar. "Bilmem, çok güzel olduğundan gözümü senden alamıyorum sanırım."

Chisa o an kocaman gülümsemiş, bir anda bastıran utanç yüzünden kızarmaya başlamıştı. Birinden iltifat almak çok hoş bir şeydi ve bunu Jurin'in ağzından duymak daha çok hoşuna gitmişti. Ama nedenini kendisi de bilmiyordu.

Jurin onun utandığını görünce kahkaha atmaya başlarken Chisa elini yumruk yapıp hafifçe omzuna vurdu. "Off niye gülüyorsun ya?"

Jurin hala gülmeye devam ederken Chisa banyodan çıkıp odasına geçti. Daha sonra Jurin de misafir odasına gitti ve gün içinde yaşadıklarını düşünmeye başladı. Artık çalışan biri olmuştu, ailesinden ayrılmıştı. Yeni bir şehirde yaşayacaktı, Chisa'nın evinde kalmaya başlamıştı. İmkansız gibi görünen her şey şimdi gerçek olmuştu ve hala şaka gibi geliyordu.

~

Ertesi sabah uyandığında Chisa daha uyanmamıştı ama mutfaktan gelen kokular annesinin kalktığını işaret ediyordu. Daha ilk günlerden geç kalmamak için hızlıca üzerini giyindi ve kapıya doğru ilerledi.

"Buraya gelmek zorunda mıymış?" Chisa'nın babasının sesi Jurin'in kulaklarına iliştiği an yerinde durup kaldı. Kendinden bahsediyor olabilirler miydi?

"Çok yakınlar biliyorsun. Chisa, bir kaç gün bizde kalması gerekiyor deyince bir şey diyemedim." Evet, bu konuşma kesinlikle Jurin hakkındaydı ve belli ki bu evde istenmiyordu. Tekrar valizlerini almak için geri dönecekti ki konuşmalar devam etti.

"Evet biliyorum ama bu sadece arkadaşlık mı, yoksa daha mı fazlası? Önceden neler yaptığını ikimiz de iyi biliyoruz." Jurin'in anlamsız ifadesi suratında yer edinirken kafası oldukça karışmış gibiydi. Bu cümlelerden ne çıkarması gerekiyordu?

Bunu düşünmeyi daha sonraya bırakıp kimseye görünmeden valizleri aldı ve evden ayrıldı. Önce bir otele gidip valizlerini bırakmalıydı fakat saat epey geçmişti, neredeyse geç kalacaktı. Bu yüzden yine valizleriyle şirkete gitmesi gerekiyordu.

Şirketin kapısından geçmek üzereyken gelen siyah araba dikkatini çekti, içindekinin kim olduğunu merak etmişti. Bir süre orada kaldı ve arabadan inen sarı saçlı kızla merakı giderilmiş oldu. Bu Maya'ydı. Fazlasıyla pahalı görünen spor arabası ona çok ayrı bir hava vermişti.

Şirkete doğru gelirken kapının önünde elinde valizleriyle duran kızı farketti. "Hey, yine onlarla gelmişsin. Yoksa arkadaşın seni evden mi kovdu?" Şakasına söylediği cümle Jurin'in suratının asılmasına neden oldu.

"Orada kalmanın iyi bir fikir olmadığını farkettim." Jurin'in üzgün ve moralinin bozuk olduğu Maya'nın dikkatinden kaçmazken o an aklına gelen ilk şeyi söyledi.

"Valizlerini benim arabaya yerleştirelim. Akşam mesai çıkışı bir yolunu bulur hallederiz."

*12.9.23*